Nacompetitie seizoen 2009-2010. Het ging mis voor RCL en voor Floris van der Geest. De Leiderdorpers bleven nog verstoken van een stap omhoog en Van der Geest raakte zwaar geblesseerd. Ondertussen is RCL wel eersteklasser en maakte één van de smaakmakers eindelijk weer zijn eerste minuten als invaller in het ‘uitduel’ met BVCB.
Reden om nog eens terug te kijken, maar vooral over zijn herintreden te praten. Pal na de Klassieker van zondag is Van der Geest goedgemutst. Dát duel laten we echter rusten en we spreken over zijn blessure, een wereldreis en zijn herstel.
Je zult het achter je willen laten, maar kan je nog even achterom kijken naar dat nacompetitie duel?
,,Dat was tegen Strijen. Ik scheurde in dat duel mijn voorste kruisband. Ik was voor die tijd ook best vaak geblesseerd, maar dit was natuurlijk vele malen erger. Eerst heb ik een kijkoperatie gehad en later volgde een kruisbandreconstructie. We spreken dan over november van het vorige jaar. Een ellendige periode, maar ik stelde mij er mentaal op in dat het lang ging duren. Natuurlijk had ik er veel moeite mee om naar mijn maten te kijken, maar forceren had geen enkele zin.”
Nu sta je er dus weer, maar daar is een lang traject aan vooraf gegaan. En ongetwijfeld zal je er nog lang niet zijn.
,,Zeker niet. Ik heb de voorbereiding op dit seizoen meegemaakt, maar wel met een aangepast programma.Vervolgens heb ik twee keer meegedaan bij het tweede elftal. Een kwartiertje en een keer een halfuur. Dat voelde al heerlijk, je bent er dan toch weer een beetje bij. Daarna is het sneller gegaan dan verwacht. Nu zal ik stilaan meer ritme moeten opdoen. Met de trainer moet ik daar ook nog over spreken. Het was wel een heel fijn gevoel om weer op de bank te zitten bij het eerste team. Ik voelde dat het mij werd gegund en dan is het nog leuker dat je even mag invallen. Met een beetje geluk prik ik er nog eentje in ook. Dat wilde ik graag en het had zomaar gekund. Technisch maak ik me niet zulke zorgen, maar het gaat er de komende tijd om hoe ik mij fysiek ontwikkel. Pijnvrij kan ik het nog niet noemen en ik denk nu ook nog veel na en mijd de fysieke duels.”
Toch verrast het mijzelf ook dat ik had al hier sta en dat ik niet meer met het tweede moet meedoen, hoewel ik wel merk dat het op de training steeds beter gaat. Het is zaak om ook slimmer te gaan spelen. Een verdediger moet er vaak in kleunen, maar dat zal ik ook op zijn tijd wel eens moeten doen als de situatie daar om vraagt. De eerste speelminuten smaakten naar meer in elk geval.”
RCL scoort niet makkelijk en met jou erbij moet dat beter kunnen.
,,Ik hoop dat ik mijn steentje kan bijdragen aan handhaving. Dat is en blijft het doel. Misschien zal ik het voorlopig met invalbeurten moeten doen en dan moet ik proberen mijn goaltjes mee te pikken, daar heeft de ploeg baat bij want we moeten wel meer gaan scoren. Overigens is het wel zo dat wij ook niet wekelijks omver worden gespeeld. Verre van, het is moeilijk scoren tegen RCL.”
Afgelopen zaterdag was de ontlading groot. Minutenlang werd er gezongen in de kleedkamer en werden de namen gescandeerd.
,,Het was een belangrijke overwinning om wat afstand te nemen van de ploegen onder ons. Voor mij was de overwinning denkelijk nog het meest lekker. Die gasten kwamen al naar het tweede kijken als ik speelde en ze gaven er nu blijk van dat ze blij zijn dat ik op de weg terug ben. Toch denk ik eerlijk gezegd dat ik aan het eind van het seizoen pas echter weer geheel fit ben, maar dat ik wel in staat moet zijn om na de winterstop een stuk verder te zijn dan nu.
Na de speelminuten nu had ik enkel wat last van de lies en de kuiten, maar dat komt allemaal wel goed.”
Tijdens de blessureperiode heb je je overigens wel vermaakt heeft onze redactie vernomen.
,,Van November 2009 tot februari 2010 heb ik een wereldreis gemaakt. In vier maanden heb ik ontzettend veel mogen zien. Van Thailand tot Laos, van de Fiji’s tot Australië. En daarna nog San Francisco in de US. Niet geheel verkeerd, nee. Er zijn plannen om het over twee jaar nog eens te organiseren.”
Voor nu in elk geval welkom terug op de velden en succes met het verdere herstel
,,Dank voor de geboden ruimte en we gaan ons best doen.”
