GHC won voor de zevende keer dit seizoen en mede daardoor staat de teller nu op 24 punten. Uiteraard was iedereen die nauw verbonden is aan de tricolores uitbundig na afloop, maar enige terughoudendheid was er ook te bespeuren bij onder meer trainer Dennis Olman en bij middenvelder Marvin Sloos.
In een elders op de site al geplaatst verslag werd al vermeld dat GHC volkomen terecht won, maar het was niet enkel koek en ei bij de Leidse ploeg. Onbedoeld werd Vitesse in de eerste helft op het paard getild na defensief falen. Dat was in een fase waarin het spel slordig was en waarin het aantal ‘ziekenhuisballen’ niet van de lucht was. Toch kreeg GHC ook in die fase de betere kansen en beperkte de Delftenaren zich hoofdzakelijk tot het verdedigen van de gekregen voorsprong.
Michel Schouls prikte na een kwartiertje net naast na één van zijn spaarzaam gelukte acties. Spits Ron Annokkee produceerde even later een kopballetje, maar de grootste kans kwam op naam van Nabil Amarzagouio die na een prima steekbal van Mo Madani vrij mocht opduiken voor doelman Dave Schilperoort. De aanname van de buitenspeler was niet groots, maar hij kreeg de bal alsnog wel over de doelman, maar tevens het doel. Uit het niets werd het 0-1, waarbij doelman Jeroen Peschier zich de vrije trap mocht aanrekenen. Max Bueno de Mesquita trachtte nog te corrigeren, maar dat ging gepaard met een overtreding. Naast het feit dat de vrije trap in het doel verdween levert het de centrale verdediger ook een schorsing op. ,,Van dat soort fouten word ik natuurlijk niet vrolijk”, mopperde Olman.
Madani kreeg daarna weer een kans voor GHC, maar hij week te veel uit naar links en zijn inzet verdween daarna naast. Annokkee (foto) knikte nog een keer over en dus moest de tweede helft de ommekeer brengen. Die kwam er ook. Naast de treffers van Mo Madani, er ging een prima passje van Annokkee aan vooraf, en Tim Gonlag, kreeg de thuisploeg nog prima kansen. Vooral gelegenheidsrechtsbuiten Michael van Voorthuijzen had de 3-1 op zijn schoen, maar hij rekende oog in oog met de doelman niet af en dat was in lijn met zijn dit keer niet al te grootse optreden. Ook weer Gonlag en Amarzagouio kregen nog kansen op de beslissende treffer, maar de winst bleef toch in Leiden, mede ook omdat de bezoekers nauwelijks serieus gevaarlijk werden.
Olman was te spreken over de tweede rondgang, maar was met de smoor in de kleedkamer in gegaan halverwege. ,,Ik ben daar maar heel kort geweest. We hadden duidelijke afspraken gemaakt en die werden vooral door de voorste spelers niet nagekomen. Als ze dan niet luisteren dan mogen ze van mij zelf de oplossing vinden. Een paar spelers heb ik een kwartier de tijd gegeven en gelukkig zagen ze de ernst in en zijn ze wel zo gaan spelen zoals we hadden bedacht. De buitenspelers bijvoorbeeld moesten de ruimte in duiken, want op die posities zijn ze kwetsbaar bij Vitesse. De een kwam telkens enkel in de bal en de ander kwam er nog wel eens langs, maar die gaf geen voorzet. Dan kan ik net zo goed geen spits opstellen.”
Hoewel GHC al voor rust ook had kunnen scoren en eigenlijk relatief eenvoudig de nul had moeten houden, vond Olman toch dat zijn ploeg hooguit een minuut of vijf leuk had gespeeld. ,,Als je een grote jongen wilt zijn op de ranglijst ben je jezelf verplicht om veel langer op een acceptabel niveau te spelen. Een helftje is niet genoeg en dus was ik teleurgesteld over de eerste helft. We wisten dat zij angsthazenvoetbal spelen en als je daar in mee gaat, heb je een probleem.”
De met nummer acht spelende Marvin Sloos (foto) begreep de onvrede van zijn trainer aangaande de eerste periode van de wedstrijd. ,,Het liep niet bij ons. Hoewel zij daar ook last van hadden denk ik wel dat het veld daar ook schuldig aan was. Goed voetbal zat er niet in, maar in de rust was er wel vertrouwen dat we het om konden buigen. We gingen sneller spelen en kregen hen eronder. Jammer alleen dat we er niet meer maakten, want ze waren rijp voor een grotere nederlaag. Die gasten zijn hoofdzakelijk met zichzelf bezig en dat is bij ons volledig de andere kant op. Wij spelen als een team, ook nu weer. Dat heb ik nog nergens in die mate meegemaakt en dat is onze belangrijkste kracht.”
Olman: ,,En inzet is er ook altijd bij de ploeg, enkel zijn we nog niet constant genoeg. Het verval in een wedstrijd is nog te groot en daar moeten we nog winst pakken na de winterstop.”
Mocht dat lukken dan lijkt GHC een dark horse voor een hoge klassering, maar Sloos bouwt reserves in. ,,Het is heel belangrijk om goed uit de winterstop te komen. We starten met SHO uit en mochten we die winnen dan zijn we zeker de te kloppen ploeg voor de tweede periodetitel. We kunnen ook zo weer wat plaatsen inleveren als het even niet loopt, maar mochten we de lijn kunnen doortrekken dan kan er nog veel gebeuren bovenin. Ik denk niet dat het klassenverschil heel erg groot is bovenin, dus misschien kunnen we hoge ogen gooien. Zeker is dat we het boven verwachting doen. Dat vindt iedereen eigenlijk wel. Ik heb het ook prima naar mijn zin. Of ik blijf? In principe wel, ja. Wat ik zeg, ik speelde nog nooit in zo’n hecht team als nu.”
