RCL won voor de derde keer op rij en heeft de aansluiting gevonden met de middenmoot. In de Bloemerd werd SHO met 2-1 geklopt. De Leiderdorpers kwamen sterk uit de startblokken en op voorsprong via Leroy van Westrienen, maar daarna nam de formatie uit Oud- Beijerland het heft in handen.
Het was voor coach Frank Bloemheuvel een enorme opluchting dat met 1-1 de rust werd gehaald. Na de pauze veranderde er weinig aan het spelbeeld, maar had RCL de zaakjes in defensief opzicht op orde en kon spits Thom Wijnalda met een sublieme lob van grote afstand zijn waarde laten gelden voor de Racing Club.
De trainer: ,,Een meer dan welkome overwinning, want SHO is simpelweg en prima ploeg. Dat was ook al wel bekend, maar dat hebben we ook ondervonden. Na de 1-0 verloren we de strijd op het middenveld en zij werden steeds sterker. Gelukkig konden we de 1-1 vast houden en daarop voortborduren in de tweede helft.”
SHO kreeg volgens Bloemheuvel minder kansen en RCL loerde op de counter. Uiteindelijk was Wijnalda dus trefzeker, net als de voorbije weken. ,,Ja, een heerlijke goal en een heerlijke driepunter. Na die 2-1 kregen we nog meer ruimte en zat er zelfs nog meer in, maar met negen uit drie zijn we ook wel tevreden, hoor.”
Middenvelder Erik van der Pot wreef de handen ook in elkaar na de zege, maar was wel realistisch. ,,Eerlijk gezegd was het allemaal niet even goed. Ik zou me ook best kunnen voorstellen dat toeschouwers het er niet uit vonden zien, maar het resultaat is er. Misschien is dit een gestolen overwinning, maar soms win je onterecht en dan verlies je weer eens onterecht. Voetbal noemen ze dat. We zijn trots op dit resultaat, zoveel is zeker.”
De vraag is wel waarom RCL uit de eerste vijf ontmoetingen pas 1 punt haalde en nu dus opeens op tien uit acht staat. Van der Pot maakte zich ook geen zorgen toen de punten uitbleven. ,,Ik heb nooit twijfel gehad over onze kwaliteiten. We bleven positief en door wat omzettingen in de opstelling en speelwijze komen we nu veel beter voor de dag. Als ik alleen al kijk naar onze trainingen dan is dat gewoon een goed niveau. Enkel lukte het aanvankelijk niet in de wedstrijden, dan staat er natuurlijk ook meer druk op. Als je dan je wedstrijden gaat winnen, neemt het geloof toe. Maar zoals ik zei, het geloof in eigen kunnen is ook niet weggeweest.”
Van der Pot heeft een basisplaats afgedwongen en krijgt het vertrouwen van zijn trainer. Eerder speelde hij voor DoCoS, maar hij wilde het hogerop gaan proberen.
,,Ik heb achttien jaar voor DoCoS gespeeld. Het werd tijd om eens te zien of ik een ander niveau zou aankunnen. DoCoS was en is vierdeklasser en toen ik bij RCL kwam was dat een tweedeklasser. Vorig seizoen heb ik vier duels meegespeeld in 1, dus toen ook al in de tweede klasse. Ik heb mij via Martin Boom contact gezocht met Bloemheuvel en die heeft destijds eerlijk gezegd wat mijn kansen waren. Zijn elftal stond al min of meer vast, maar na mijn leerjaar heb ik nu de kans gekregen en gegrepen om me bij de beste elf te scharen. Of dat zo blijft weet ik niet. William (van Vliet, red.) komt er straks weer bij en dan zien we wel. Dit pakken ze me niet meer af in elk geval. Ik ben een echte teamspeler en doe geen rare dingen in het veld. Bij mij is het aannemen en spelen, acties laat ik aan anderen over. Laat mij het vuile werk maar opknappen. Weet je, ik ben er trots op dat ik de stap heb gezet en dat ik heb laten zien dat het mij gelukt is. Voor mij een bevestiging dat het de juiste keuze is geweest.”
