De ouverture van het seizoen in de uitbeurt tegen Vitesse Delft zal nimmer op het lijstje meesterwerken van componisten uit vroeger tijden terecht zijn gekomen. Daarvoor werden er teveel valse nootjes beluisterd om tot een acceptabele compositie te komen.
Uiteindelijk hadden de Rijnvogels – al dan niet terecht – na het spelen van de eerste viool de bühne met een juichende buiging naar het publiek kunnen verlaten, maar in de 93e minuut was het slotakkoord voor de gastheren. De laatste hoge noot klonk voor hen als hemelse muziek daar waar het bij de Vogels als de meest valse klank uit een verjaard instrument klonk. De 2-2 van Danny van Voskuilen en de vrije ruimte die hij hiervoor kreeg, waren daar debet aan.
Trainer Hein van Heek was in zijn nabeschouwing voor RTV Katwijk realistisch. Natuurlijk baalde de nieuwe coach als een stekker. Maar ook hij had gezien hoe de 2-2 in Delft een terechte uitslag was. Had zijn team immers niet met een nadelig saldo de thee moeten gaan nuttigen als de lat boven Peter Messemaker al vroeg in het duel redding voor de Vogels bracht. En hoe diezelfde doelman blij mocht zijn dat de plotseling geheel vrijstaande Djamel Leeflang zo van deze unieke mogelijkheid schrok dat hij de bal te zacht en te subtiel langs de Katwijkse sluitpost wilde plaatsen. Nu kon de routinier tussen de palen het leer vrij eenvoudig tot zich nemen. En was hij tevens verantwoordelijk voor een geslaagde parade na een dreigende inslag uit een gevaarlijke vrije trap. Van de andere kant concludeerde Van Heek terecht dat als je met 1-2 voorstaat de laatste minuten professioneel moet uitspelen. Dan mag het nooit en te nimmer gebeuren dat verdediger Van Voskuilen alsnog de gelijkmaker binnen kan schieten.
Het gebeurde toch. In een duel dat een aantal gelijkenissen met het vorige seizoen kende. Toen bleek ook dat doelman Davy Schilperoort niet over voetbaltrucjes beschikte en schlemielig de bal aan Carl Krayenoord verspeelde, hetgeen de 0-1 betekende. Ook toen kwam Vitesse daarna langszij en wist Mitchel Beijersbergen vervolgens de 1-2 binnen te knallen. Bij een 0-0 stand ging Schilperoort bij een mislukte truc ook nu weer hopeloos in de fout en was het Bas Mourits die hem pijnlijk op zijn mislukte goocheltruc wees. Wederom kwam de thuisclub vlot op gelijke hoogte nadat eerst Peter Messemaker met een geweldige reflex een kopbal Michael Dasler van zeer dichtbij over de lat ranselde. Maar toen een hoge bal in het centrum in Delfts voordeel uitviel, was het voor de vrijstaande Daniël da Cruz een simpele opgave om de Katwijkse goalie te laten vissen.
Nadat in vorige jaargangen de eerste competitiewedstrijd telkenmale in het nadeel van de Vogels uitviel, leek met deze vervelende traditie gebroken te worden. Geen groots spel, wel over de hele wedstrijd genomen een licht overwicht maar vooral in de eerste helft een handvol mislukte eindpasses na aanvankelijk goed opgezette aanvallen. Vooralsnog hoefde Schilperoort in de Delftse kooi zich geen zorgen te maken. Het bleef bij dreigen. Een schuiver van Mitchel Beijersbergen die naast zoefde en een bal van Eef Schoneveld die na een corner en de daaruit voortvloeiende scrimmage de paal schampte. Zoals gezegd had Vitesse (niet volgens het spelbeeld) maar gezien de mogelijkheden wellicht het eerste bedrijf wel met een voordelig saldo kunnen afsluiten.
De mislukte act van Schilperoort – kort na de thee – werd vooralsnog niet fataal. Het bracht wel meer leven in de Katwijkse brouwerij. Voor korte duur want de 1-1 liet niet al te lang op zich wachten. Het passje van Pieter van den Breggen dat door Mitchel Beijersbergen kil en koelbloedig de 1-2 op het scorebord bracht, leek vervolgens de opmaat tot het verdere uitbouwen van de voorsprong. Bas Mourits was er na een knappe solo actie dichtbij maar vond uit een moeilijke hoek Schilperoort op zijn weg naar succes en kort voor het scheiden van de markt schoot Sander van der Horst naast en vergat Pieter van den Breggen op tijd uit te halen. De knock-out bleef uit. Een kort slotoffensief van de thuisclub noopte Messemaker tot alweer een fraaie redding en de paal voorkwam na de rebound alsnog de gelijkmaker. Het eindsignaal van de correct leidende referee Takacs kwam luttele seconden te laat. De laatste ultieme stuiptrekking van de rood-zwarten leverde het uiteindelijke terechte 2-2 resultaat op. In Delft beide voor beide teams de helft. Daar waar de volle buit door de -dit keer blauwe- Vogels onnodig uit handen werd gegeven.
Opstelling FC Rijnvogels: P. Messemaker, J. Zandbergen, E.Schoneveld, S. Schaafsma, W.v.Wijk, P.v.d. Breggen, N. Hogewoning (79. Y.v.Es), S.v.d.Horst, M.Beijersbergen, B.Mourits, T. Dijk (62. E. Buntsma).
Bron: Piet van Kampen, FCR
