Peter van der Tuin is weer helemaal fit en dat mag een klein wondertje heten. In de voorbereiding zat de aanvaller van Valken ’68 nog in zak en as. In een ultieme poging om van zijn enkelklachten af te komen, bezocht hij de Leidse dokter Jan Mens. De arts zette een spuit in zijn gewricht en tot Van der Tuins grote verbazing verdween de pijn. ,,Ik wist niet wat ik meemaakte”, zegt de centrumspits, die zaterdag tegen Monster (1-2) zijn eerste speelminuten in de hoofdmacht maakte.
Het leek een gebed zonder einde te worden, de slepende enkelproblemen van Van der Tuin. De ontstaansgeschiedenis gaat drieënhalf terug. Als speler van RCL ging hij door zijn enkel, maar met een brace voetbalde hij gewoon door. In het shirt van Roodenburg kende Van der Tuin aanvankelijk weinig problemen, maar aan het einde van het seizoen speelden de enkelklachten toch weer op. Het jaar daarop kwam hij voor de Leidenaars nauwelijks in actie.
Ook het vorige seizoen, inmiddels als speler van Valken ’68, moest Van der Tuin vanaf de zijlijn bekijken. De spits had aangegroeid weefsel in de botten van beide enkels operatief laten verwijderen en maakte uiteindelijk alleen het staartje van de competitie mee. Van der Tuin zette zijn zinnen op de huidige voetbaljaargang en had goede hoop dat dat zijn enkelproblemen definitief tot het verleden behoorden.
De teleurstelling was groot toen hij bij de start van de voorbereiding een terugslag kreeg en de gehele oefencampagne moest missen. Ten einde raad zocht Van der Tuin contact met dokter Mens. ,,Hij was mijn laatste hoop. Als dit niet was gelukt, was ik gestopt.” De uitkomst van het bezoek overtrof zijn stoutste verwachtingen. Van der Tuin kreeg een spuit in zijn enkel (een ontstekingsremmer) en was plots pijnvrij.
Van der Tuin opgetogen. ,,Ik had tijdens de training geen last meer. Zelfs niet na drie keer trainen in de week, wat toch een behoorlijke belasting is. Het gaat nu zo goed dat ik er niet meer aan denk en er niet meer de hele dag mee bezig ben. Dat is positief voor de toekomst.”
Inmiddels is de 30-jarige Van der Tuin een maand fit. Hij deed eerst drie wedstrijden in het tweede elftal ritme op, waarna hij zaterdag tegen Monster zijn eerste speelminuten in de hoofdmacht kreeg. Dinsdag speelde Van der Tuin in de oefenwedstrijd tegen UVS (0-5) voor het eerst een volledige wedstrijd in het eerste. Conditioneel staat hij er aardig op, speltechnisch moet er echter nog wel het nodige verbeteren. ,,Voetballen verleer je niet. Alleen de slimmigheidjes, die ik wel had, ontbreken nog. Kopduels zijn nog een beetje onwennig en de scherpte mis ik nog. Maar dat komt wel naarmate ik meer wedstrijden ga spelen.”
Het stemt hem gelukkig dat hij weer in de positie is om over details te praten. Een leven zonder voetbal had hij zich niet durven voorstellen. ,,Ik ben weer helemaal happy. Stoppen met voetballen, daar ik moet echt niet aan denken. Ik voetbal al 26 jaar, het zit helemaal in mijn systeem opgesloten.”
Indien zijn lichaam het toelaat, hoopt Van der Tuin nog jaren te voetballen. Het liefst bij Valken ’68, de club waar hij vorig seizoen terugkeerde. ,,Ik heb hier zes jaar geleden al een seizoen eerste klasse gespeeld. Ik weet niet wat het is, maar ik ben weer met open armen ontvangen. Vroeger en eigenlijk tegenwoordig nog steeds konden Leidenaars en Valkenburgers/Katwijkers niet zo goed met elkaar overweg, maar ik heb nooit ergens last van gehad. Je moet je natuurlijk wel een beetje normaal gedragen.”
In tegenstelling tot zijn eerste periode bij Valken ’68 en eigenlijk zijn gehele voetbalcarrière heeft Van der Tuin te maken met forse concurrentie. Joeri Driebergen speelde de eerste fase van de competitie in de spits, terwijl trainer Andries Wendt ook nog Bastiaan de Mooij achter de hand heeft. ,,Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt”, reageert Van der Tuin. ,,Ik heb eigenlijk nooit voor mijn plek moeten vechten. Bij RCl was ik de enige spits. Bij Roodenburg speelde ik met Marvin Bok voorin en bij Leiden, waar ik vanaf mijn zeventiende in het eerste speelde, had ik wel iets van concurrentie maar toen was ik nog jong. En bij Valken had je destijds wel Artan Recica, maar die was nog niet op het niveau van vorig jaar.”
Van der Tuin heeft echter goede hoop dat hij de concurrentiestrijd in zijn voordeel gaat beslechten. ,,Ik heb onlangs een gesprek met de trainer aangevraagd en hem gevraagd hoe hij erover denkt. Hij zei dat als ik fit word, ik een grote kans maak om te spelen. Hij wil graag met een balvaste spits spelen, zodat we druk op de tegenstander kunnen geven. Ik moet eerst zorgen dat ik volledig fit raak en dan kom ik in de gelegenheid om dingen te eisen. Het moge duidelijk zijn dat ik niet elke keer van Leiden naar Valkenburg kom om in het tweede te spelen. Daarvoor ben ik vorig jaar ook niet gehaald. Ik ben heel benieuwd wie er zaterdag meegaat. Ik heb er wel vertrouwen in na zaterdag. Het zou een domper zijn als ik met het tweede mee moet.”
