Met RCL zijn we de januari maand aardig doorgekomen. De omstandigheden om te trainen en spelen waren prima. We haalden uit de drie competitiewedstrijden vijf punten. En het gemis van Nick Permanand weten we aardig op te vangen met Nick Scheurwater die het goed doet op de linkerflank.
Veel (amateur)clubs kiezen er in januari voor om een trainingskamp te beleggen in Spanje of Turkije. Natuurlijk is dit voor de sfeer hartstikke goed en je kunt voetballen onder meestal uitstekende omstandigheden. Zelf ben ik meer voorstander van een trainingsweekend in de zomer. In januari is het soms lastig voor spelers om een week vrij te krijgen op hun werk of studie. Zij missen één van de hoogtepunten van het voetbalseizoen. Daarnaast moet je heel goed de arbeid-rust verhouding bewaken. De neiging om te veel te trainen is aanwezig. “We zijn er nu toch en de omstandigheden zijn perfect”.
Spelers zijn gewend vier keer per week te voetballen. Als je deze frequentie gaat verhogen ligt het gevaar van overbelasting op de loer. Een goed doordacht programma is uiterst belangrijk.
Inmiddels is het februari en hebben we in Nederland een heuse koudegolf beleefd. Sterker nog, de Elfstedenkoorts laaide weer op. Voor ons voetballers wordt het dan een beetje overleven. Tuurlijk, een tocht schaatsen op een van de plassen die het Groene Hart rijk is, is geweldig. Maar voetballend wordt het allemaal wat minder. Zolang er geen sneeuw valt dan gaat het nog wel. De meeste clubs beschikken inmiddels over kunstgras en daar kun je ook als het hard vriest nog prima op spelen. Maar als het gaat sneeuwen is het uit met de pret. Veel kunstgrasvelden mogen dan niet meer bespeeld worden en dan wordt het voor een trainer pas echt improviseren.
Het complex van RCL maakt onderdeel uit van Sportpark de Bloemerd. Dit sportpark wordt omzoomd door een paardenpad met lekker mul zand. “Een rondje Bloemerd“ is snel georganiseerd. Eerst een rondje met elkaar inlopen in een rustig tempo. Het tweede rondje is de wedstrijd. Het laatste gedeelte is een ereronde om het hoofdveld. Snelste tijd werd vorig jaar genoteerd door Youri de Boer.
Een duurloop is echter nou niet iets waar je voetballers mee naar de training lokt. Dus besloten we afgelopen week om de schaatscapaciteiten van onze selectie eens te inventariseren. Leiderdorp beschikt sinds enkele jaren over een prima ijsbaan, met een gezellig clubhuis. Wat blijkt?…Enkelen kunnen zo mee in het peloton van marathonschaatsers, Rob van Alphen, Michel Bloemheuvel en Gert v.d. Bosch zijn de mannen van de lange adem. Ook Thom Wijnalda en Tom Oude Veldhuis moeten hierbij aan kunnen haken. Voor het overgrote deel bestaat onze selectie vooral uit ijshockeyers. Misschien een aardig idee voor volgend jaar. In plaats van een voetbalwedstrijd eens een ijshockeywedstrijd tegen een andere club.
Voor het onderhouden van de conditie is het zeker goed. Want al dat wenden en keren doe je tijdens het voetballen natuurlijk ook.
Ons hoofdveld ligt naast een grote sporthal. Eén en één is twee zou je zeggen, maar niets is minder waar. Tot half elf s ‘avonds is de zaal bezet met basketballers, hockeyers en korfballers. Wel hebben we goede connecties bij SportCity in Leiderdorp. Een avondje spinnen of bodypumpen is vast pandoer in deze winterse tijden.
En zo kan ik nog wel even doorgaan met het opsommen van allerlei alternatieve vormen van training. Inmiddels heeft de dooi zijn intrede gedaan. Hopelijk is de vorst snel uit de grond en kunnen we weer het gras op. Schaatsen en hardlopen is leuk maar er gaat niets boven een gewonnen competitiewedstrijd op zaterdagmiddag.
Frank Bloemheuvel.
