VV Leiden won voor eigen publiek van Ariston’80 (2-0), maar Fred Filippo had zijn volgelingen niet overtuigend aan het werk gezien. ,,We zaten niet goed in het duel, ofschoon we al na twee minuten aan de leiding kwamen. Vooral na rust was het wachten op de gelijkmaker, want we hadden het domweg moeilijk. Patrick Dexel hield ons in die fase op de been.” De doelman had Kevin te Hennepe vlot zien scoren en na zijn puike keeperswerk kon hij getuige zijn van een beslissende actie van Roland Middelkoop.
De doelman was geenszins van plan om naast zijn schoenen te lopen na de complimenten van zijn trainer. ,,Ben je gek. Ik vond het zelf nog wel meevallen met die reddingen. Het was meer de verdienste van onze verdediging dat we de nul hebben kunnen houden.”
Waar Dexel het wel mee eens was: dat VV Leiden tegen Ariston geen best duel was. ,,We begonnen nog wel sterk en ook met een vlotte goal, maar na een kwartier werd het slap van onze kant. Ik denk niet dat de toeschouwers vrolijk zijn geworden van wat ze te zien kregen. Ariston was wel wat sterker dan ik had verwacht en vooral de Spaanse studenten bij hen waren technisch, begaafde spelers. Vooral Bas Middelkoop stond echter als een huis bij ons.”
VV Leiden moest vooral zien te overleven, vooral in het eerste halfuur na rust. Ariston trof eenmaal voor open doel de lat, maar ook Stanley Janssen kopte nog op de paal namens de equipe van Filippo. In de slotfase maakte Roland Middelkoop en einde aan de Leidse onzekerheid. Na drie duels zijn de roodwitten nog ongeslagen en dat mag eigenlijk best een verrassing worden genoemd, een mening die door Dexel wordt gedeeld.
,,Het valt mij tot nu toe enorm mee. Ik dacht op voorhand dat het een waardeloos seizoen zou worden, als ik eerlijk ben. We zijn heel vel spelers kwijt geraakt. Ik noem bijvoorbeeld Rian Rosier, die hier altijd scoorde. Marvin Bok was een klasse apart en Martijn Wansink was hier een vaste waarde op het middenveld. De selectie was vorig jaar veel beter, maar de groep is nu veel hechter en dat helpt. Het gehalte van echte VV Leiden spelers is nu heel hoog. Diverse jongens uit de A-jeugd zijn doorgeschoven en ook wat jongens uit het tweede elftal. Aangevuld met wat er nog over is van vorig seizoen leidt dat nu tot een selectie die bereid is om voor elkaar door het vuur te gaan. Daar worden de prestaties beter van. Tegen Ariston was het dan wel niet best, maar iedereen blijft elkaar wel helpen. Eigenlijk komen enkel Danny Sjaardema en Alex Meijers (de doelpuntenmaker ontbrak overigens afgelopen zaterdag) van buitenaf, maar ook zij spelen hier nu alweer en jaartje of zes. De vijf vergaarde punten zijn binnengesleept op basis van een juiste teamspirit. Dat moeten we zien vast te houden.”
Dexel speelde vorig seizoen slechts één wedstrijd. Artrose aan de grote teen hield de speler aan de kant. ,,Om die reden heb ik besloten om niet langer veldspeler te blijven en ben ik gaan keepen. Mijn vrienden spelen in het eerste en door het vertrek van Mario van der Pluym en de reservedoelman kwam mijn kans om een plek tussen de palen te krijgen. Een ware carrièreswitch dus. In de jeugd heb ik ook wel gekeept, maar nu moest ik deze keuze wel maken.”
Dexel heeft dus vooralsnog een inschattingsfout gemaakt aangaande de verwachtingen, maar daar zit de sluitpost allesbehalve mee. ,,Het gaat nu lekker en natuurlijk zijn we daar blij mee. Toch moeten wij ons richten op lijfsbehoud, dat lijkt me vooralsnog wel reëel. Als we vanuit de organisatie kunnen blijven spelen, voorzie ik echter geen problemen om weg te blijven van de onderste ploegen.”
