De vraag blijft levensgroot overeind of Roodenburg volgend seizoen nog steeds mag acteren op het niveau van de tweede klasse. Ontsnappen van Alcatraz blijft de overtreffende trap, maar de route naar de ontsnapping van Roodenburg is ook nog ontzettend lang. Na de zege op HVC’10 evenwel nog wel begaanbaar.
Patrick Kamperveen wist niet wat hem overkwam bij Roodenburg. ,,Na afloop werd ik gefeliciteerd en dat was wel even wennen. Jarig was ik niet, dus het moest met wat anders te maken hebben.”
Het cynisme hield verband met het feit dat de ploeg uit Leiden-Noord sinds begin oktober 2011 eindelijk weer eens drie punten kon bijschrijven. Tegen het teleurstellende HVC’10 boog Roodenburg de 0-1 van voor de rust om naar 2-1. Kamal Belkerma en Wesley Lancel waren de doelpuntenmakers.
,,Zij waren geen schim meer van de ploeg waar we eerder tegen speelden. Dat neemt niet weg dat we geknokt hebben en dat er krachten los zijn gekomen. We waren nu wel scherp vanaf minuut 1 en we bleven geloven in een goed resultaat. We kwamen op achterstand na een foutieve inspeelpass van Patrick Heijmans, die verder een zeer sterke wedstrijd speelde. Hij en Benny (Rhioues, red.) hadden hun bepaald niet kinderachtige tegenspelers in de zak. Toch baal je dat je vlak voor rust weer op achterstand staat.”
In de tweede helft leverde Erwin Verkuylen een losse flodder af, maar de doelman van de formatie uit Hoek van Holland ging gruwelijk in de fout. ,,Ik foeterde al dat dit een waardeloos schot was, maar tot mijn stomme verbazing kwam de bal alsnog voor de voeten van Kamal. Hij scoorde (in de 48ste minuut) en dat was zijn beloning voor het aantal gelopen meters. Wat heeft die jongen veel werk verzet.”
Daarna leek Roodenburg andermaal het onheil over zichzelf af te roepen, omdat Martin Verkuylen zijn tweede gele kaart van de middag kreeg voorgehouden. ,,Juist vanaf dat moment kregen we de wedstrijd onder controle en scoorden we de winnende. Ik overweeg dan ook om volgende week met tien man te gaan spelen, want dat is ons eerder ook al goed bevallen.”
Kamperveen altijd in voor een grap en een grol kon eindelijk weer eens huiswaarts keren met drie punten en kwam door de zege op gelijke hoogte met Oegstgeest, dat het lange tijd moest stellen met negen man en uiteindelijk het onderspit moest delven bij RAS (3-2).
Roodenburger Marcel Langerak heeft na de zege ook weer een klein beetje hoop. ,,Het is alleen jammer dat RAS van Oegstgeest won, want het gat blijft zo aanzienlijk. Maar goed, misschien is dit het begin van een ommekeer. Iedereen heeft zich voor 200 procent ingezet en daar zijn we eindelijk eens voor beloond. Eerlijk gezegd dacht ik dat het over zou zijn na de rode kaart, maar het tegendeel was waar.”
De tweede aanvoerder had zich wel verwonderd over de tegenstander. ,,Ja, want daar werden we compleet dol gedraaid en daar was nu geen sprake van. Zo zie je maar weer dat elke wedstrijd anders is. Als ik wat dat betref terugkijk naar vorige week dan heeft zo’n wedstrijd ook twee kanten. We verloren met 6-0 van DUNO, maar als wij na een kwartier met 0-2 voor staan, hadden ze niets te vertellen gehad. Zij scoorden vervolgens vanuit het niets 1-0, waarna we zwalkend op een vette nederlaag zijn getrakteerd.”
Langerak heeft zich nog niet neergelegd bij degradatie, maar weet als geen ander dat het meer dan lastig wordt. ,,Volgende week gaan we naar Lyra. Een lastige tegenstander, maar bij winst is het verschil nog maar zes punten en kunnen we de druk verder opvoeren. We zijn op Wesley na (red: hij is geschorst voor het duel in de Lier) compleet en hebben iets van geloof teruggekregen.”
