(Zaterdag, 1B)- RCL heeft de laatste plaats verlaten na de eerste overwinning van het seizoen. In Delft kwam de eindscore uit op 1-2, waarbij het winnende doelpunt vlak voor tijd op naam kwam van Thom Wijnalda. Tegenstander Vitesse werd gepasseerd op de ranglijst en er kwam zodoende weer wat kleur op de tot nu bleke wangen van de Leiderdorpers.
Trainer Frank Bloemheuvel: ,,RCL heeft niet groots gevoetbald, maar dit keer dwongen wij het geluk eens af en hadden we de organisatie staan. Dit was wel een sleutelduel, ja. Vandaar dat ik blij was dat we goed zijn gestart. We kregen ook twee tot drie kansen in het eerste kwartier en op zo’n moment laat je de tegenstander zien dat je er bent.”
De Leiderdorpers kwamen door een kopbal van Tim van Luxemburg op 0-1, maar de Delftenaren deden er niet lang over om op gelijke hoogte te komen. In het vervolg was er sprake van balans. Nadat vooral RCL zich in de slotfase verzoend had met een gelijkspel, rolde er dus toch nog twee extra punten uit.
Nog eens de trainer: ,,Voetbal blijft een merkwaardig spelletje. Ik geloof dat ik in de afgelopen vier jaar ons niet zo goed heb zien voetballen als tegen Voorschoten’97 in het openingsduel. Toch ga je er met 4-1 af. Nu was het veel minder op voetbalgebied, maar win je wel. Wat is wijsheid, vraag je je soms wel af. In elk geval hadden we het nu verdedigend goed voor elkaar. We hadden oog in hun steekballen en dat was de voorbije weken wel eens anders.”
Bloemheuvel was ook heel blij met de winnende goal van Wijnalda. ,,Niemand vindt het leuk om op de bank plaats te nemen, maar die keuze heb ik wel gemaakt in de afgelopen wedstrijden voor hem. Thom kreeg nu weer de kans en voor een spits is het heerlijk om dan de winnende te maken, zeker als dat plaats vindt in de slotfase. Dit was belangrijk voor hem, maar zeker voor het hele team.”
De doelpuntenmaker zelf grapte bij navraag, daags na het treffen, dat hij aan een champagneontbijt zat. ,,Nou nee niet echt hoor, maar dat ik een lekker gevoel heb…dat mag duidelijk zijn. Het was ook mijn eerste van het seizoen en dat is een belangrijk breekpunt voor een spits.”
Wijnalda (op archieffoto) vond dat duidelijk te zien was dat beide ploegen snakten naar een overwinning. ,,De echte wil was er inderdaad van twee kanten. De omstandigheden waren zwaar met dat zompige veld, maar dat nam niet weg dat we lekker fel waren. Toch konden we maar kort genieten van de verdiende voorsprong. Voor die goal hadden wij de controle, maar na de 1-1 verdween dat beeld. In de rust heeft de trainer duidelijk aangegeven dat we de organisatie weer moesten oppakken. Dat lukte ook, hoewel het voetbal er aan twee kanten wel uit was.”
Er leek ook niet meer gescoord te worden en dus zou RCL nog steeds verstoken blijven van de eerste driepunter. Totdat de bal bij de spits kwam. ,,Daar mocht ik Mitchel Jansen voor bedanken. Hij gaf een prima steekbal tussen hun centrale blok door en doordat ik mijn lichaam goed gebruikte, kreeg ik de vrijheid om oog in oog te komen met hun keeper. Tja, dan is het heerlijk dat je als winnaar uit de bus komt. De ontlading was groot, maar geloof me als ik zeg dat het mij ook best zou zijn geweest als een ploeggenoot had gescoord. De drie punten moesten mee naar huis en dat is gelukt, waardoor het vertrouwen een duwtje in de juiste richting krijgt.”
Wijnalda waakte na de winstpartij evenwel meteen voor al teveel feestgedruis. ,,Volgende week ontvangen we Benschop en deze zege heeft enkel meer waarde wanneer we daar ook van winnen. Dan nemen we wat afstand van de onderste ploegen en dan is de middenmoot weer in het vizier. Dit RCL kent echter geen ‘makkies’, dus ook zaterdag zullen we er moeten staan. Er is nog genoeg reden voor ons om in de spiegel te kijken.”
Dat laatste deed de aanvaller zelf ook de voorbije weken, niet in de laatste plaats omdat zijn zeker lijkende positie binnen het elftal opeens niet meer zeker was. ,,Niet leuk, maar dat hoort erbij. Ik ben er niet de speler naar om dan van alles te gaan roepen. Er is maar één manier om met een dergelijke situatie om te gaan en dat is dat je je voeten laat spreken. Gelukkig is dat nu gelukt, maar het wederzijdse vertrouwen tussen de trainer en mij was er sowieso wel. Geen rancunes. Na afloop vlogen we elkaar ook in de armen en dat was bij de anderen niet anders. Waar het om gaat is dat wij maandag anders op de training komen. De goede sfeer is nooit weggeweest, maar bij slechte resultaten is de achterban nu eenmaal veel kritischer en ik hoop dat we dat nu enigszins achter ons kunnen laten.”
Bij RCL ontbrak captain William van Vliet overigens met een blessure en bleven ook Daley Windhorst en Gwen Koet aan de kant met pijntjes. Frank van der Marel is juist op de goede weg na een kwetsuur en het heeft er alle schijn van dat RCL binnenkort weer compleet is. Wellicht dat de donkerste dagen daardoor achter de rug zijn voor de roodwitten, hoewel de tijd van het jaar niet meewerkt.
