Als het aardige niveau van de eerste helft gecontinueerd zou zijn geworden had het publiek na afloop van een ‘aardig zomeravondpotje’ kunnen spreken. Maar de tweede helft devalueerde het optreden in het eerste bedrijf. Per saldo dus geen Rijnvogel-optreden dat het predicaat ‘leuk’ kon worden toegekend. De winst zat hem uiteindelijk in de 2-0 overwinning op zondag eersteklasser Pancratius dat in een aardige eerste helft al naar de 2-0 nederlaag werd toegespeeld.
De selectie is breed genoeg. Want een handvol getrouwen stond in casual outfit langs de lijn om te genezen van de diverse pijntjes. Eef Schoneveld, Orlando Ouwehand, Pieter van den Breggen, Hendrik van Beelen en Dirk Varkevisser vormden het quintet dat langs de zijlijn mocht aanschouwen hoe hun makkers het er vanaf brachten. Kevin Wijmer zat wel op de bank, maar werd vooralsnog gespaard in dit eerste bekertreffen. Trainer Hein van Heek kende dus wat defensieve problemen die door het in de basis posteren van Sander van der Gugten (vanuit het tweede) grotendeels werden opgelost. Berend Verdoes nam de stek van Dirk Varkevisser weer in en Andreas Stam – goed acterend – stond linksachterin. Wesley van Wijk schoof door naar het middenveld waar Sander van der Horst één der betere acteurs was. Yuri Guijt – eveneens op het middenveld- straalde ook energie en wilskracht uit. Achterin was de puzzel opgelost en de frontlinie bestaande uit Mitchel Beijersbergen, Carl Krayenooord en Thomas Dijk was de taak toebedeeld om bressen in de wit-rode Badhoevedorpse defensie te schieten. Achterin de vertrouwde namen van doelman Peter Messemaker in het hok en Joey Zandbergen in het hart van de defensie.
Met deze ietwat aangepaste formatie moest de eerste winst in de bekerpoule worden binnen gehaald. Hetgeen uiteindelijk ook lukte omdat in de eerste helft het balletje aardig rolde en er aan inzet bepaald geen gebrek was. De Vogels waren toen ook de dominerende partij en bevonden zich regelmatig op de vijandelijke helft. Op de eigen helft waren de zaakjes onder controle. Na een stief kwartiertje werd de score open gebroken. De aanvalslust werd beloond. Mitchel Beijersbergen bracht Yuri Guijt in stelling en met een fraaie uithaal mocht doelman Armando Catsburg zich een geslagen doelman weten. Dat de score nog voor de thee werd verdubbeld was een logisch gevolg van het gebodene. Daar waar doelman Peter Messemaker via snel uitlopen enkele malen bij de les was, mocht collega Catsburg opnieuw vissen. Het was een fraaie treffer van de ijverige Thomas Dijk die een prachtige pass van Sander van der Horst in de loop meenam en met een diagonale inzet de 2-0 binnen joeg.
Soms doet de thee wonderen maar dinsdagavond had het blijkbaar een averechtse uitwerking op de Vogels. Over een rommelige tweede helft waarin de creativiteit en het tempo van de eerste rondgang zoek waren en diverse slordige passes aan de orde van de avond waren, valt niet veel positiefs te vermelden. Hetzij gezegd dat het zo links en rechts niet aan inzet ontbrak maar naarmate de maan helderder werd en omhoog kwam, daalde het niveau met de minuut. Het kaarsje van de wedstrijd was voor de rust blijkbaar al opgebrand. Toen brandde het bij tijd en wijlen aardig.
Maar goed, er zijn van die wedstrijden bij waarvan je zegt dat een slechte pot ook drie punten op kan leveren. Die zijn dus binnen maar daar is dan ook zo’n beetje alles mee gezegd. Aanstaande zaterdag de vriendschappelijke oefenwedstrijd uit bij Huizen. Nieuwe kansen voor langer goed spel.
