Wanneer hij volgend seizoen er nog een jaartje aan zou hebben vastgeplakt, zou de teller op 25 jaar trainerschap staan bij LSVV’70. Bijna dus een kwart eeuw zitvlees bij één en dezelfde club. Het komt zelden meer voor.
Wim Mugge besloot in november 2013 echter dat het na dit seizoen echt over is. Geen Heintje Davids-taferelen voor hem. Weg is weg en nu echt. De in Voorhout wonende oefenmeester wilde uiteraard waardig afsluiten, maar zag het gaandeweg het seizoen somberder in. ,,Ze komen niet trainen, gaan weekendjes weg, moeten zaterdagmiddag het aquarium schoonmaken en ze denken dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Wat moet ik me dan nog druk maken?” Het waren uitspraken die meerdere keren gebezigd werden door Mugge, na weer een kansloze nederlaag.
Tijdens de winterstop stond LSVV’70 er niet bijster rooskleurig voor, omdat de start van het seizoen dramatisch was geweest. Ook na de Kerst ging het niet veel beter. Wat heet? Overwinningen bleven steeds langer uit en de vierde klasse kwam met de week dichterbij. Mugge dacht gelijk te krijgen en nam wat afstand van zijn manschappen. ,,Bovenste beste knapen allemaal, daar niet van. Maar je wint er de oorlog niet mee en ik heb geen zin om er minder om te slapen.”
Maar toen…kwam de kentering. Freek Jansen, die zwaar geblesseerd raakte tijdens het seizoen en besloot zijn trainer te hulp te schieten als zijn rechterhand, zag het gebeuren en afgelopen zaterdag kwam alles toch nog goed. Op zijn pootjes dus. Jansen daarover: ,,Opeens is het gaan draaien bij ons, eigenlijk vanaf het moment dat de zon wat vaker ging schijnen. In tegenstelling tot andere jaren was het zo dat de nummer elf veilig zou zijn en dus was het zaak voor ons om er drie onder ons te houden. Het kwartje begon onze kant uit te rollen en onze achterstand op Lugdunum verdween als sneeuw voor de zon. Toen kregen zij drie punten in mindering en opeens stonden we er beter voor. We hadden het in eigen hand, maar moesten wel nog ‘eventjes’ van Oosterheem winnen. Voor de rust ging dat niet eenvoudig, maar in de tweede helft hebben we alle schroom van ons afgeworpen en speelden we ons veilig. Niks geen nacompetitie. Gewoon vakantie vieren, we kunnen er nauwelijks over uit.”
Geert Jan Jonk voegde twee treffers aan zijn totaal toe en Sander Mulder, Neal Petersen en Shander de Vries deden de rest. In Zoetermeer brak er een feest los bij de studentenploeg, waarover de club waar tegen gespeeld werd zich nogal verbaasde. ,,Nou ja, ze vonden het op zich kostelijk. Het kwam echter alleen over alsof wij kampioen waren geworden. Wij vergelijken de derde klasse A altijd met de Champions League. Voor ons is dit het hoogst haalbare en als je er dan in blijft ondanks het feit dat we bijna wekelijks in een andere samenstelling spelen, geeft dat natuurlijk een zeldzaam heerlijk gevoel.”
Dat gevoel werd daarnaast grotendeels ingegeven door het feit dat Wim Mugge zijn imposante trainersloopbaan dus op deze manier afsloot met lijfsbehoud. Jansen daarover: ,,Ik heb Wim nog nooit zo zenuwachtig meegemaakt. Dat droop er zaterdagmorgen al vanaf. Hij mag dan afgegeven hebben op ons dit seizoen, waarbij ik me alles kan voorstellen, maar hij wilde natuurlijk ook niets liever dan erin blijven met LSVV’70. Onderling hadden we de afspraak gemaakt dat we er alles aan moesten doen om ervoor te zorgen dat we derdeklasser zouden blijven. Voor Wim. Dat was zijn cadeau. De komende weken gaan we definitief afscheid van hem nemen, maar wat we ook verzinnen…voor hem kan het nu niet meer stuk. En daar worden wij gelukkig van. We hebben Wim onder de douche gezet en daarvoor is hij op de schouders van het veld gedragen. Het was een zeldzame middag, die bij ons heel veel heeft losgemaakt. Waar vind je nou een trainer die zo lang bij een club blijft? En dan vooral zo’n uniek club? Dit vergeten we nooit meer.”
Voor LSVV was er nog een reden om er rechtstreeks in te blijven. ,,Ja, want wanneer we nacompetitie hadden moeten spelen dan was het mogelijk geweest dat we op zaterdag 7 juni hadden moeten spelen. Dat zou een fors probleem zijn geweest. Dan is er niemand, want we gaan met zo ongeveer de hele groep naar Parkpop. Dus de opluchting is wat dat betreft groot dat het zo is afgelopen.”
LSVV blijft dus derdeklasser en verkneukelt zich nu al op volgend seizoen. ,,Ja joh. We blijven met het gros bij elkaar en er komen nog wat leuke gasten bij. Het is geweldig om volgend seizoen uit te komen tegen Leidse ploegen, nu dus ook met UVS. Ja uiteraard het liefst met Lugdunum erbij. Drie ploegen uit de Kikkerpolder, dat is toch cool?”
Mugge stak niet onder stoelen of banken dat hij opgelucht was, maar bleef zoals zo vaak stoïcijns. ,,Dit is wel prettig ja. Hebben ze toch weer gelijk gekregen die gasten. Ik ben blij, maar het is tegelijkertijd prima zo. Het is voor mij het juiste moment om te stoppen. Tijd voor nieuw bloed. 24 jaar. Eigenlijk te gek voor woorden.”
Opstelling LSVV’70: Waasdorp, Van den Haak, Kalsbeek, Meulman, Filippo, Jonk, Huisman, Ebbing, Petersen, De Vries, Meere.
