Het had zo mooi kunnen zijn. Bij winst zou RCL de nacompetitie in mogen om te strijden voor een plaats in de hoofdklasse. Het kwam er niet van. FC Breukelen was afgelopen zaterdag te sterk en won met 2-4 in Leiderdorp.
Trainer Frank Bloemheuvel schreeuwde zich de longen het lijf. Tot diep in de tweede helft bleef hij het geloof houden in een toetje, maar na de 2-4 keerde de rust weder op en rondom het hoofdveld van de roodwitten. Pal na afloop had de trainer nog wel even de smoor in, maar al snel kwam daar realiteitszin voor in de plaats.
,,Nu, tien minuten na de wedstrijd heb ik het inderdaad even niet naar mijn zin. We waren zo dicht bij een prijs en dan is het jammer dat die dan niet wordt gepakt. Over twee weken of zo, wanneer we terugkijken op het seizoen, zullen we tevreden zijn. Wij wilden handhaving afdwingen en dat is gelukt. Voorts zijn we ook nog heel aardig geëindigd, dus dan moet je al met al tevreden zijn.”
RCL kende twee gezichten in het duel met FC Breukelen. De bezoekers wonnen en pakten de periodetitel, maar waren die ook meteen weer kwijt omdat de ploeg van Wim Leushuis zich niet direct veilig kon spelen. In de eerste helft was RCL opvallend flets, na rust kwam er meer spanning in de wedstrijd.
,,Ik had mijn spelers aangegeven dat ze vooral druk moesten zetten. Zij hebben een kwetsbare keeper en een dito centraal blok. Daar hadden we gebruik van moeten maken, maar dat lukte voor de pauze allesbehalve. In de rust heb ik getracht wat zaken recht te zetten, maar direct na de onderbreking werd het 0-2. Vanaf dat moment werden we beter en hebben we er alles aan gedaan om de score nog om te buigen. Daar kan ik ze niets in verwijten. Met een man minder en later zelfs een tweede man moesten we risico’s nemen en hebben zij kunnen profiteren van de ruimte. Jammer, maar het is niet anders. Ik heb gezien dat we het voetballend niet meer hebben kunnen opbrengen. Het pijpje was leeg en geestelijk waren we niet geheel fris meer. Daardoor werden er verkeerde beslissingen genomen. Qua spanning hebben we het publiek in elk geval nog genoeg geboden in de tweede helft. En wat ik zeg; als deze teleurstelling eruit is dan zullen we allemaal tevreden zijn met het verloop van de competitie.”
De met rugnummer drie spelende Tim van Luxemburg vierde zijn verjaardag zaterdag en had de dag graag ingevuld zien worden met nog een feestje. Het kwam er niet van.
,,Dat kwam vooral door onze eerste helft. Dat was ronduit heel slecht. Sterker nog, ik denk dat dit de slechtste vijfenveertig minuten waren van het seizoen. We hadden wel meer balbezit, maar zij waren drie keer zo gevaarlijk ( vooral Deen van Embricqs, Djuric Jason Winklaar en Maikel Goossens, red.). Het typische van deze wedstrijd vond ik dat we het na rust met tien en zelfs negen man wel konden opbrengen om strijd te leveren. Het zat er zelfs nog even in, hoewel ik in alle eerlijkheid niet denk dat een gelijkspel terecht zou zijn geweest.”
Van Luxemburg had graag nog een vervolg gegeven aan het seizoen, maar kan nu achterover leunen.
,,Dat laatste is zeker niet het geval. Ik ga in juli afstuderen en moet nog flink aan de bak met twee vakken en een scriptie. Dus nee, ik bene r nog niet. Nacompetitie zou een extra belasting voor mij zijn geweest, maar ik had het toch liever gehaald, dat snap je.
Het was een lang seizoen, waarin ik bijna alles heb gespeeld. Vorig seizoen waren we pas medio juni klaar, dus al met al was het merkbaar dat iedereen er wel doorheen zit. Maar goed, het was het waard. We hebben tweemaal gewonnen van GHC en van FC Rijnvogels. Daar mogen we best trots op zijn. En thuis hebben we het zeker goed gedaan. Wat mij betreft dus tevredenheid, ook al grepen we naast deze prijs.”
