vrijdag, maart 29, 2024
HomeVoetbalnieuws-leidenErik Lagas (GHC); een meer dan doorsnee voetbalfan

Erik Lagas (GHC); een meer dan doorsnee voetbalfan

-

artikel image GHC 3UDO, UVS, Feyenoord, NAC, Quick Boys, Ter Leede, Roodenburg, GHC; daar heeft de gast van vandaag allemaal bij of voor gespeeld. Een veteraan zeker, die aan het eind van zijn carrière staat? Nee, Erik Lagas is een man ergens in de tweede helft van de twintig maar heeft wat voetbalavonturen, in meerdere betekenissen van het woord, het nodige achter de rug.

 

Na een paar jaar bij UDO en UVS gespeeld te hebben kwam hij op zijn twaalfde  terecht in de jeugd van Feyenoord. Daar schopte hij het tot aanvoerder van de C1 en B1 en uiteindelijk speelde hij in de A1. Onder de toenmalige trainer Henk Fräser belandde hij op een dood spoor. Meerdere oorzaken lagen daaraan ten grondslag. Zijn directe concurrent Gianni Zuiverloon? Zijn gebrek aan fysieke kracht? De nukken van Fräser? Wie zal het zeggen. Hij verhuisde in ieder geval naar NAC.,,Een verkeerde beslissing” zegt hij nu. De sfeer was niet prettig en werd nogal gedomineerd door Pierre van H. die daar aan het afbouwen was. Hij had het niet zo op jonge jongens die zijn positie mogelijk zouden innemen.

 

Na een jaar verhuisde Lagas naar Quick Boys. Daar speelde zijn ietwat fragiele postuur weer een negatieve rol.  ,,Allemaal kerels van 1.90 meter of meer, breedgeschouderd en gespierd. Daar stond ik dan tussen en dat ging niet goed.”

 

eric lagasOndertussen was hij ook aan een HBO-studie begonnen. ,,Dat was heel pittig. Ik had dan wel op de school van Feyenoord gezeten, maar daar miste ik bepaalde vakken. Voetbal kon ik steeds moeilijker combineren met mijn opleiding. Ik ging wel naar Ter Leede waar ik een aantal keren in de basis stond. Voor mijn studie kon ik op een gegeven moment in het buitenland stage lopen. Zo’n kans mag je niet laten liggen, meent Lagas.

 

Hij woonde in Finland, Brussel en Barcelona en belandde uiteindelijk in zijn droomstad Buenos Aires. ,,In  mijn stageplaatsen had ik zoveel mogelijk klappers van wedstrijden bezocht waaronder El Clásico Barcelona – Madrid. Een fantastische happening natuurlijk. Sindsdien ben ik een echte “socio” en als ik maar even in de gelegenheid ben bezoek ik een belangrijke wedstrijd van Barca. Laatst heb ik mijn zesde El Clásico mogen bijwonen.”

 

,,In Buenos Aires echter heb je zes of zeven eredivisieclubs met namen als Independiente, River Plata en Boca Juniors. Als kind was ik al om de een of andere reden fan van de laatste club en dit was mijn kans om hun wedstrijden te bezoeken. Ik wil niet zeggen dat de sfeer en beleving bij Feyenoord-Ajax een kinderpartijtje is vergeleken met Boca tegen bijvoorbeeld River Plate, maar ga maar eens naar YouTube en je krijgt een beetje een idee hoe het er daar aan toe gaat. De eerste kleertjes van een nieuwe wereldburger zijn vanzelfsprekend in de kleuren van de geliefde club in de familie. Een broer voor Boca en de ander voor River Plate is absoluut onmogelijk. Hét gesprek van de dag is tot woensdag een nabeschouwing van de wedstrijd van dat weekend en aansluitend begint de voorbeschouwing van…. jawel. Op de tribune is het twee uur lang zingen en springen. Haal het niet in je hersens om niet mee te doen; breedgeschouderde types komen dan even “praten”. De supportersgroepen worden zorgvuldig uit elkaar gehouden; ze krijgen elkaar alleen in het stadion te zien. Bij de leiders lopen ook lekkere types rond. Zo uit “Scarface” weggelopen zeg maar. Toen ik na mijn stage weer even bij UVS ging spelen moest ik weer wennen aan de andere ambiance in de Kikkerpolder. Het was een tikkie rustiger zeg maar haha. Op zondag voetballen ligt me niet zo, dus ik verruilde UVS voor GHC. Ik speel in een ontzettend leuk team. Het zijn allemaal jonge gasten die nog kunnen voetballen ook. Ik was net toe aan het spelen van een hele wedstrijd in de basis toen ik best wel ernstig geblesseerd raakte. Het ging echt net lekker, dan is dit een klap.”

 

Als ik nu terugkijk zijn de eerste jaren bij Feyenoord het leukst geweest. Joh, lekker ballen met je maatjes; je kon de hele wereld aan. Ik speelde toen in het Nederlands elftal onder de vijftien. Ik heb nog wel tegen Afellay gespeeld. Wat een schriel en mager kereltje was dat met die spillepootjes. Hij kon echter wél voetballen hoor. Dan zie je ook hoe weinig talenten de echte top halen. Ik klaag niet hoor. Qua voetbal heb ik zoveel gezien en meegemaakt; ik ben een spekkoper zeggen ze in Leiden.”

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read