Je hebt tegenwoordig bemiddelingsbureaus, die voor een TV producent bemiddelen en op zoek gaan naar mensen, die bijvoorbeeld een theatervoorstelling of TV uitzending willen bijwonen. Ga je op die invitatie in, dan maak je als bezoeker nog kans op cadeautjes. Er zijn zelfs programma’s die een vergoeding geven wanneer men komt.
Ik zou dit publiek willen rangschikken onder de groep “liefhebbers”, die zich verheugen op een leuk avondje uit en die zich wil laten verrassen. Mag ik ze aanduiden als theaterpubliek.
Voetbal wordt net als toneel ook vaak gespeeld in een theater. Of zullen we het noemen “stadion “of zelfs “sportpark”. Het publiek dat een voetbalwedstrijd gaat bekijken wil zich op zaterdagmiddag of zondagmiddag eveneens laten verrassen.
Je kan als neutrale toeschouwer worden aangemerkt, maar er zijn er ook veel die zich graag supporter noemen. Supporters zijn van nature chauvinisten. Ze steunen hun club, hun team en als ze een wedstrijd bezoeken van hun favorieten dan rekenen ze maar op een ding.
Ze willen niet verrast worden met een nederlaag. Want niemand gaat naar een wedstrijd omdat ze hun team graag zien verliezen.
De één kan een nederlaag goed verwerken, de ander weet er geen raad mee. Men kan mopperend naar huis gaan en dan kan hoogstens je vrouw er last van hebben, als je humeur niet dat is wat het zou moeten zijn.
Erger wordt het wanneer men zijn frustratie gaat afreageren op mensen, die hebben deelgenomen aan de wedstrijd en verloren hebben.
De trainer kan als schuldige worden aangemerkt, omdat hij de verkeerde spelers heeft opgesteld. De eigen spelers zijn in de ogen van de supporter de schuldigen, ze hebben te weinig inzet getoond. De tegenstanders waren een stel mafkezen, ze speelden het spelletje slimmer, waardoor de middag van de supporter is vergald.
De assistent-scheidsrechter leek wel de twaalfde man, hij vlagde volgens de supporter bij iedere aanval.
En last but not least was de scheidsrechter van dienst de schuldige. Hij had eerder moeten affluiten, hij had een geheide penalty moeten geven en zo zijn er genoeg argumenten op te noemen, waarom de scheidsrechter niet goed was.
Een scheidsrechter is in het veld geen twaalfde man, die een voorzet voor de ploeg van de supporter er even inschopt. Dat moeten de spelers zelf doen en moet er een voorsprong worden verdedigd, dan kan de arbiter van dienst niet even mee gaan doen in de achterhoede.
In wedstrijden gebeuren er dus zaken, die voor een toeschouwer even anders gaan dan waar hij op gehoopt of gerekend had. Dat maakt voetbal zo onvoorspelbaar en uitdagend.
Dat voetbal mensen aanspreekt, blijkt uit de toeschouwersaantallen op Noord. Zeker in de thuiswedstrijden komt het publiek in grote getale op de wedstrijden af. Maar er zit ook een schaduwzijde aan deze aanzuigingkracht.
Gedraagt het publiek zich wel als theaterpubliek, als liefhebbers? Het antwoord is heel duidelijk, we hebben de laatste maand “last van het publiek” en dan vooral van personen, die niet eens lid zijn van de club. Vrienden van spelers, vaak iets ouder, die hardop juichen , wanneer een wedstrijd verloopt, zoals ze zich hebben voorgesteld.
Maar gaat het niet zo, dan gaan ze volledig uit hun dak. Ze zijn niet opgevoed als voetbalsupporter.
Er zijn dus opvoeders nodig. Ik raad spelers aan om hun vrienden te vertellen hoe zij zich dienen te gedragen bij een wedstrijd. Verder moeten vaders samen met hun zoon naar voetbal gaan kijken. En tenslotte zullen supporters elkaar moeten corrigeren.
Voetbal is een volkssport voor ons allemaal. Frustratie behoort daar niet thuis. Bij voetbal kan men winnen, maar ook verliezen.
Verliezen is erkennen, dat de ander beter is. Dat doe je door hem een hand te geven en hem te feliciteren met de overwinning. Het publiek zou in dat geval moeten applaudisseren voor de tegenpartij. Bij voetbal is deze gewoonte verdwenen, terwijl bij rugby de verliezers een erehaag vormen. Wanneer dan de winnaars het veld verlaten, krijgen ze applaus van de verliezers. Een actie om eens over na te denken!
Bij Roodenburg zijn we toe aan mensen die willen applaudisseren als de tegenstander beter is. Erkennen dat de ander beter is. Het behoort allemaal bij sport. Het theaterpubliek heeft het begrepen.
Jan Lovink
