GHC is na de afgelopen speelronde bijna al uitgekomen op twee punten per wedstrijd (21 uit 11). Daarnaast zorgde de 1-3 overwinning op Benschop voor prima resultaten in uitbeurten (tien uit zes). Als klap op de vuurpijl is de ploeg van Dennis Olman en Kees van Tongeren en passant ook lijstaanvoerder in de strijd om de tweede periodetitel.
GHC won tevens weer een plaats op de ranglijst en is de nieuwe nummer vier. De mannen van Olman en Van Tongeren waren te sterk voor het nog altijd op de eerste zege wachtende Benschop. De trainer was evenwel allerminst tevreden. ,,Een aantal spelers heeft ronduit slecht gespeeld en ik vond het onsamenhangend. Tegen een betere tegenstander zouden we er zijn afgegaan.”
De Leidenaren startten pover en dat leidde tot de openingstreffer van de hekkensluiter. Nog voor rust repareerde GHC de score via Michel Schouls (strafschop) en Max Bueno de Mesquita. In de tweede helft kwam daar nog een doelpunt bij, dit keer van centrale verdediger Tim Gonlag. De tricolores kwam verder nauwelijks in de problemen, maar vergat de score nog wel verder uit te bouwen.
Olman had wel lovende woorden voor zijn defensie, maar vooral voor animator Michael de Roode. De middenvelder heerste op het middenveld en hield GHC in het gareel, ondanks de bepaald niet vlekkeloze uitvoering.
De routinier zelf: ,,Het gaat de laatste weken inderdaad erg lekker, maar dit is ook mijn rol binnen het elftal. Ik heb geprobeerd in woord en gebaar de ploeg aan het voetballen te krijgen, want dat ging dit keer niet vanzelf. Met alle respect, maar dit was wel een hele matige tegenstander en dan moet je je niet laten verrassen. Dit keer lieten ze het voorin wat afweten en daardoor kreeg de defensie onnodig veel druk te verwerken. Niet dat het super gevaarlijk werd, maar het gaat er meer om dat het werk niet werd uitgevoerd en dat kan niet. Dat lijkt mij duidelijk.”
De Roode was van mening dat het collectief er dit keer niet stond en dat is nu juist de kracht van GHC. ,,Als we wel zo zouden hebben gespeeld, dender je er met 0-6 overheen. Dus we mogen niet tevreden zijn met de teamprestatie. Bij 1-2 is het nog steeds niet gedaan en toen gooiden ze er ook een vent in van twee meter en kan het nog moeilijk worden. Na onze derde goal was het wel gedaan.”
Wanneer je toch wint, is er geen reden voor paniek. Olman moest ook wel weer lachen toen hij na afloop de kleedkamer in beende. ,,Ja, zat ik tegen allemaal zuurpruimgezichten aan het kijken. Dat zegt dan wel weer wat over deze groep. Ze weten het kennelijk wel dondersgoed.”
De Roode haakte in bij zijn trainer. ,,Dat is tekenend voor deze groep. Dat komt omdat iedereen toch wel aanvoelt zo zoetjes aan dat we potenties hebben en dat het uitstekende vorige seizoen geen toeval is geweest. Overigens waren we het ‘baalmomentje’ ook snel kwijt, want onderweg terug naar de club was het alweer gezellig in de bus. Want hoe je er ook tegenaan kijkt, we doen het natuurlijk niet echt beroerd.”
Sterker nog, GHC staat niet eens ver achter de koplopers en is in dat opzicht nog niet geslagen. De doelstelling is weliswaar bijgesteld, maar het vizier staat niet gericht op de bovenste plaatsen.
,,Eerst wilden we er vier onder ons houden, maar daar hoeven we niet meer naar te kijken. Dus hebben we tegen elkaar gezegd dat nu de insteek moeten zijn om tussen plaats vijf en acht uit te komen. Dan hebben we het uitstekend gedaan. Misschien hadden we inderdaad wel meer omhoog kunnen kijken met ‘Guffie’ (Richard Guffens, red.) erbij. Hij had er denk ik zomaar al tien gemaakt en dan sta je nog hoger. Hij is een fenomeen voor GHC. We kijken er naar uit dat hij er volgend seizoen weer tussen loopt. Maar goed, we mogen nu ook niet klagen met een vierde plaats.”
De Roode lijkt overigens een gedaantewisseling te hebben ondergaan. In het verleden leek hij een abonnement te hebben op gele en rode kaarten, maar nu verdwijnt hij al weken niet meer in het boekje van de man in het zwart.
,,Haha, ja het gaat goed. Ik geloof dat ik al zeven of acht wedstrijden clean ben gebleven. Het is mij nog nooit gelukt om niet geschorst te zijn voor de winterstop, maar nu lijkt het te gaan lukken. Misschien is het de leeftijd waardoor ik rustiger geworden ben. Ik ben nu eenmaal iemand die gefrustreerd kan raken wanneer het niet loopt. Dan reageer ik mij af en dan ga ik wel eens in de fout. Het zegt misschien wel genoeg dat dit nu niet nodig is.”
Zijn laatste club waarvoor hij speelt, voelt aan als een geschenk. Enkel mist hij wel eens de waardering in de Leidse voetbalwereld.
,,Ik had geen betere club kunnen treffen om mijn loopbaan bij af te sluiten. Er staat een geweldige groep en de club heeft de afgelopen jaren geweldig werk verricht. Daarom vind ik dat deze club meer krediet zou mogen verkrijgen. Er wordt vaak naar Boshuizen en UVS gekeken en GHC hangt er wel eens bij. Ik vind dat onterecht. Weliswaar is dit een jonge club en heeft het niet het verleden zoals ze dat daar hebben. Zij hebben meer de naam, maar GHC heeft zich geweldig op de kaart gezet en is een juiste weg aan het bewandelen. Dat kan niet worden ontkend.”
