Valken’68 verloor vorig seizoen zelden en nu, een klasse hoger, is de ploeg van Andries Wendt ook nog niet gekraakt door de twee eerste tegenstanders DSVP en RAS. Vaste waarde Emiel van der Plas speelde opvallend genoeg nog maar een halfuurtje mee.
Wat mankeert eraan dat de keuze nog niet op jou is gevallen?
,,Met een lichte blessure kwam ik uit de voorbereiding en in de week voorafgaande aan het eerste duel kon ik niet trainen op de donderdag. Onze trainer leek het verstandig dat ik mijn speelminuten eerst ging maken in het tweede elftal. Afgelopen zaterdag startte ik op de bank bij het eerste en na de rust mocht ik invallen.”
Ongetwijfeld wennen voor een speler die al zo lang in het eerste speelt. Sterker nog; je werd tegen RAS gehuldigd vanwege je 250ste wedstrijd.
,,Vanzelfsprekend speel ik liever, maar dat geldt voor iedereen. Met Kuijt en anderen zijn we sterker geworden en is er volop concurrentie. Vorig seizoen stond de basis min of meer vast. Toch kon ik me nu wel vinden in de uitleg van Wendt. Hij wilde aanvallend voor de dag komen en met Ronald Kuijt, Joeri Driebergen en Herman Varkevisser stonden er al genoeg aanvallend ingestelde jongens op het veld. Daar ligt niet mijn kracht, dus de keuze vond ik wel logisch. Wel ben ik lekker ingevallen, die feedback kreeg ik ook van supporters. Komende zaterdag spelen we tegen Gouda en dat is een titelkandidaat. Ik neem aan dat we dan een meer verdedigende invalshoek zullen kiezen en dan is de kans groot dat ik wel start.”
Weet je je trouwens nog je eerste wedstrijd te herinneren in het geelrode tenue?
,,Poeh, nou nee. Het was volgens mij in het seizoen 1998/1999 onder Fred Eijsberg. Maar verder dan dat kom ik niet. Dat seizoen daarvoor speelde ik in Katwijk 3 en Fred heeft me toen meegenomen naar Valkenburg.”
Je bent nu dus vele jaren en wedstrijden verder. Hoe zit het met de slijtage?
,,Ik mag absoluut niet klagen, ondanks mijn leeftijd (33). Enkele weken terug had ik dus een kleine blessure, maar verder ben ik niet echt blessuregevoelig. Veel jongens om me heen met minder dienstjaren hebben eerder klachten. Dit seizoen maak ik op zeker af en daarna zien we wel weer verder.
Wat zijn tot nu toe de mooiste ervaringen op ’t Duyfrak?
,,Het kampioenschap van vorig jaar. Daarvoor ben ik hier nog nooit kampioen geworden, dus dat was wel bijzonder. Helaas kon ik toen niet volledig uit mijn dak gaan, want mijn partner was hoogzwanger. Ook aan het jaartje eerste klasse bewaar ik prettige herinneringen, ondanks het feit dat we heel veel duels verloren.”
Zaterdag krijgt Valken een flinke krachtmeting. Wat weet je van Gouda?
,,Heel weinig eigenlijk. Wij werken niet met scouts en gaan vooral van onze eigen kracht uit. Wel check ik elke zondag de sites van de andere ploegen. Daar haal je wel eens nuttige informatie vandaan. Gouda wil bovenin gaan meedraaien, dus het zal geen eenvoudige middag worden. Een puntje zou mooi zijn. Verrassen heeft echter mijn voorkeur.”
Nu ben je dus weer fit genoeg voor een hele wedstrijd. Maar uitgerekend nu is er een feestweek in Valkenburg. Met een houten kop het weekend in?
,,De feestweek is van dinsdagavond tot donderdagavond. Dus er zal best menig biertje in gaan, maar zaterdag moeten we er wel weer staan. Dat geeft de trainer ons mee. We mogen het best gezellig hebben, maar zaterdag moeten we er wel staan. Uiteindelijk is het een ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. In plaats van donderdag trainen we nu vrijdag, dus dan kunnen we de zooi eruit lopen. De meeste Valkenburgers zijn namelijk vrij morgen. Maar nu ga ik ophangen, want het feest dient zich aan.”
Veel plezier en zorg dat je er zaterdag staat.
,,Dank, en reken maar dat ik er klaar voor ben. Op naar de300.”
