(Zaterdag,4A)- Woubrugge kan de nacompetitie niet meer ontgaan. Zaterdag werd er nipt gewonnen van SVOW (1-0) en dat betekent vrijwel zeker dat de ploeg van Arie van Duijn als tweede of derde zal eindigen. Daarmee is het doel om in aanmerking te komen voor promotie ingevuld en dus wordt er in Woubrugge al lichtelijk toegewerkt naar een toetje. En bij voorkeur een toetje om de vingers bij af te likken.
Smulpapen kwamen niet aan hun trekken in het voorlaatste thuisduel van de groenwitten. Het woord ‘moeizaam’ was zonder meer op zijn plaats, maar na afloop waren er toch vooral vrolijke gezichten, want de derde klasse hoeft niet vreselijk ver weg meer te zijn. Trainer Van Duijn over de magere overwinning. ,,De punten tellen in deze fase. Niks meer, niks minder. Heel veel ploegen spelen puur resultaatvoetbal momenteel. Daarbij komt dat SVOW de wedstrijden met Woubrugge altijd aangrijpt om er vol voor te gaan. Ik heb het idee dat zij het zien als een soort Katwijk tegen Quick Boys. Als je dan acht man in je ploeg hebt die ver onder hun niveau spelen dan is het bij elkaar opgeteld een lastige middag. Gelukkig hebben we geen averij opgelopen, maar ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat het niet denderend was.”
SVOW, dat al tijden nergens meer voor speelt, kwam georganiseerd voor de dag en was vooral naar de Bateweg gekomen om het spel van Woubrugge te ontregelen. Van aanvallende intenties was geen sprake, maar Woubrugge kon in dat opzicht ook geen potten breken. Aan de werklust mankeerde niets bij Woubrugge en over dat aspect hoeft Van Duijn zich vrijwel nooit druk te maken. Voor de rust viel er dus weinig te beleven en de 0-0 was dan ook niet meer dan logisch.
,,Alles wat fout kon gaan, ging fout. Ik heb in de rust nog wat punten op de i gezet en na de pauze was Woubrugge iets meer bij de les.” Volgens de trainer werd er beter geanticipeerd zonder bal. Toch duurde het tot een minuut of tien voor tijd alvorens de Weteringbrugse muur geslecht kon worden. Invaller Tom Buntsma bracht een bal voor, waarna Joris van der Hoorn de alertste was in de kluts.
De overwinning kwam Woubrugge ook wel toe, maar slechts een rasoptimist zal nog lang nakaarten over deze tweestrijd. Toch was er niet enkel sprake van een jubelstemming bij de ploeg die de pijlen gericht heeft op de derde klasse. ,,Stan Verwoerd was bij ons ingevallen en hij kwam ongelukkig ten val. Hij liep daarbij en sleutelbeenbreuk op en op hem hoeven we niet meer te rekenen dit seizoen. Meer dan sneu voor hem en vervelend voor de ploeg. Stan is een vaste kracht en één van de ervaren jongens. Daar hebben we er niet zoveel van. Dat betekent dus dat anderen moeten opstaan de komende weken.”
Van Duijn wilde graag DoCoS nog even feliciteren met de titel die op een haar na binnen is. ,,Ja, want ik vind het heel knap van ze. Ze hebben het hele seizoen bovenaan gestaan en zijn meer dan terecht de kampioen. Hopelijk kunnen wij straks net als zij ook een feestje gaan bouwen. Het zal dan enkel wel veel en veel beter moeten dan tegen SVOW, maar dat weet de groep zelf ook wel.”
Opstelling Woubrugge: Van Halteren, C.Molleman, Verhoef, De Wit, Luling, Burgman (Buntsma), Van der Weiden, Van der Geyn (Verwoerd), Dreef, M.Molleman (Van der Ley), Van der Hoorn.
