In de slotfase van de wedstrijd stuwde Sjaak Polak, de aanvoerder van de thuisclub zijn manschappen nog even op. De gelouterde ex-prof wilde minimaal nog een gelijkspel halen in een oefenduel dat zeker in de tweede helft kon bekoren. Een tweede helft waarin de Vogels bij vlagen beter waren dan de hoofdklasser en zich met een voordelige 2-3 een terechte winnaar mochten noemen.
De eerste helft was minder spectaculair. Weliswaar hadden de gastheren aanvankelijk een licht overwicht en had de gevaarlijke snelle spits John van den Hengel een paar snelle rushes in huis, maar doelman Rob Platteel werd zelden op de proef gesteld. Zijn manschappen voor hem met Orlando Ouwehand (Eef Schoneveld was nog geblesseerd) en routinier Stefan Schaafsma in het hart van de defensie hielden de poort dicht. Verdedigers Dirk Varkevisser en Mo Moudou, in dreigende situaties geassisteerd door Sander van der Horst en Wesley van Wijk, gaven ook geen krimp. Scheveningen kreeg derhalve nauwelijks uitgespeelde kansen.
Het lag aan de overzijde anders toen de rood-witten gelijkwaardig aan hun opponent werden en de meest gevaarlijke situaties ontstonden voor het hok van Samir Beeldsneider die eenmaal gestrekt moest. Een fraaie opzet over links bracht Sander van der Horst in stelling maar de sluitpost kon ternauwernood de inzet pareren. Michael Miranda werd vaak via de lange bal gezocht, maar de passes waren niet altijd op maat. Kwam de snelle spits wel aan de bal, dan was er direct dreiging, maar zijn acties leverden vooralsnog geen rendement op. De niet zo opwindende eerste helft werd dan ook met een blanco stand afgesloten.
Het tweede bedrijf zou voor aanmerkelijk meer amusement zorgen. De vogels namen direct het initiatief en binnen twee minuten lag de bal in de touwen. Vanaf ruim twintig meter legde Mitchel Beijersbergen zijn vrije trap vlijmscherp in de hoek. Een lekkere opsteker die een injectie betekende om frank en vrij door te gaan. Brutaal namen de Katwijkers het initiatief. De bijna logische 0-2 was dan ook het gevolg en het was Jeffrey Sam Sin die met een prachtig dalend schot over de toch niet al te korte Beeldsneider de bal in het net liet dalen. Het liep op dat moment als een trein en de 0-3 hing in de lucht doch Sander van der Horst kwam een fractie te kort om de bal de juiste richting mee te geven.
De aanvoerder van de thuisclub, de gelouterde ex-prof Sjaak Polak, stuwde zijn manschappen op en er werd geoogst. John van den Hengel kapte zich fraai naar binnen en zond het leer prachtig in de bovenhoek en de aansluitingstreffer was een feit. Zat de schrik erin bij de Rijnvogels? Bepaald niet want het ging onverdroten voort met beter en sneller combineren dan in de eerste rondgang. Veel vaker dan voor de rust waren zij aan de bal en op de Scheveningse helft te vinden. Het positiespel was beter verzorgd en ook de passing haalde een hoger niveau. Tegen een voetballend team als de groen-witten komt het Katwijkse spel het beste tot z’n recht. Het derde doelpunt was een voortvloeisel uit het gebodene. Michael Miranda er vandoor, tikje naar Jeffrey Sam Sin en die bracht Yuri van Es in stelling. Tegen het –zondagschot op dinsdagavond – had Beeldsneider ook nu weer geen verweer.
Nogmaals joeg Polak zijn medestrijders naar voren. Even werd Dennis Jos in het centrum vrij gelaten en vanaf 25 meter mocht de spits uithalen. De verraste Rob Platteel had geen antwoord op de scherp geplaatste inzet van de Scheveninger, 2-3. Het aandringen van de thuisclub om nog een gelijkmaker te forceren leverde de nodige ruimte op. Hiervan profiteerden de Vogels maar het leverde geen treffer op al waren ze er wel twee maal dichtbij. Yuri van Es zag zijn fraaie inzet door Beeldsneider gestopt en een scrimmage voor het Scheveningse hok werd door de thuisclub ternauwernood overleefd. Met een prima optreden in de tweede helft en met de 2-3 zege kon het Rijnvogelvolkje tevreden op deze oefenpot terugblikken.
Bron: website FC Rijnvogels
