(Zaterdag,3A)- Zelden of nooit zijn de twee partijen het eens als er een penalty wordt toegekend. Ze hebben dan ook een gekleurde bril op en objectiviteit is meestal ver te zoeken. Waar men het wel roerend over eens is, is het feit dat een strafschop cruciaal kan zijn in een wedstrijd. Zo ook die in de eerste minuut van de tweede helft toen Docos mocht aanleggen vanaf de stip. Vreselijk zuur voor Lugdunum.
De hele eerste helft was het een gelijk opgaande strijd geweest, waarbij DoCoS weliswaar op een 2-1 voorsprong was gekomen, maar dat leek allesbehalve beslissend. Als je dan als team strijdlustig na de thee het veld oploopt en direct van 2-1 op 3 -1 wordt gezet, dan moet er wel iets knakken. Dat gebeurde ook bij Lugdunum en uiteindelijk eindigde de derby in een geflatteerde 6-1 overwinning voor DoCoS.
In de eerste helft werden de toeschouwers getrakteerd op een fris spelletje van beide kanten. Er was inzet, beleving en bij tijd en wijle best goed voetbal. Het eerste doelpunt viel na amper een kwartiertje spelen. Linksback Rowin Peet snelde langs de lijn en gaf laag en strak voor. Daaruit kon Chris van Empel van dichtbij met een beetje geluk zijn eerste doelpunt te scoren. Nog geen vijf minuten later was het gelijk. Een opstuitende bal werd door Sipan Khalid vanuit stilstand op de slof genomen en met een mooie curve verdween de bal achter Docos-keeper Mitchel van Abswoude in de bovenhoek.
Lange tijd golfde het spel op en neer en dat leverde kansen op voor Jordi Roeleveld van Lugdunum en Maik Groote van Docos. In beide gevallen redden de keepers bekwaam. Vijf minuten voor rust maakte Van Empel zijn tweede en wat een merkwaardig doelpunt was dat. Half achterover vallend wist hij niet alleen de bal te raken, maar die ook nog over de verbouwereerde Kay Labrie te tillen waarna het leer via de binnenkant van de paal in het doel verdween.. Voor de groenwitten lag er nog een hele tweede helft om voor een beter resultaat te vechten.
Zoals gezegd kreeg de ploeg uit de Kikkerpolder die kans niet. Nadat Melvin van Gent uit de penalty de stand naar 3-1 had getild, was Docos heer en meester. Na goed doorzetten van invaller Cenny Scheffer en een misverstand tussen de Lugdunum sluitpost en één van zijn verdedigers kon Maik Groote de bal in het doel lopen: 4-1. Van Empel maakte zijn derde nadat hij een van de keeper terugkaatsende bal voor de voeten kreeg. Bijna kon hij zijn vierde aan laten tekenen. Eerst stuitte hij met een hard schot op de doelman. Uit de daaruit vloeiende corner kopte de spits nog eens tegen de lat. Groote kwam op twee goals in deze wedstrijd door in blessuretijd nog eens te scoren. Voor Docos was het een zeer nuttige overwinning. Men lijkt definitief afstand van de degradatiezone genomen te hebben en zelfs de subtop komt in het vizier. Voor Lugdunum was het een zwarte dag. De club heeft het geluk niet aan de zijde en moet hopen snel punten te kunnen binnenhalen.
Chris van Empel was vanzelfsprekend een gelukkig man: ,,Ja, tuurlijk ben ik blij met de zege en dan nog eens drie doelpunten maken! Dat is aardig natuurlijk, maar veel belangrijker is dat het team nog steeds in de flow zit die we voor de winterstop hadden. We stonden op een gegeven moment tweede van onderen en zijn toen gaan winnen. Alles leek te lukken en daarop volgde nog eens een fantastisch trainingskamp in Turkije. We hebben er scherp getraind en twee oefenpotjes tegen hoofdklassers gespeeld. Een keer nipt verlies en een overwinning gaven ons het zelfvertrouwen dat we ook tegen Lugdunum lieten zien. Achterin staat het als een huis, waar voor mij Rico Bouwmans the man of the match was. We zijn als team enorm gegroeid en dat vind ik knap. Voor het seizoen was handhaven het voornaamste doel, maar ik denk dat we een goede middenmoter kunnen zijn als we blijven voetballen zoals we vandaag deden.”
Over twee situaties wil Van Empel nog wel wat kwijt. ,,Ja, ik werd aangetikt bij de penalty, want ik ga niet zomaar liggen. Of het echt een penalty was beslist de scheidsrechter. In dit geval floot hij. En dat tweede doelpunt. In een flits zag ik de keeper rechts voor zijn doel voor staan. Ik werd half achterover getrokken, maar kon nog net de bal goed raken. Afgedwongen geluk zullen we maar zeggen”, besluit Van Empel.
Aan de kant van Lugdunum was er niet alleen treurnis. ,,Zeker niet,” vertelt Martijn van den Akker. ,,Ondanks het verlies zijn we ervan overtuigd, dat we niet bij de laatsten zullen eindigen. We hebben onder andere tegen koplopers SEV en DWO laten zien dat we goed kunnen voetballen. De onderlinge verschillen in onze afdeling zijn miniem. Niemand kan me wijsmaken dat die zeges niet komen. Vandaag was het weer zo’n dag die we dit seizoen eerder gehad hebben. We toonden ons gelijkwaardig en hadden grote kansen van bijvoorbeeld Nick(van der Reijden) en Jordi (Roeleveld) en je vraagt je gewoon af waarom ze er niet in gaan. Die 3-1 vlak na rust was een dreun die we niet meer te boven kwamen. Het is een enorm cliché om te zeggen dat we in de hoek zitten waar de klappen vallen, maar een cliché dat precies bij onze situatie past. Ik beloof je dat het beter wordt; we hebben de moed allerminst verloren kan ik je zeggen”, besluit Van den Akker vol zelfvertrouwen en strijdlustig.
DoCoS-Lugdunum 6-1 (2-1). 14. Van Empel 1-0, 17. Khalid 1-1, 41. Van Empel 2-1, 46. Van Gent 3-1 (pen.), 76. Groote 4-1; 83. Van Empel 5-1; 90. + 4 Groote 6-1.
Toeschouwers 110. Scheidsrechter C.Brouwer
DoCoS: Van Abswoude, Hamelink, Bouwmans, Lagendijk (83. Ochan), Peet, De Jong, De Bolster (78. Sjaardema), Van der Pot, Van Empel, Van Gent (58. Scheffer), Groote.
Lugdunum: Labrie, Bouchnafa, Poulina, Vrede, Khalid, Du Prie, Van der Reijden, Roeleveld, Ortak, Van den Akker (76. Van Diemen), Bayrak.
