(Zaterdag,4A)- Zelf had Jorris van der Hoorn met een harde pegel in het dak van het doel zijn team nog naar een 1-0 voorsprong geschoten. Het bleek in Kerkehout bij Wassenaar echter bij lange na niet voldoende, want Woubrugge ging na een dramatische wedstrijd keihard onderuit tegen een ploeg die vorig seizoen tot de zwakke broeders behoorde. De cijfers logen niet: 4-1.
De strafschop die de equipe van coach Arie van Duijn op slag van rust tegen kreeg, luidde de ondergang in. ,,Een trieste dag”, zei Van der Hoorn. Anders kon de spits het niet verwoorden. ,,Toch maar een biertje nemen om het weg te spoelen.”
Over het spel van de opponent was Van der Hoorn allesbehalve lovend. ,,Het was gewoon hakken wat die gasten deden. Dat maakte het heel moeilijk om in ons spel te komen maar misschien hebben wij de tegenstander wel onderschat”, klinkt het realistisch. ,,Maar het waren twee cruciale fouten en die penalty die ons de das om deden”, bekent de verliezer oprecht.
Over de arbitrage kon de teleurgestelde spits niet veel goeds over de lippen krijgen. Maar hij was realistisch genoeg om de hand in eigen boezem te steken. ,,Als je de tegenstander onderschat en de door de trainer gemaakte afspraken niet nakomt, krijg je terecht op je kloten. Zeker als je het na de rust niet meer weet op te pakken.”
Het klinkt bombastisch Hollands maar met een ‘klotegevoel’ ging Van der Hoorn het weekend in. Wegspoelen en vooruitblikken naar de wedstrijd van komende zaterdag tegen Football Factory. Naar aanleiding van de resultaten van vorig seizoen wordt er van de mannen uit de polder het een en ander verwacht. ,,De druk is hoog”, stelt Van der Hoorn, die wist dat de wedstrijd bij Wassenaar nauwelijks het daglicht kon verdragen. Zaterdag in de herkansing om een diepe plooi glad te strijken.
Zijn trainer, Arie van Duijn, had eigenlijk geen woorden voor de collectieve wanprestatie, maar deed toch zijn best om de onverwachte uitglijder te voorzien van commentaar. ,,Ik heb wel eens betere zaterdagen gehad, dat lijkt me duidelijk. Tegen Blauw Zwart speelden we vorige week niet goed, maar was wel de echte wil om te winnen aanwezig. Ik had dan ook hooggespannen verwachtingen voor deze pot, maar ik kwam bedrogen uit. In de eerste vijfentwintig minuten ging het nog wel en stond het organisatorisch goed. Na ons doelpunt, een minuur of tien voor rust, ging het fout. In plaats van opluchting raakten e verkrampt en er lukte werkelijk helemaal niets meer. Zij gooiden er nog meer fysieke kracht tegenaan en daar had Woubrugge geen antwoord op.”
Van Duijn was niet blij met de scheidsrechter, maar wilde de nederlaag louter en alleen bij zijn eigen ploeg neerleggen. ,,We hebben zelf zo slecht gespeeld, daar kan ik niet omheen. Wel was het pijnlijk dat we een pingel tegen kregen, terwijl ik juist denk dat de overtreding werd gemaakt tegen Dave de Wit. Dat was op slag van rust. En vervolgens gaan we ook nog met 2-1 achter de rust in. Ik heb mijn manschappen gezegd de rust te bewaren, maar het werd alleen maar slechter na rust. Geen beleving, geen overleg, geen strijd, geen nauwkeurigheid. Het was gewoonweg helemaal niets. Met alle respect voor de tegenstanders, maar tegen clubs als Haagse Hout, SVOW en Wassenaar moeten wij gewoonweg punten halen. De resultaten zijn mij enorm tegengevallen. Ik vrees dat ik moet stellen dat dit het slechtste was na onze goal van wat ik bij Woubrugge heb meegemaakt tot nu toe. Het was nog slechter dan tegen Aarlanderveen vorig seizoen en dat is eigenlijk niet eens voorstelbaar.”
Wassenaar schroomde niet, zoals Van der Hoorn al meldde, de duels op te zoeken en regelmatig over grenzen heen te gaan. Van Duijn: ,,Dat is waar, maar als een tegenstander de botte bijl hanteert, moeten we daarin mee gaan. We hebben dat verzaakt en deze nederlaag moeten we alleen maar bij onszelf zoeken. De hand in eigen boezem steken en volgende week dit debacle rechtzetten.”
Opstelling Woubrugge: Van Halteren, Molleman, Verhoef, De Wit, Lurling, Elsgeest, Van Heuveln, Wolvers, Van der Hoorn, Van der Ley, Buntsma.
