Eelco Fielemon en UDO zijn uit elkaar. Direct na afloop van de verloren wedstrijd tegen DONK stond de beslissing van de trainer vast. Het zou beter zijn voor de club en voor hem om zijn nog lopende contract te ontbinden. Een paar dagen na zijn besluit sprak onze redactie met de ex-trainer van onder meer De Sleutels en later GHC.
Wat is enkele dagen na het genomen besluit jouw gevoel?
,,Het is een apart gevoel. Dit heb ik in zesentwintig jaar trainerschap nog niet eerder meegemaakt. In Den Haag ben ik wel eens eerder gestopt als trainer destijds, maar niet op deze wijze. Een breuk was in dit geval onvermijdelijk.
Even terug naar het begin. Vorig seizoen ben je fris en fruitig begonnen in Oegstgeest. Wat is er sindsdien gebeurd?
Vorig seizoen hebben we een alleszins acceptabel seizoen gedraaid en werden daarin vijfde. Helaas raakten we de twee belangrijke pionnen kwijt. Elroy van der Hooft ging naar Griekenland en Martijn Walter verkoos een andere club. Daarnaast waren er wat spelers naar de zaterdag vertrokken. Tot zover geen man overboord, maar in het begin van dit seizoen kregen we meer tegenslag. Thomas Goebel raakten we acht weken kwijt en Melvin Zweistra pakweg tien weken. Dan spreek je al snel over een half elftal. Sibe (Schellingerhout, red.) en ik dachten dat op te vangen met jonge spelers, maar al snel bleek dat zij een hele andere beleving hadden van het spelletje.”
Wanneer kwamen bij jou de twijfels over een goede afloop?
,,Na een wedstrijd of vijf à zes. Ik merkte dat de denkwijze anders was bij een aantal knapen. Als spelers bij mij niet willen luisteren dan geef ik ze eerst een waarschuwing. Bij de tweede keer wordt het al lastiger en bij een derde keer mogen ze van mij lager gaan ballen. Dat zou allemaal niet aan de orde zijn geweest als de twee genoemde geblesseerde spelers er constant bij zouden zijn geweest. Zij hadden de jonge spelers aan de hand kunnen nemen. Ik had grote moeite met het feit dat er spelers waren die op het allerlaatste moment kwamen aankakken. Daar kan ik niet tegen. Ik miste die beleving en daar gaat mijn bloed van koken.”
Dat betekende dat je het moest slikken of je zou moeten aanpassen?
,,Ik zou mijn karakter hebben moeten aanpassen, maar dat werkt niet. Op allerlei mogelijke manieren heb ik ze benaderd, maar het drong niet door. Halverwege november verloren we van GONA, terwijl zij met negen man stonden. We kregen een lesje in hoe je kunt winnen. Steeds meer kwam bij mij het besef dat ik het niet voor elkaar kreeg. Ik was al een paar maanden aan de slag, maar telkens vervielen een aantal jongens in dezelfde denkwijze. Even leek het erop bij Olympia, een week na GONA, maar het zakte weer net zo eenvoudig weg. Regelmatig keek ik Sibe aan en dan wisten we genoeg. Wij zitten op dezelfde golflengte en wisten op een zeker moment dat er geen eer aan te behalen viel. In al die jaren heb ik het verdedigend altijd voor elkaar gekregen, maar nu lukte het gewoonweg niet.”
De beslissing viel dus afgelopen zondag, maar het bestuur zal niet compleet verrast zijn geweest. Of wel?
,,Nee, want er is daarvoor al diverse keren over gesproken. Let wel, ik heb het ook uitstekend naar mijn zin gehad bij deze club. De beslissing is genomen in het belang van de club. Het bestuur en de TC waren eerder al op de hoogte dat we moeite hadden met de denkwijze van een aantal jongens in het eerste. Dat zagen zij ook. Ze zagen het ook aankomen en dus was mijn mededeling kort na afloop zondag niet echt verrassend.”
Had er afgelopen zondag nog een kentering kunnen plaatsvinden?
,,In de rust heb ik aangegeven dat het zo niet langer kon en dat het voor mij voorbij was op deze wijze. Misschien kon ik daarmee nog een gevoelige snaar raken en een ommekeer teweeg brengen, maar dat is helaas niet gelukt. Als ik ze daar te pakken had kunnen krijgen, was er nog een bodem geweest. Pal na de wedstrijd wist ik dat het echt over was. Het water liep uit de emmer en dan moet je handelen. Ik stond ook achter de beslissing. Als ik A zeg, dan kom ik daar niet op terug. Later heb ik nog wel met het bestuur en de TC gesproken, maar er zijn geen pogingen meer ondernomen om mij op andere gedachten te brengen. Wel hebben we afgesproken om het tot dinsdag stil te houden.”
En nu?
,,Hoop ik dat UDO er bovenop komt en behouden blijft voor de tweede klasse. Ronald van Wattum lijkt mij de aangewezen persoon om het roer over te nemen. Ik ga er vanuit dat de spelersgroep respect voor hem heeft. Hij is ook enorm betrokken bij UDO. Het bestuur en hijzelf willen het ook wel, maar ik weet niet of het ook echt gaat gebeuren. En wat ik ga doen? Dat ga ik eens rustig op een rijtje zetten. Ik zou in ieder geval stoppen en mij bezig gaan houden met de jeugd. Eerder hebben we gesproken over de functie van Hoofd Opleiding, een functie waarmee er verder structuur moet worden aangebracht binnen de club. Dat stond in de planning, maar ik weet niet of dat er nog van komt. Ik sta eventueel ook open voor andere clubs, mocht er interesse zijn. Voor het moment laat ik alles even in het midden. Misschien doe ik wel een jaartje even niets op voetbalgebied.”
Hoe zie jij de toekomst van UDO?
,,Ik heb het er wel eens met Nico ( Van der Salm, red.) over gehad. UDO heeft jarenlang een fantastische groep gehad. Dat waren ook vrienden van elkaar. Van die groep zijn echter maar weinig spelers over. Robbert Susan is weg, Martijn Walter is vertrokken. Daan Kramp en Michel ten Haken gestopt en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dus er is nogal wat ingeleverd op kwaliteit. Hoe dan ook; aan de club ligt het zeker niet. De organisatie is prima en de gezelligheid is ook groot binnen de club.”
Ga je er nog wel komen?
,,Natuurlijk wel. Onze dochter en zoon spelen er en die blijf ik uiteraard volgen. En wie is er straks dus meer reden om er vaker te komen.”
