Een interview maken met de aimabele Peter Bos (58) is een sinecure. Na kort mailverkeer kon ik al snel terecht bij Bos, die woont in een klein maar schattig huisje. In het centrum van Zoeterwoude-Dorp wonend, vertelt hij over zijn niet aflatende inzet voor SJZ. In de zeventiger jaren maakte hij met broers Wim en Gerard deel uit van de SJZ selectie. Hij kwam nog het verst van het drietal en is met 414 caps de speler die het meest uitkwam voor de huidige derdeklasser.
Op 22 maart 1970 maakte Peter Bos zijn debuut tijdens het duel met DoCoS om vervolgens 24 jaar lang deel uit te maken van het eerste van de groenwitten. Dat hij het zo lang volhield was heel simpel te verklaren. ,,Ik had gewoon veel lol in het spelletje en met een tikkeltje eerzucht kom je heel ver.’’ Hij was eigenlijk altijd gevrijwaard van ernstige blessures. Pas nadat hij een stapje terug deed, liep hij op 42-jarige leeftijd een gescheurde kruisband op. Het bleek gelijk het einde van een actieve voetbalcarrière. De toenmalige trainer Bert Kort wist wel raad met Bos en zette de jongste Bos gelijk voor de groep. En tot vandaag mag hij de assistent zijn van de nu huidige trainer Ronald Rosdorff. En ook nu mogen ze een beroep op hem doen als ze weer eens een mannetje nodig hebben op de training. Tenslotte blijft ook een trainer diep in zijn hart gewoon een voetballer.
Sportverkiezing
In 1994 werd hij door zijn club vereerd met een gouden schoen. Hij kreeg dat kleinood omdat hij het record brak van de legendarische Sjaak Slingerland die toen met 310 caps de lijst aanvoerde. Dat gebeurde destijds tegen VNA, dat in Leidse kringen wel eens balorig Vechten Na Afloop werd genoemd. Een aantal jaren later, in 2000, kwam hij bij de sportverkiezingen van de eeuw van de gemeente Zoeterwoude als enige voetballer voor op de lijst van genomineerden. Op die lijst stonden ook prachtige namen als Jeroen Straathof (schaatser) en Peter van der Velde (shorttracker). Het vervult Bos nog steeds met trots. Dat het uiteindelijk Straathof werd doet niets af aan de prestaties van voetballer Bos. Gekscherend benoemt Bos een typisch geval van respect: ,,Kijk, een burgemeester kan van de kinderen in het dorp in de winter nog wel eens een sneeuwbal ontvangen maar als ik aan kom fietsen dan wordt er al snel gelispeld ‘dat Peter Bos in aantocht is’, zo diep zit het respect hier”, aldus Bos.
Bos, getrouwd en vader van drie dochters, maakte op late leeftijd een belangrijke switch. Nadat hij meer dan 40 jaar in de tuinbouw werkte stond hij pardoes op straat. ,,En ja wat doe je dan vroeg ik me af, ik ging niet bij de pakken neerzitten en volg nu een opleiding tot begeleider in de gehandicapte zorg. En joh, ik vind het nog leuk ook , ik krijg wel alle medewerking van mijn werkgever want ik wil mijn cluppie wel zien spelen. Dat betekent wel dat ik direct na de wedstrijd naar mijn werk moet, de gezelligheid met de jongens dat is het enige wat ik dan moet missen”, zegt Bos met enige spijt.
Jan Wouters type
Als actieve voetballer typeert hij zichzelf als een ’Jan Wouters type’. Gek genoeg liep Bos slechts eenmaal tegen een rode kaart aan. ,,Dat was ten tijde dat de kaarten de boekingen gingen vervangen. En het was ook nog een klein vergrijp, want ik tikte met mijn handen de bal uit het doel, ik kon wel gelijk vertrekken. Maar voor de rest was ik een cleane voetballer. Je kan wel zeggen dat ik alle posities op het veld bezet heb,’’ aldus Bos. Een snelle rekensom leert ons dat hij als voetballer én als assistent liefst circa 1100 wedstrijden heeft meegemaakt!! Daarnaast maakte hij met zijn twee broers de 1000 wedstrijden bijna vol. De teller stokte voor het drietal op 973 duels. Broer Wim is nu elftalbegeleider bij SJZ. Gerard trok zich terug uit het voetbalwereldje en verkoos Hardenberg als woonplaats.
Feestwedstrijd
Op de vraag welk SJZ team hij het best vond antwoordt hij zonder aarzeling het team met onder andere Co Visser, Hans de Graaf, de gebroeders Bos en Wim Mooyman . In de huidige selectie ziet hij zeker nog rek, maar na de recente zeperd tegen FC Lisse (0-7) staat SJZ weer met beide benen op de grond. Pluspunten ziet hij bijvoorbeeld in Koen van der Meer, maar ‘die moet nog veel leren’. Onverwachts komt hij op ex- prof Wouter Verheij die hij graag ziet terugkeren op de velden omdat hij de jeugd veel kan leren. Vermeldenswaardig is nog het duel met Stompwijk‘92 dat op 11 november op de rol staat. Het wordt een ‘feestwedstrijd’ omdat naast dit duel ook de coryfeeën van weleer in een voorwedstrijd hun kicksen mogen aantrekken. Op de vraag hoe lang hij nog doorgaat met zijn SJZ kan hij geen zinnig antwoord geven. Het tekent het leven van een clubdier als Peter Bos.
