Voor menig lezer doet de naam Ludwig Smith de wenkbrauwen fronzen. De in Paramaribo geboren Nederlander heeft weliswaar niet in de hoogste regionen van het amateurvoetbal gespeeld, maar heeft wel een behoorlijke staat van dienst. Zijn voetbalcarrière begon in Den Haag en eindigde in Leiden. Momenteel bestiert de 47-jarige Leidenaar voor zijn brood een muziekschool die hem bepaald geen windeieren legt. Een carrière ook waarin muziek en voetbal door elkaar gevlochten worden.
Via Den Haag
Al op eenjarige leeftijd verhuisde ‘Loed’ Smith met zijn ouders naar Nederland om zich in Den Haag te vestigen. Alras had het Haagse GDA hem in de smiezen om hem vervolgens te plaatsen in èèn van de jeugdteams. De volgende standplek van Pa Smith was Zoeterwoude waar de jonge Smith zich in het tricot van Meerburg hees . Echt happy was hij daar niet, want het geschuif van het eerste naar het derde beviel de accountant-zoon totaal niet. In zijn eigen woorden: ,,Ik had het gevoel dat bij het reserveteam al vaststond wie er zouden spelen en daarom was er voor mij geen plek, ja in het derde en daar paste ik voor ’’, aldus Smith. Het gevolg was dat de boomlange (1.97) Leidenaar al op 21-jarige leeftijd stopte. Zijdelings had Noordwijk enige interesse, maar meer dan een flirt werd het niet.
Grote Prijs
In de tussentijd was Smith al flink bezig met muziek. Eerst was er Comfort and Joy. Vervolgens plaatste de alleskunner van zang tot piano en John Helder – de broer van – zich met band One Track Charlie voor de finale van de Grote Prijs van Nederland. Het leverde het Leids/Rotterdams gezelschap de eerste prijs op. ,,Daarna gingen we op tournee en kwamen we in Italiaanse televisiestudio’s en werden ontvangen door Raffaella Carra, toentertijd de Linda Mol van Italië. Geloof me. Het was heel groot allemaal, miljoenen kijkers. Wij als pikkies uit Nederland, we keken onze ogen uit.”
Parkpop, Michels en Dulfer
Daarnaast had Smith veel aan de roemruchte Aad van Delft. ,,Zo kwam Van Delft vaak even langs om even te buurten. Hij bracht ons toen in contact met de jongens van Catapult die ook nu nog een studio hebben onder de naam Catmusic. Het was belangrijk voor de voortzetting van onze muzikale loopbaan. Tournees door heel Europa volgde. Het leverde Smith /Helder interessante ontmoetingen op zoals met Nina Hagen – ‘vreemd mens’ -, Amanda Redington, het gezicht van MTV toen, en Candy Dulfer, met haar traden we op. We traden toen op tijdens Parkpop. Voor de moeite kregen we toen 100 gulden.’’ Een mooie anekdote wil Loed ons niet onthouden: ,,Wij werden met onze band voor een optreden gevraagd om het Nederlands team in 1988 na het Europees kampioenschap met een warm welkom te onthalen. En als je goed kijkt naar de talloze dvd’s van het gebeuren op het Museumplein kan je zien dat ik toen trainer Rinus Michels optilde en hard ‘Aanvalluh’ in de microfoon gilde’’, besluit Smith met een gulle lach. Als besluit werd band Gun Ho in ’92 opgericht. Het bleek een formatie met een stevige funksound.
Telefoongids
Het voetbal bleef echter trekken en Smith trok van de ene op de andere dag een telefoongids open en wees blind VNA aan als toekomstige club aan. Een club waar hij nog geruime tijd speelde. Slechts enkele korte uitstapjes naar FC Rijnland en ASC kwamen nog op zijn pad. De vraag hoe je hem als voetballer het beste zou kunnen omschrijven? ,,Een type Hennie Meijer (spits van Ajax en FC Groningen); kont erin, een duwtje hier en daar en de ballen vlogen er met gemak in. Ja, ik had wel afgesproken dat ik door mijn muziek er wel eens niet was.’’
Of dat hij gelijk na een wedstrijd verdween omdat hij weer ergens een optreden had. Daarnaast had hij sportiviteit hoog in het vaandel. ,,Ik herinner mij dat ik een scheidsrechter heb ontzet. Een speler van mijn team wilde verhaal halen bij de arme man. Ik heb de arbiter mede door mijn postuur opgepakt en hem naar een veilige plek gebracht.’’
Op de vraag hoeveel doelpunten hij nu eigenlijk maakte in zijn loopbaan moet hij het antwoord schuldig blijven. ,,Ik heb geen enkel idee.” Het is tekenend hoe hij in het leven staat. Zo gezegd kwam hij terug om in een lager elftal zijn partijtje mee te blazen in de reserves van UDWS 5. Toch kwam Loed Smith nog eenmaal in de schijnwerpers. Bij hoge nood moest hij namens UDWS in een promotiewedstrijd tegen zijn oude club FC Rijnland zijn kunsten vertonen. U raadt het al: Ludwig Smith werd ingebracht en bekroonde zichzelf tot matchwinnaar. En dat op 40-jarige leeftijd. Het was gelijk het eindpunt voor Smith die nu op 47 jarige leeftijd geen knikker meer aanraakt.
Rockschool
Aan de Zoeterwoudseweg in Leiden bedrijft de Leidenaar een muziekschool. In het pand, waar Koninklijke Sanders in het verleden zeep maakte, begroet hij wekelijks liefst 400 leerlingen. In een wirwar van kamertjes kan jong tot oud onderwijs krijgen in zang , in het bespelen van instrumenten onder leiding van liefst 23 docenten met als nieuw lid de Alkmaarse Kim de Boer die furore maakte in the Voice. Naast dat kent Ludwig Smith ook huiselijk geluk. Al heel lang heeft hij een relatie met vriendin Resi waar de dochters Isaline en Zola uit voortkwamen. Hij heeft het geluk nog net niet aan zijn kont hangen, maar veel scheelt het niet.
