(Zaterdag,1B)- Je hebt van die wedstrijden die je eigenlijk niet verdient te winnen maar er dan toch met de volle buit vandoor gaat. Tegen Nootdorp was dat er zo eentje. ‘Gestolen goed gedijt niet’ heet het in de volksmond, maar een ‘gestolen overwinning’ telt wel degelijk. De wedstrijd op sportpark Gravenhout valt in deze categorie. Achteraf maalt niemand daarom, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de Vogels hiermee meer kregen dan zij verdienden. Het was billenknijpen en handjes dichtknijpen.
De geschiedenis herhaalde zich. Vorig seizoen ook na een voortvarende start uiteindelijk met de hakken ((2-3) over de Nootdorpse sloot. Nootdorp is nu eenmaal een team dat nooit opgeeft en lastig te bestrijden is. Vandaag zeer zeker omdat de geel-zwarten meer voetbal in huis hadden dan voorgaande jaren. De Vogels hebben dat aan den lijve ondervonden, zeker in de tweede helft toen de gastheren al snel de ‘anschlustreffer’ scoorden en vanaf dat moment de boven liggende partij was.
Aanvankelijk zag het er niet naar uit. Binnen een klein kwartier leidden de discipelen van Hein van Heek al met 0-2 door fraaie treffers van Yuri Guijt. De eerste was op aangeven van Berend Verdoes die knap door Yuri in de korte hoek werd binnen gelopen. Doelman Björn Benard was kansloos. De van DSVP overgekomen sluitpost baalde kort daarna weer toen hij voor de tweede keer mocht en moest vissen. Hier hoefde hij zich ook wederom niet voor te schamen want de pegel die Yuri Guijt na een afgeslagen aanval snoeihard in de touwen joeg kan hij slechts gehoord hebben.
Ging rood-wit een makkelijk middagje tegemoet? Verre van dat. Even had het nog de grip op het middenveld, maar dat was slechts tijdelijk. Een bal tegen de paal en een rommelige situatie waarin Peter Messemaker een treffer voorkwam, waren de voorbode van een kentering in het duel. Veel kansen om de voorsprong verder uit te bouwen kregen de Vogels niet meer behalve twee vrije trappen van Mitchel Beijersbergen die door Benard vallend uit de hoek konden worden getikt.
Kort na de thee gebeurde hetzelfde als uit bij DSO. Een snelle treffer na een corner die vrij door Rashidi Gilkes kon worden binnen geknikt betekende vanaf dat moment dat het team van trainer Bob Kootwijk de regie in handen nam. Het grootste deel van de tweede helft speelde zich dan ook op de Katwijkse helft af. Gelukkig was doelman Peter Messemaker een aantal keren goed bij de les anders had het al vrij snel gelijk geweest. Voorlopig hield hij zijn team op de wankelende benen maar kon de gelijkmaker niet voorkomen. Een snelle uitval over rechts – Nootdorp gebruikte de vleugels goed – en de afgemeten voorzet werd door de vrijstaande mee opgekomen verdediger Peter Korteling dankbaar binnen geknikt, 2-2. De ijverige Martin Onderwater moest daarna na een grove charge op hem het strijdperk verlaten. Ook Kevin Wijmer haalde de eindstreep niet. Orlando Ouwehand verving hem meer dan verdienstelijk.
Toch zou de formatie waarin Hendrik van Beelen vanwege een slepende kuitblessure ontbrak, in het laatste kwartier veerkracht tonen. Zowel de thuisclub met lange en gevaarlijke ballen en de Vogels op basis van nu wel 100% inzet gingen voor de volle buit. Mitchel Beijersbergen werd nog vervangen door Timo Schaap die enkele malen gevaarlijk op rechts doorkwam. Ook invaller Robbert van Delft had nog een volle accu. Na goed doorzetten van Thomas Dijk (op de eerste foto) kwam verdediger Joey Zandbergen wel heel dicht bij een winnende treffer, maar met een knappe reflex wist Benard dit onheil vooralsnog te voorkomen. Vooralsnog dus.
Want het was Joey die na een afgeslagen hoekschop van afstand zeer doeltreffend uithaalde en daarmee zijn team op een niet meer verwachte voorsprong schoot. Nootdorp begon aan een laatste sturm un drang offensief en pompte vele hoge ballen voor het Katwijkse hok. Het was of Peter Messemaker óf; zijn kompanen voor hem die in de vrouwen-en-kinderen-eerst fase met moeite overeind bleven. Door de Nootdorpse dadendrang ontstond er logischerwijze ruimte voor een counter aan de andere kant. Thomas Dijk had de bevrijdende 2-4 op z’n pantoffel maar schoot te gehaast net naast. Geen bevrijding dus.
Robbert van Delft werd in kansrijke positie ouderwets pootje gehaakt dus ging de bal op de stip. Een oude voetbalwet deed hier weer opgeld. Laat het slachtoffer niet zelf achter de bal gaan staan. Maar wie dan wel als niemand z’n vinger opsteekt? De te zachte inzet van Robbert werd door doelman Benard doorzien. Het had in een zinderende slotfase waarin maar liefst 11 minuten blessuretijd werd bij getrokken zomaar over en uit moeten zijn. Aangezien de twee ultieme mogelijkheden om aan alle onzekerheid een einde te maken niet werden verzilverd, bleef het spannend tot in de dying seconds .Dat het eindsignaal van arbiter Zuidwijk als een nazomersymfonie in de rood-witte oren klonk, moge in deze overbodig klinken. De Engelsen zeggen: “A narrow escape”. Oftewel een benauwde ontsnapping. Waarvan acte in Nootdorp.
FC Rijnvogels: Messemaker, Verdoes, Zandbergen, Wijmer (54. Ouwehand), Stam, van der Horst, van den Breggen, Guijt, Beijersbergen (82. Schaap), Onderwater (62.van Delft), Dijk.
