LSVV’70 knipoogt vaak naar de voetbalwereld. De website van deze club is een must voor de ware voetballiefhebber. Dit keer werd onze redactie getipt over een gesignaleerd spook. Het leek ons op zijn plaats om het artikel even te delen met het grote publiek.
Het was een aparte gewaarwording, afgelopen zaterdag in het bomvolle uitvak van LSVV’70. Tussen alle roodwitte fans stond hij daar, het degradatiespook. Op uitnodiging van Supportersvereniging Ons RoodWit was Het Spook meegereisd met de supportersbus naar Leidschendam, om het uitduel met SEV bij te wonen. Het leverde het spook gemengde gevoelens op. ‘Sinds april heb ik mijn habitat op De Kikkerpolder’, verwijst hij naar de degradatie van buurman Lugdunum. ‘Dat was voor mij een prettige omgeving. Of nou ja, een logische omgeving. Als Degradatiespook kom je vaak op plekken waar tweespalt is, waar spelers onderling problemen hebben en een club in nood is. Dat roepen we met ons beroep over onszelf af, dus ga ik ook niet moeilijk over doen. Ik was in de zomer weer teruggekeerd naar het Rijk der Degradatiespoken, toen ik er recent opnieuw op uit werd gestuurd. Bestemming was het Wim Mugge Sportpark, ofwel, opnieuw De Kikkerpolder.’
Het Spook dacht weer de vaste ingrediënten mee te maken, maar kwam bedrogen uit. ‘Opgewekte mensen, lachende gezichten, er stond zelfs een biertje voor me klaar. Ik wilde dan ook perse een wedstrijd meemaken, want dan kon ik tenminste het leed en de problemen waarnemen. Maar wat zie ik in Leidschendam? Spelers die met elkaar plezier hebben, alles geven voor de club, een eenheid, lachende bestuursleden en een positieve technische staf. Neal Petersen en Shander de Vries die slidings maken, Wouter Huisman, toch een bekende recidivist in het Rijk der Spoken, die zichzelf onder controle heeft, een heerlijk voetballertje als Gerben Groenendijk en zo kan ik wel even doorgaan. Nee, op basis van de ranglijst blijf ik nog wel even rond wanen bij LSVV, maar ik vrees dat ik in 2015 toch echt elders mijn heil moet zoeken.’
