Hoofdklasse B (zaterdag)- Beter veldspel, meer balbezit, meer mogelijkheden en dan toch met een min of meer geflatteerde 5-2 nederlaag van sportpark Faas Wilkes in Rotterdam afdruipen. De speler naar het hem vernoemde sportcomplex zou in zijn beste jaren ongetwijfeld beter met de kansen zijn omgesprongen dan die de Rijnvogels kregen. De blauw-witte zebra’s deden dit vele malen efficiënter. Zes kansen en vijf treffers. Een hoger rendement is nauwelijks denkbaar.
Binnen een klein half uur leken de Vogels een kansloze missie tegemoet te gaan. Een broze defensie liet gaten vallen en zich compleet verrassen door de snelle uitvallen van de gastheren. Handenbinders Celsius Grant en Ilyas Oule Ali bleken meer dynamiet in de rappe benen te hebben en hun snelle demarrages werden als een soort automatisme door spits Sander Duin op waarde ingeschat. Rugdekking ontbrak en de gevierde schutter mocht zich al snel twee keer laten bejubelen.
De Katwijkse defensie die vorig seizoen nog de minst gepasseerde in de eerste klasse was, oogde ongeorganiseerd. Was het gemis van Kevin Wijmer voelbaar, de man die met overzicht en rust dikwijls solide oogde? Toen de aalvlugge Celsius Grant zelf de 3-0 binnenschoot leek de strijd op voorhand al gestreden. De kansen die er voor de rood-witten kwamen werden in perspectiefrijke posities echter naast het doel van Michael Termijn geschoten, geschoven of gekopt.
De treffer van Niels van Veen, die na een hoekschop net achter de doellijn werd weggehaald – gelukkig zijn er neutrale grensrechters – betekende de ommekeer. Het geloof was terug. Er werd wel aardig gecombineerd al lag het baltempo vaak te laag. Gastheer Xerxes/DZB speelde veel directer met hun strijdwijze die op lange ballen naar voren was geënt. Toch slopen de Vogels dichterbij nadat Mitchel Beijersbergen (op de foto de bal beschermend) – een der betere rood-witten- een voorzet van de ijverige Martin Onderwater verzilverde. Voor de thee kon de stand echter niet meer worden genivelleerd.
Indachtig het terugkomen in de wedstrijd begonnen de mannen van Hein van Heek fris en fruitig aan het tweede bedrijf. Na een de betere aanvallen was de volley van Martin Onderwater echter een prooi van doelman Termijn die zich op latere termijn ook niet meer zou laten verrassen. Nee, collega Messemaker aan de overkant beleefde een minder plezierige middag. Toen hij zag dat onnodig gepingel op het middenveld werd afgestraft met weer een lange bal op de sprinter van de dag, Celsius Grant, was het in één keer voor en in een keer raak. Quincy Oosterom vond simpel de bovenhoek en hiermee leek de pot definitief in het slot te worden gegooid.
Maar de vogels behielden desondanks het beste van het spel en de 4-3 leek in de maak. De kopbal van Martin Onderwater miste op een paar decimeters na de juiste precisie. Moeilijker maar niet minder kansrijk had Mitchel Beijersbergen het toen hij na knap doorzetten sluitpost Termijn al voorbij was maar vanuit de moeilijke hoek schoof hij het leer in het zijnet. Derhalve geen anschlustreffer. De sluipschutters van de Rotterdamse zebra’s bleven echter op de loer liggen. Weer een snelle uitval, tik tak en boem, Sander Duim mocht zijn derde van de middag in de touwen jagen, 5-2. Een slotoffensief om de stand nog enigszins dragelijker te maken en recht te doen aan de verhoudingen leverde voor de rood-witten geen rendement op. Rendement dat de thuisclub wel wist te behalen. Een lesje gevend aan slim, snel en efficiënt voetballen.
Lesje geleerd in deze tweede ontmoeting in de hoofdklasse? Fouten worden afgestraft. Zonder rugdekking tegen snelle spitsen ben je nergens. Het enige goede gevoel dat aan deze ontmoeting kan worden over gehouden is, dat er goed gevoetbald werd. Maar daar koop je geen brood voor.
FC Rijnvogels: P.Messemaker, J. Zandbergen, O.Ouwehand, R. Zandbergen, A.Stam, S.v.d.Horst ( 61. J.Beukenholdt), P.v.d.Breggen, Y.Guyt (75. S.Zandbergen), M.Beijersbergen, N.v. Veen. M.Onderwater, (77. T.Schaap).
