GOL Sport is op eigen veld onderuit gegaan tegen een andere club uit de sleutelstad: Roodenburg. Aan de Leidse kade werd het 1-2 voor de mannen van Robin van Wieringen, die overigens ontbrak vanwege zakelijke verplichtingen elders. In de eerste confrontatie was de zege ook al uitgegaan naar de blauwzwarte formatie. Onze redactie blikte in de ‘Nabeschouwing van de Week’ terug met GOL Sport-trainer Taoufik Maatoug en Roodenburg-verdediger Hassan Bouda.
De verliezende coach was weinig vleiend voor zijn ploeg. ,,Het was een slappe hap. Slap begonnen, slap verder gegaan en slap geëindigd. Toch hebben we veel kansen afgedwongen, maar als je een bal van vier meter over het vanghek knalt dan zie je ook geen kans om een wedstrijd te winnen. En dan over een tegengoal. Onze laatste man wilde een bal weg knallen, maar schoot tegen het achterhoofd van de voorstopper. Vervolgens valt die bal over onze keeper en was het een koud kunstje voor hun spits om af te ronden. Een middag vol met slapsticks en daar baal ik behoorlijk van. Mensen van de club hadden er alles aan gedaan om de wedstrijd door te laten gaan met extra prikwerk en dan vergooi je op deze manier drie punten. Doodzonde.”
Hoewel Maatoug zeker niet overkwam als een zuurpruim, was de stemming bij Bouda wel uitbundiger. ,,Zo’n Leidse derby wil je graag winnen en daar waren we ook op gebrand. Ook al omdat we nog geen uitwedstrijd hadden gewonnen tot nu toe. We hebben een filmpje gemaakt van de wedstrijd voor de afwezige trainer. Het zal hem op afstand goed hebben gedaan. Ik vind dat de zege ons toekwam. We hadden het onszelf nog makkelijker kunnen maken, maar we misten een penalty via Abdul Farhane. Overigens kwam die voort uit een actie van mij en het ging ook best aardig vandaag. Ik kreeg zelfs een bos bloemen als Man of the Match, maar dat vond ik eigenlijk niet terecht.”
GOL Sport, dat lijstaanvoerder SEP onder meer klopte, deed nu weer slechte zaken en Maatoug begreep niet waarom het nu opeens weer niet lukte. ,,Helemaal niet als je je bedenkt dat we donderdag nog oefenden tegen een combinatie van FC Boshuizen 1 en 2. Speelden we met 4-4 gelijk. Mario (Koswal, red.) wilde meteen een revanche komende week, maar daar trap ik niet in. Je moet op je hoogtepunt stoppen zeg maar (ha, ha). Maar hoe lekker het ook ging, nu was alles dus anders. We gaven erg veel ruimte weg, maakten onnodige overtredingen en ik kreeg ze dit keer gewoonweg niet aan de praat. Ook niet met drie wissels. Ik trok aan een dood paard.”
Bouda vond de driepunter dus terecht, maar veel van zijn teamgenoten haalden de wedstrijd wel op hun laatste benen. ,,We hebben wel doorgetraind en aan fitness gedaan, maar toch hadden bepaalde spelers best moeite om weer negentig minuten te knallen. Gelukkig had ik daar geen last van. Ondanks het feit dat we blij waren dat er werd afgefloten moet ik wel zeggen dat er een groot verschil zat in de beide verdedigingen. Daar waren zij erg kwetsbaar, terwijl het bij ons goed stond. Ibrahim Oleki, vaak spelend in het tweede, kon daar gebruik van maken na een misverstand. Max Bukuru, onze sterke middenvelder, maakte de andere goal.” De treffer van GOL Sport werd trouwens voorzien van een handtekening door Adil Moutaoussut.
Maatoug voegt nog toe: ,,Roodenburg was ook slimmer. Ze namen de tijd met blessures en zo kwamen wij maar moeizaam op gang. Er waren bij Roodenburg spelers bij die na een kwartier al door hun hoeven zakten. Maar goed, we hebben daar geen gebruik van gemaakt dus dan kan je raden hoe wij hebben gespeeld. Gelukkig valt de schade mee gezien de andere uitslagen, maar de pijn had minder kunnen zijn. Ik vond het wel grappig dat zij duidelijk uitstraalden dat ze hoe dan ook van ons wilden winnen. Kennelijk speelt dat voor hen een enorme rol en is een zege op ons veel waardevoller voor ze dan tegen pakweg Bernardus of Warmunda. Ik wil trouwens nog wel een compliment maken aan de Marokkaanse scheidsrechter. Hij deed het prima en het was ook een sportieve tweestrijd.”
Bouda is van origine een centrale verdediger en hij was bijna weggeweest en vertrokken naar UDO. ,,Eind vorig seizoen zou ik weggaan, want ik had een moeilijk jaar doorgemaakt. Mijn schouder was uit de kom geweest, ik had een enkelblessure en ik miste vijf wedstrijden na een schorsing. Uiteindelijk ben ik toch maar gebleven, mede ook omdat UDO afdaalde. Nu zit ik hier al vijf seizoenen. Ik ben 25 en heb nog wel de ambitie om wat hoger te gaan spelen. Ik ga zien wat het wordt. Nu wil ik eerst met Roodenburg omhoog. Staan we maar zo kort op de nummer vijf? Nou, dan gaan we echt nog wel stijgen. Ons team is opgebouwd uit Noord-Afrikanen en voor hen gaat de machine pas echt goed draaien als het warmer wordt. Dus let op, Roodenburg gaat steeds beter presteren de komende tijd. Dat moet ook, want ik kan slecht tegen mijn verlies. En we hebben al te vaak verloren dit seizoen.”
