Het rommelige, onvriendelijke maar spectaculaire bekerduel tussen de eersteklassers FC Boshuizen en GHC – van 0-1 naar 3-1, via 3-4 in 4-4 eindigend – was er eentje met vele sentimenten, over en weer. Bij de bezoekers deden maar liefst zes spelers mee met een verleden aan de kade, terwijl bij de thuisploeg de vorig seizoen nog aan de Vliet spelende Marciano Gangadin een basisplaats had. Bovendien stonden er met GHC’ers Bart van der Weijden en Niels van den Burg Boshuizenaren Jesper Neuteboom en Rico Westdorp vier spelers in het veld die voor de zomer nog teamgenoten waren bij de opgedoekte zondagtak van UVS.
En dan was er natuurlijk nog Dennis Olman: de man die FC Boshuizen tussen 2004 en 2010 van de derde naar de eerste klasse loodste, om vervolgens over te stappen naar GHC en ook daar meteen een promotie te vieren. De succestrainer was kritisch op zijn huidige ploeg, maar zag toch vooral voldoende aanknopingspunten richting de competitiestart, over twee weken, thuis tegen Forum Sport. ,,De pressie vooruit, het voetbal van achteruit, via het middenveld. Daar was ik best wel tevreden over. Alleen in het half uur na de snelle 0-1, waarin we de regie uit handen gaven, deden we het niet goed. We brachten onszelf telkens in de proberen door foute keuzes. De dichtstbijzijnde man onder druk aan spelen, terwijl we een stationnetje over moeten slaan. Alles voetballend op willen lossen, terwijl dat niet altijd kan. Daarmee hielpen we FC Boshuizen terug in het zadel. Daarna pakten we het gelukkig weer prima op, komen we terecht op 3-4 en moeten we het klusje klaren. Vier keer scoren tegen zo’n tegenstander is prima, maar ik denk dat we er wel tien hadden moeten maken. ’’
Olman was dan ook niet erg onder de indruk van zijn oude werkgever. ,,Individueel voetbaltechnisch prima, maar als team… Ik vind ons wat dat betreft een stuk verder. Ook fysiek en conditioneel trouwens. Het is dat ze de helpende hand toegereikt kregen’’, zo hekelde de Hagenaar de bijdrage van scheidsrechter Wagner, die zijn (ook al van FC Boshuizen overgekomen) GHC-assistent bij drie tegengoals in de kou liet staan. ,,Eentje daarvan was zeker buitenspel, de andere twee situaties kon ik vanaf mijn positie niet goed beoordelen. Maar nog veel erger vond ik dat Mike Bekooij nota bene de 2-1 maakte. Die had nooit meer op het veld mogen staan na die aanslag op de enkels van Michael de Roode. En dat hij in de tweede helft die situatie met Martijn van Leeuwen wel affluit, terwijl er van buitenspel nooit sprake kon zijn. Nee, hij was zo inconsequent als de pest.’’
Namens FC Boshuizen hield Stefan Roodakkers er (vanzelfsprekend) een andere lezing op na. ,,Na het matige begin speelden we GHC van het kastje naar de muur. Het is dat vlak voor rust de 3-2 nog valt, anders was het gedaan. Dan lopen we in de tweede helft ver uit, daar ben ik van overtuigd. Ik vond GHC erg tegenvallen. Een matige ploeg, die leunt op een 37-jarige spelverdeler (De Roode, red.). Zonder hem stelt het weinig voor.’’
,,Onze voorbereiding verloopt met ups en downs’’, vervolgt de oud-speler van onder meer UDWS, Katwijk en VVSB. ,,We hebben veel nieuwe spelers om in te passen, dat heeft tijd nodig. We zijn echt weer op nul begonnen. Maar ik moet zeggen dat we steeds meer naar elkaar toegroeien, steeds meer een team worden. Iedereen komt trainen, ze zijn allemaal enthousiast en welwillend. Al moet nu pas echt blijken wat we waard zijn. In oefenwedstrijden kun je nog naar lieve lust wisselen. Nu is dat voorbij en gaan jongens teleurgesteld worden. De vraag is hoe ze daarop reageren.’’
Na de koude oorlogvoering tekenden de twee kemphanen in de bestuurskamer alsnog de vrede. Al zat de door Roodakkers aan Olman toegezegde borrel er niet meer in. ,,We hebben helaas geen sterke drank in huis Dennis, maar je kunt er bij mij thuis wel eentje komen drinken.’’ De strijdbijl mag dan begraven zijn, een klein steekje onder water heeft Olman nog wel in petto voor zijn ‘collega’. ,,Laten we dat maar niet doen Steef. Dan weet ik wel hoe het eindigt.’’
Auteur: Robert Toret
