‘Ik wilde persé keepen’, sprak de held van de middag, Martijn Zwaan. Afgelopen donderdag liep hij tijdens de training nog een (waarvoor werd gevreesd) een lichte hersenschudding op. Het was daarom tot zaterdagochtend onzeker of hij tegen VVGZ onder de lat zou staan. Hij stond er. Martijn had het koppie erbij. En hoe!
In de reguliere speeltijd voorkwam hij met enkele geweldige reddingen dat zijn teamgenoten (na 55 minuten met tien man) de eindstreep ongeschonden zouden halen. En in de penaltyserie na afloop van de spannende pot die in 1-1 eindigde, wist hij met twee parades de bonus veilig te stellen. De strafschoppen die eventueel beslissend zijn als VVGZ, Achilles Veen en de Rijnvogels gelijk in het drieluik zouden eindigen.
De supportersschare die met drie bussen en velen op eigen gelegenheid naar sportpark De Noordhoek waren getogen, konden na afloop hun geluk niet op. Na het met rood wegzenden van Stefan Schaafsma stond de equipe van Marchel den Haan op het gezellige sportpark in Zwijndrecht voor de zware taak om met tien man nog meer dan een half uur de op dat moment de terechte gelijke stand te verdedigen. Of mogelijk zelfs uit te bouwen.
Met een ondertal raakten de Vogels echter de grip op het middenveld kwijt en kwamen regelmatig een mannetje te kort om de aanvallende vleugels waar de behendige en snelle Giardelly Cromarty en Raymond Watemaleo voor het nodige gevaar zorgden, te beteugelen. Maar VVGZ (Voetbal Vereniging Geluksvogels Zwijndrecht) hadden geen geluk dat in het Rijnvogelhok een leeuw stond die zijn kooi getergd verdedigde.
Maar aan de overzijde hadden Marciano Weidum (onbeheerst over in plaats van terugleggen) en Michael Miranda tot tweemaal toe de balans in het voordeel van de (vandaag donkerblauwe) Rijnvogels kunnen doen overslaan. Vooral de laatste mogelijkheid in de slotfase had de hoog oplopende spanning kunnen en moeten breken.
Michael Miranda – in de counters het gevaarlijke wapen – stond nu eens niet buitenspel en stoomde op doelman Gerard van der Borst af. Een klein tikje in de korte hoek leek meer voor de hand liggend dan de afzwaaier die hij produceerde en daarmee verzuimde de Zwijndrechtenaren de knock-out toe te brengen. Deze zwijnden dus. Het zou echter de verhoudingen die in het eerste gedeelte van de wedstrijd enigszins in evenwicht waren, op dat moment de waarheid geweld aan hebben gedaan.
In wedstrijden van de waarheid heiligt het doel vaak de middelen. Aanvallen is het motto. Dat deden de beide opponenten dan ook vanaf het eerste fluitsignaal van de uitstekende leidende arbiter Aalbers. Marciano Weidum kwam een teenlengte tekort om de Vogels al vroeg te doen fladderen van geluk. Direct daarop had Michel Dell Alvo (slecht gedekt) Martijn Zwaan alleen voor zich. De eerste redding van de doelman werd een feit. In de tiende minuut had hij na een scherpe inzet van Cromarty weer een reflex in huis, maar zijn verdedigende kompanen waren niet alert genoeg om de bal die uiteindelijk in derde instantie door Dimitri Hooftman kon worden binnen gewerkt, bijtijds uit de gevarenzône te ruimen.
De vroege openingstreffer werd door de Katwijkers gecompenseerd met no-panic voetbal. De aanval zoekend. De lange ballen van de thuisclub zien te ontmantelen. Maar de Vogeldefensie sloot niet altijd correct waardoor het gevaar van een tweede VVGZ voltreffer op de loer bleef liggen. Maar Zwaan was op zijn post en aan de overzijde zag hij collega Van der Borst twee kopballen (Weidum en Beijersbergen) over en naast het aluminium vliegen. De Zwijndrechtse sluitpost was kort daarop echter briesend. Met de moed der wanhoop trachtte hij een eigen inzet van de ongelukkige Rick Versteeg na een voorzet van Jeffrey Sam Sin te stoppen, maar de neutrale linesman had (terecht) het leer achter de lijn zien gaan. De verbale kanonnade van Van der Borst was aan dovenmansoren gericht. Een vrije trap van Watamaleo werd door Zwaan (alweer) tot corner gepromoveerd en Michael Miranda mocht in buitenspelpositie aan de 1-1 ruststand ook niets veranderen.
Na tien minuten in de tweede helft ging routinier Stefan Schaafsma in de fout. Hij wilde dit corrigeren, maar de wijze waarop werd terecht door leidsman Aalbers niet getolereerd. De hierop volgende rode kaart betekende einde verhaal van de Katwijkse captain die het schip moest verlaten. Doelman Martijn Zwaan behoedde het voor vroegtijdig zinken door de elfmetertrap van Michel Dell Alvo naast zijn kooi ter ranselen. Een injectie voor zijn makkers die het geloof in een beter resultaat bleven houden. Michael Miranda zocht het doel te hoog en Zwaan was de deklat boven hem dankbaar dat een pegel via de bovenkant over scheerde.
Het werd een duel (voor zover het dit al niet was) dat alle kanten op kon. Het wordt eentonig maar het was wederom de in topvorm verkerende Katwijkse goalie die binnen vijf seconden tot twee keer toe zijn team er doorheen sleepte. Een dapper strijdend tiental dat er zowaar nog met de zege vandoor had kunnen gaan, ware het niet dat Michael Miranda tot wanhoop van hem zelf en de vele fans de ultieme mogelijkheid op 1-2 bij het scheiden van de markt onbenut had gelaten.
Het strafschoppentoetje bleek niet aan de Zwijndrechtse Gelukvogels, maar aan de kille, koele Katwijkse Vogels besteedt. Mitchel Beijersbergen, Pieter Guyt, Carl Krayenoord en Emiel Buntsma waren trefzeker. De Man van de Dag, Martijn Zwaan stopte er twee (zijn derde van de dag). De vijfde hoefde derhalve niet te worden genomen, maar waarom eigenlijk niet? Het zou nog wel eens een belangrijk kunnen zijn als inderdaad het doelsaldo een woordje mee gaat spreken.
Voorlopig deed een dapper strijdend Rijnvogels van zich spreken. Maar de huid mag niet worden verkocht voordat de beer geschoten is. Op 2 juni komt Achilles Veen op bezoek. Afhankelijk van de uitslag op 26 juni tussen Achilles Veen en VVGZ, zal blijken hoe de kaarten voor de Vogels er bij liggen. De eerste stap is gezet. De stap naar…..
FC Rijnvogels: M.Zwaan, D. Varkevisser, O. Ouwehand, S.Schaafsma, W.v.Wijk, M.Weidum (59. M.Parlevliet), M.Beijersbergen, S.v.d.Horst,(75. P.Guyt), C.Krayenoord, J. Sam Sin (65. E. Buntsma), M. Miranda.
Bron: FC Rijnvogels, Piet van Kampen
