Op zaterdag 1 juni nemen Maurice Fransen, Matthijs Keemink en Remco Dubbeling afscheid van het selectievoetbal. Op die dag wordt om 18.00 uur op Sportpark Adegeest een speciale afscheidswedstrijd gespeeld met veel verassende (gast-)spelers! In een drieluik blikken we alvast terug met deze gerenommeerde clubiconen. Vandaag deel 1: Maurice Fransen!
Naam: Maurice Fransen
Leeftijd: 34
Geboren te: Leidschendam
Wanneer ben je begonnen met voetballen?
Bij Randstad Sport op mijn 5e jaar
Bij welke clubs heb je gespeeld?
Randstad Sport, Roodenburg, Quick Boys, Blauw Zwart, VVSB en Voorschoten’97
Op welke posities in het veld heb je zoal gespeeld?
Keeper, linkermiddenvelder, linkerspits, maar vanaf de B-junioren bijna altijd spits.
Wat beschouw je als je sportieve hoogtepunt(-en)?
3 promoties (1x met Voorschoten naar de hoofdklasse via de nacompetitie, 1 x kampioenschap met VVSB naar de hoofdklasse en promotie met VVSB naar de topklasse via een beslissingswedstrijd).
Het kampioenschap met VVSB was de mooiste. Het hele jaar zijn we met z’n allen ervoor bezig geweest, in Noordwijkerhout ging het in die maand alleen maar over het moment waarop wij de titel gingen pakken. Het dorp was trots, daar heb ik altijd veel motivatie uit geput. De dag was ook perfect, een overwinning met 2 goals uit bij Nieuwenhoorn, huldiging op het gemeentehuis en een feest met de supporters tot in de late uurtjes.
En wat als je sportieve dieptepunt(-en)?
Het seizoen 2011-2012. Degradatie met Voorschoten’97 uit de hoofdklasse en een jaar waarin ik door blessures nauwelijks gespeeld heb.
Aan welke trainer(-s) bewaar je bijzondere herinneringen?
Aan (bijna) elke trainer eigenlijk wel. Als ik er dan toch een paar moet noemen in chronologische volgorde:
- Gerard Desar, warm mens met passie voor het voetbal en zijn spelers
- Robbert de Ruiter heeft VVSB en mijzelf echt een paar stappen verder gebracht, beste trainer die ik heb meegemaakt
- Rob de Lange is de ultieme motivator, zorgde voor bravoure en een berg aan zelfvertrouwen
Wie beschouw je als je beste medespeler(-s) ooit?
Dan noem ik toch Menno Ooyendijk en Geert van der Weiden. Om iets te bereiken is mentaliteit veel belangrijker dan alleen maar kwaliteit. Jongens met kwaliteit zijn er genoeg.
Als je terugkijkt op je voetballoopbaan, waar ben je dan trots op?
Uiteraard op de sportieve hoogtepunten, daarnaast op het feit dat ik langere tijd (totaal 10 jaar) bij VVSB heb gespeeld en daar met een groep generatiegenoten echt onderdeel van de historie ben geworden.
En op het feit dat ik in mijn 2e periode bij VVSB (7 jaar) in alle jaren topscoorder ben geworden.
Vanuit datzelfde perspectief: heb je ergens spijt van?
Ik heb een aantal keer het ontslag van een trainer meegemaakt, vaak was dat de beste oplossing, maar leuk is het nooit. Toen Tijs Schipper weg ging bij VVSB kwam hij op dinsdagavond afscheid nemen van ons in de kleedkamer. Er was een cadeau voor hem gekocht dat ik in mijn handen geduwd kreeg, ik heb toen een praatje gehouden maar kon daarin niet het respect meegeven dat hij verdiend had. Als ik 1 ding anders zou kunnen doen dan is het dat praatje. Tijs heeft VVSB toch naar de topklasse gecoacht en verdiende een hoop respect.
Waarom stop je met (selectie-) voetbal?
Ik haal, in ieder geval naar mijn eigen maatstaven, geen acceptabel niveau meer. Dan moet je stoppen.
Welke gouden tip geef je de spelers van de volgende generatie?
Zoals al gezegd zijn er voldoende spelers met kwaliteit. Je mentaliteit geeft uiteindelijk de doorslag. De volgende generatie is die van het “Playstation voetbal”, alles moet voetballend opgelost worden. De afgelopen jaren is de jeugd natuurlijk “verwend” door het Barcelona voetbal en nu denkt iedereen dat je zo moet voetballen. Daarbij wordt vergeten wat er bij Barcelona zonder bal gebeurt wanneer er druk wordt gezet op de tegenstander en wordt vergeten dat bijna niemand het niveau van deze spelers kan halen. Eerst je mouwen opstropen en daarna gaan we pas voetballen.
Ga je door met voetballen in een lager elftal?
Nee, ik moet er niet aan denken. Ik denk dat ik gedreven wordt door de prestatiedrang. Zonder die drang verwacht ik geen plezier te beleven aan het voetbal.
Blijf je op een andere manier nog betrokken bij onze mooie club?
Ik ben inmiddels een jaar bestuurslid en zal dit blijven doen, ook zal ik betrokken blijven bij de zaterdagselectie.
