vrijdag, maart 29, 2024
HomeLFCLFCDe neus wordt niet langer opgehaald voor FC Boshuizen

De neus wordt niet langer opgehaald voor FC Boshuizen

-

Een fotoreportage van de jubileumwedstrijd tegen Feyenoord in 1997 siert de bestuurskamer die verder hoofdzakelijk opvalt door de ‘antieke uitstraling’. FC Boshuizen, fusieclub uit drie Leidse voetbalverenigingen (LFC, UDWS en VNA) bestaat nog

niet zo heel lang, maar de oorsprong van LFC voert al ruim 100 jaar terug. Om die reden is er alle reden om een gesprek aan te gaan met de trainer van de runner-up in de sleutelstad. Hoewel de entourage niet tot de verbeelding spreekt, doen de sportieve prestaties dat des te meer.

Dennis Olman is bezig aan zijn vierde seizoen en heeft inmiddels ‘puur op gevoel’ getekend voor nog een jaartje. Na de titel in het vorige seizoen, staat het gemêleerde gezelschap er in de tweede klasse uitstekend voor tijdens de winterstop. Twee puntjes minder dan koploper SJC en belangrijker nog; de eerste periodetitel was een prooi voor de Leidenaren.

Olman: ,,Dit succes had ik ook nooit verwacht en ik ben er ook van overtuigd dat we het in de tweede seizoenshelft heel moeilijk gaan krijgen. De tegenstanders kennen ons nu en het is maar de vraag hoe we omgaan met blessures en schorsingen. Neemt niet weg dat het seizoen al geslaagd is, want we hebben dus op zeker nog een nagerecht. Het is een fantastische groep om mee te werken. We hebben een juiste balans met allochtone en autochtone jongens en er is een klik.”

De club heeft meer dan ooit de lift naar boven te pakken. Het interview vindt plaats een dag na de terugkomst uit Estepona op Malaga. Een buitenlandse trip voor FC Boshuizen; het moet niet veel gekker worden.

,,Zeg dat. Dankzij animator en organisator Frans Stouten en enkele sponsoren hebben we een week overwinterd. De spelers moesten daarnaast een eigen bijdrage leveren en we kunnen niet anders stellen dan dat het een geweldige week was. Het leek mij vooraf aan de lange kant, maar de groep heeft zich disciplinair uitstekend gedragen. Bewust hebben we knapen bij elkaar op de kamer ingedeeld die een mindere band hadden. Moet je nu eens kijken; het zijn vrienden voor het leven geworden. De spelers hadden een zekere vrijheid en met die verantwoordelijkheid zijn ze prima omgesprongen. Bij calamiteiten had ik ze persoonlijk teruggebracht naar het vliegveld. Daarnaast had de technische staf aangegeven dat het daar niet bij zou blijven. De enige twee die we wel eens van de bar moesten losweken waren Albert Klunder (73) en Flip Massaar (89) die ons ook vergezelden.”

Laatstgenoemde is wijd en zijds bekend in het Leidse regiovoetbal en heeft al sinds mensenheugenis zijn tweede huis aan de Boshuizerkade.

De nog kwieke “Mister LFC” is uiteraard weer op de club en komt twee keer even buurten bij het vraaggesprek. Emotioneel en vol trots praat hij ook honderd uit over de trip van zijn cluppie. De trainer en het boegbeeld kunnen het uitstekend met elkaar vinden. Terwijl de regen en de wind tegen het clubhuis beuken trekt Massaar aan zijn sigaar en dicht Olman nog wat toe.,,Jij hebt het hier maar mooi van mekaar. Jij zit lekker te beppen over voetbal en die gasten maar werken op de training buiten. Olman weet dat de training in vakkundige handen is van assistent Charles van Goozen en stagiair Roy van Hemert en lacht hartelijk.

En dat was bij het begin van zijn aanstelling wel anders. ,,Een Hagenees in Leidse dienst, het was wennen voor een groep mensen hier. Geleidelijk aan kantelde de mening hoewel daar wel wat heilige huisjes voor zijn neergegaan. Ik ben een straatvechter en heb me door die lastige fase heen gewurmd. Vanaf dag nummer 1 heb ik vertrouwen gehad dat het goed zou komen en nu staat FC Boshuizen er veel beter voor. Het gonst van de geruchten dat er spelers hier heen willen komen, terwijl lange tijd de neus is opgetrokken voor deze club. Natuurlijk kan dat interessant zijn, maar spelers moeten dan echt wel in deze groep passen. Ik durf te stellen dat we momenteel het beste middenveld van Leiden hebben en er zijn spelers die tegen het eerste aan zitten. Het belangrijkste is dat deze groep zoveel mogelijk intact blijft. Eigenlijk heb ik me vorig seizoen al laten overhalen om nog een jaar bij te tekenen en dat is nu eigenlijk weer zo gelopen. De spelersraad heeft er op aan gedrongen dat ik zou blijven. Dan mag ik ook van deze groep verlangen dat zij Boshuizen trouw blijven. Tenzij er een Hoofdklasser komt dan kan ik de desbetreffende speler enkel maar succes wensen. Ik geloof in deze groep en in het principe van “een man een man, een woord een woord”.

Bij het bestuur heb ik ook wensen neergelegd en dat ziet er ook allemaal goed uit. En dan hoef ík niet meer te kosten, maar vraag ik enkel om steun om geld te genereren voor zaken die ons verder kunnen helpen om een serieuze stabiele tweedeklasser te worden”.

Weglopen voor nog een promotie doet Olman geenszins, maar vooralsnog blijft de in Zoetermeer woonachtige oefenmeester realistisch.,, De stap naar de eerste klasse is niet onmogelijk, maar we zijn er nog lang niet. Het scorend vermogen blijft een probleem en de club mist een kader en uitstraling om vervolgstappen te maken.

Blijft staan dat we het met de club uitstekend doen en de trip naar Malaga en de periodetitel nemen ze ons niet meer af.”

Drie uur verder voegt Olman zich bij ‘zijn jongens’ die net klaar zijn met de training. De opkomst blijkt weer groot te zijn geweest. FC Boshuizen mag weer springlevend worden genoemd.

Interview: januari 2008 (voorbeeld)

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read