Min of meer ingecalculeerde nederlaag zondagtak Voorschoten’97

Het was koppen tellen voor trainer Mo Bougrine. Door een overvolle strafbank moest Voorschoten’97 zwaar gehavend aantreden tegen Schipluiden en dat was gedoemd om mis te gaan. Na anderhalf uur voetbal was er dan ook weinig verbazing dat er 4-2 op het scorebord stond voor de thuisploeg, die nog niet geheel is uitgewaterd in de tweede klasse als het gaat om een hoge klassering.

Voor Voorschoten’97 ziet het plaatje er minder goed. Zeg maar gerust per week minder rooskleurig. Vorige week werd nog een fraai gelijkspel binnengesleept tegen kampioenskandidaat Delft, waarbij een zege zeker niet had misstaan. Dit keer kwam de ploeg van Bougrine tekort, niet in de laatste plaats omdat de groengelen dus veel spelers misten. Heeft u even? Vincent van Veen, Eelke van Dijken, Robert Toret, Walid Mokhtafa, Jordy van den Wijngaard en Arthur Schiebroek waren zonder uitzondering geschorst. Ivo Nolet was er niet bij i.v.m. reisverplichtingen.

De nood was nog niet zo hoog dat Bougrine zelf aan de bak moest, maar wel werd de hulp ingeroepen van Mark Rijsdijk, oud-speler van het eerste en ondertussen 43 jaar. Bennie Hogewoning deed wel mee als basisspeler en hij had de bui zien hangen. ,,Dit was wel heel moeilijk op te vangen. We misten er dus zeven en dat kan geen enkel team opvangen. Als je dan ook nog snel met 2-0 achter komt, dan ziet het er somber uit. Toch kwamen we nog terug tot 2-1 via een vrije trap van Bas Conradi en daarna troffen we nog de paal. Als het dan tegenzit dan blijft het ook tegen zitten.”

Na de doelwisseling ging het licht evenwel langzaam uit voor de bezoekers. Het werd 3-1 en 4-1 en die klap was te hard. Roy Elligens deed nog wel iets terug om de score wat draaglijker te maken. ,,Ja, en zelfs toen had er nog wat ingezeten, want we raakten nog de paal en lat. Dus dan is het verhaal van de wedstrijd wel verteld. Vorig seizoen vielen dat soort ballen via de binnenkant van de paal of onderkant van de lat binnen. Nu is dat honderd procent de andere kant op.”

De moed zou je in de schoenen zinken, maar Hogewoning blijft monter. ,,Ik vind niet dat wij in de derde klasse thuis horen. Als wij volledig zijn, kunnen we het iedereen lastig maken. Vorige week gooiden we de beuk erin en bleken we dus niets onder te doen voor de koploper. Eigenlijk zwijnden zij met dat gelijke spel. Dus we gaan nu niet opgeven. Volgende week zijn de meeste spelers terug. Dit was een vervelende middag, zeker ook gezien de andere uitslagen. Rechtstreekse handhaving zit er vrees ik niet meer in, maar we moeten de nacompetitie kunnen halen. We hebben het volste vertrouwen dat we erin blijven.”

Volgende week ontmoet Voorschoten’97 ROAC dat zich de laatste tijd weer uitstekend roert in de tweede klasse, ongeacht de tegenstander. Daarna is er een weekje rust en dan staat een andere regiogenoot op het menu, Teylingen, de nummer laatst. Voorschoten’97 staat op gelijke hoogte met RKDEO, op een gedeelde twaalfde plaats. De nummers 11 en 12 van de 2e klasse C zijn herkansers en spelen met de periodekampioenen van de 3e klasse om 4 plaatsen in de 2e klasse. De nummers 13 en 14 zijn straks gezien voor de moeite.

Opstelling Voorschoten’97: Quax, Rijsdijk, Hendriks, Van Rijn, Adriaanse, Conrad, Hogewoning, L.van Veen, Van den Heuvel, Van den Berg, Elligens.