Katwijk- FC Rijnvogels en GHC zijn met een goed gevoel de feestdagen ingegaan. Niet gebaseerd op de teleurstellende onderlinge ontmoeting (0-0), maar gegeven de stand op de ranglijst en het verloop van de eerste seizoenshelft.
Halverwege is de Katwijkse ploeg terug te vinden op de vierde plaats, terwijl de start van het seizoen nog dramatisch was. Uit de eerste vier duels werd één punt opgehaald en eind oktober, na een ontluisterende nederlaag bij RCL, stond de ploeg van Frenk van der Kleij nog steeds onderin. De trainer werd geslachtofferd en nadat Marchel den Haan het roer overnam, kwam plots de geest terug in de fles. Mede door het gelijke spel tegen GHC is het aanhoudende ambitieuze Rijnvogels vijf duels op rij ongeslagen en leider in de tweede periode.
GHC schoot de voorbije jaren als een komeet omhoog en heeft er na dertien duels blijk van gegeven dat de eerste klasse vooralsnog niet te hoog is gegrepen. Vorige week werd op eigen veld schlemielig verloren en dat betekende pas de eerste nederlaag als gastheer. In uitduels vlot het minder, maar de zevende plaats is meer dan waarop de Leidenaren gerekend hadden. Trainer Dennis Olman is dan ook trots op zijn selectie, maar stelde na afloop dat zijn ploeg eigenlijk meer punten had moeten hebben. ,,Vorige week zijn we bestolen en nu weer.”
De oefenmeester doelde daarmee op in zijn ogen betwistbare beslissingen van de leiding. Tegen Rijnvogels werd in de blessuretijd van de eerste helft een treffer van Mohamed Madani afgekeurd en dat vond Olman ronduit ‘schandalig’. Navraag bij scheidsrechter De Winter leerde dat de leidsman het doelpunt goed zou hebben gekeurd. ,,Ik stond er te ver vanaf en heb niet kunnen beoordelen of er sprake was van buitenspel. De grensrechter stak meteen zijn vlag op en ik ben afgegaan op zijn waarneming. Uiteindelijk klaar je de klus met zijn drieën.”
Het voorval werd tot in den treure besproken en dat had hoofdzakelijk te maken met het feit dat het duel weinig anders te bieden had. Grootste boosdoener in deze was het hobbelige veld. Goed voetbal was simpelweg niet mogelijk en dat kwam er dan ook niet van. Toch waren er wel meer dwarsliggers op de Kooltuin. De beide clubgrensrechters leken regelmatig gekieteld te worden en staken de vlag kwistig omhoog. Bijna elke aanval waar een gedachte achter zat, en dat waren er al niet legio, strandde zo voortijdig. De buitenspelers kwamen voorts amper voor in het stuk, waardoor de spitsen ook nauwelijks gevaarlijk konden worden. Opgeteld was de uitslag logisch, maar feitelijk ook een juiste afspiegeling van de verhoudingen op het veld.
Madani zag niet enkel zijn treffer afgekeurd worden, maar de behendige middenvelder kreeg daarvoor ook al de grootste kans voor GHC. Vrij voor het doel schoot hij onbesuisd over. In de tweede helft kreeg Max Bueno de Mesquita een grote kans om de score open te breken, maar ook hij vuurde hoog in het hekwerk af. Daar stond tegenover dat de thuisploeg via Carl Krayenoord voor de pauze aan de leiding had kunnen komen, maar zijn inzet werd onderweg nog aangeraakt en verdween net naast de buitenkant van de paal. Mitchel Beijersbergen was na de pauze een keer dicht bij succes met een pegel uit de tweede lijn. Voor het overige zagen de toeschouwers wel veel passie in de duels (met veel respect over en weer), maar vooral werden zij niet verwend door het veelvuldige balverlies en de slordige passing aan weerszijden. Meest opvallend waren de vuurrode cijfers op het scorebord, die de donkere middag aan de Mientlaan helaas ook niet konden opleuken.
FC Rijnvogels- GHC 0-0. Scheidsrechter: De Winter. Toeschouwers: 400.
FC Rijnvogels: Zwaan, Varkevisser, Ouwehand, Schoneveld, Van Wijk, Moudou (75. Van Fruchten), Beijersbergen, Van der Horst, Krayenoord, Van Es, Buntsma (46. Miranda).
GHC: Peschier, Rietkerk, Bueno de Mesquita, Gonlag, Maaskant, Madani, Guffens, Sloos, Schouls, Spaan (46. Weekhout), Raaff (84. Brandt).
Bron: Leidsch Dagblad
