Derde klasse A (zondag)- Een week na de met 4-2 verloren burenruzie tegen SJZ stond er voor Meerburg alweer een streekderby op de rol. Aan het Hans Eckplein kwam het aan een opmars bezig zijnde Voorschoten ’97 op bezoek. Een opmars die ook door de Zoeterwoudenaren geen halt kon worden toegeroepen: 1-4.
Meerburg en Voorschoten speelden in de afgelopen jaren geregeld tegen elkaar. In het seizoen 2011/2012 wonnen de groengelen in Zoeterwoude overtuigend met 1-4 en in de return op Adegeest hield Meerburg, dat zelf via de nacompetitie zou promoveren, de latere kampioen op 0-0. Een jaargang later, in de tweede klasse, hadden de Voorschotenaren tweemaal aan één goal voldoende voor de drie punten. Meerburg daalde meteen weer af naar een niveau lager, voor Voorschoten volgde degradatie het seizoen erop.
In de derde klasse komen beide clubs elkaar dit seizoen weer tegen. Al stond het onderlinge treffen pas in speelronde 13, op de laatste speeldag van het kalenderjaar en al afsluiting van een halve competitie, waarin met alle andere tegenstanders de degens al eens gekruist waren, op het programma.
De belangen mochten er zijn: in een weekend waarin de ploegen uit top-6 elkaar troffen, kon zowel de nummer 4 (Meerburg) als nummer 6 (Voorschoten) prima zaken doen. Hoewel Meerburg er vooraf op de ranglijst weliswaar iets beter voorstond, en dus op basis daarvan als licht favoriet bestempeld zou kunnen worden, leek de vorm aan Voorschotense zijde beter. De ploeg van Mo Bougrine kende een ronduit teleurstellende seizoenstart, maar tankte de afgelopen weken vertrouwen met overwinningen op ASC, MMO en GOL Sport, terwijl het maar de vraag was hoe Meerburg zich hersteld had van de mentale dreun die het zeven dagen eerder had gekregen van dorpsgenoot Sint Jan.
Het antwoord werd vrij snel duidelijk. Gesteund door een straf meewindje probeerde de thuisploeg het wel, maar zonder de geblesseerde Youri van der Voort en Ramon Weijers bleek de ploeg van Ron de Roode aanvallend onmachtig. Ook al omdat topschutter Mats van der Poel stevig aan banden lag bij het Voorschotense centrale verdedigingsduo, bestaande uit routinier Vincent van Veen (36) en jongeling Jordy van den Wijngaard (20). Waar het bij de bezoekers verdedigend als een huis stond, kwam het er aan de andere kant van het veld juist geregeld zeer dreigend uit. Het lepe spitsenduo Mike Nikic en Michael Kers plaatsten een aantal messcherpe counters waar het achterin kwetsbaar ogende Meerburg zich geen raad mee wist. Vooral Kers ontpopte zich in de eerste helft tot een ware plaaggeest voor de Rijndijkers. In het eerste half uur liep hij met indrukwekkende rushes tot twee keer toe de Meerburg-defensie aan gort. Eerst rondde hij zijn solo zelf doeltreffend af, vervolgens stelde hij spitsenmaatje Nikic in staat de 0-2 aan te tekenen. Via aanvoerder Kevin Hendriks, Niels van den Berg en opnieuw Kers kreeg Voorschoten zelfs mogelijkheden de toch al riante voorsprong voor rust nog verder uit te breiden, maar Meerburg-goalie Patrick Bom hield zijn doel verder schoon.
Dat gold ook voor collega Abdel Lamrabette, die het eerste bedrijf nauwelijks in actie hoefde te komen. Dat veranderde kort na rust, in een fase waarin de zwartwitten iets meer druk naar voren gaven en plotseling even de overhand hadden. Uit het niets viel de bal voor de voeten van Joep van Vuren, die er weer een wedstrijd van had kunnen maken, ware het niet dat Lamrabette goed het oog had op diens inzet. Het was de enige echt grote kans voor Meerburg, dat verder vooral onmachtig oogde.
Helemaal nadat aanvoerder Duke van der Meer zijn tweede gele kaart kreeg, voor het neerhalen van Mike Nikic, daarmee een gevaarlijke Voorschoten-aanval onderbrekend. In ondertal was het voor Meerburg al helemaal een onmogelijke missie om de 0-2 achterstand weg te poetsen, al deed Voorschoten er aanvankelijk ook weinig aan het numerieke voordeel uit te buiten. De wedstrijd werd er al met al niet beter op.
Toch sloeg Voorschoten in een tijdsbestek van vier minuten nog twee keer toe. Roy Elligens, na rust in het veld gekomen voor Rick van der Maas, gooide het duel definitief in het slot, waarna Kers een sterk optreden beloonde met zijn tweede van de middag en alweer negende van het seizoen. In de slotfase was Van der Poel nog wel goed voor de eretreffer waar Meerburg op basis van de tweede helft ook wel aanspraak op maakte: 1-4.
Elligens, die de eerste helft vanaf de bank bekeek, was blij met de zege van zijn ploeg. ,,We speelden zeker niet goed, maar we gaven echt niets weg en voorin waren we behoorlijk effectief. Er zit wat dat betreft duidelijk een stijgende lijn in, want in het begin van het seizoen misten we handenvol kansen en kregen we juist heel makkelijk goals tegen. Met de wedstrijd tegen Teylingen, waarin we een 5-3 voorsprong uit handen gaven en met 5-7 verloren, als dieptepunt. Vreemd genoeg was dan ook meteen het breekpunt, want sindsdien hebben we vier keer op rij gewonnen.’’
De rol van de middenvelder zelf is dit seizoen nog marginaal. ,,Ik heb er vier maanden uit gelegen met een slepende liesblessure. Ik ben nu weer een maandje aan het ballen en het gaat steeds beter, al heb ik conditioneel nog wel een stap te maken en is daardoor de echte vorm er ook nog niet. Maar ik heb er wel alweer zes gemaakt, waarvan vier in het tweede, vorige week tegen GOL Sport de belangrijke 2-1 en nu dan de derde. Ik ben wel blij dat het winterstop is hoor. Nou kan ik even mijn rust pakken en effectief in de sportschool en bij de fysiotherapeut, waar ik nog één keer per week kom, aan het fitter worden werken.’’
De Voorschotenaar ziet nog meer dan voldoende perspectief voor zijn ploeg dit seizoen. ,,Hillegom is een klasse apart, die worden fluitend kampioen. Maar daarachter is de strijd nog open, al hebben we nog wel een aardig achterstandje op Teylingen en Van Nispen. Maar we staan er goed voor in de tweede periode en ik denk dat we het aan onze stand verplicht zijn om in de top-4 te eindigen. Dat zou normaal gesproken goed moeten zijn voor deelname aan de nacompetitie.’’
Dat blijft ook het streven in het Meerburgse kamp, waar de kater vanzelfsprekend groot was. Dubbel balen deed Van der Meer, voor wie de winterstop noodgedwongen wat langer duurt. ,,Het waren mijn vierde en vijfde gele kaart, dus dat betekent twee wedstrijden schorsing. Ik mag pas op 8 februari weer spelen, uit bij GOL Sport. En iedere gele kaart is vanaf nu brommen, dus ik moet oppassen. De eerste vond ik trouwens twijfelachtig. Het was misschien een hoog geheven been, maar ik speelde eerst de bal en raakte daarna pas die jongen (Kers, red.). Over de tweede is geen discussie mogelijk. Ik werd uitgespeeld en probeerde het nog te herstellen. Achteraf had ik hem beter kunnen laten lopen, maar zoiets beslis je in een split second.’’
Over de nederlaag kon de gelegenheidscaptain – bij afwezigheid van Van der Voort – kort zijn. ,,Die was dik verdiend. Het was slappe hap van onze kant, we verloren ieder duel. Die tweede tegengoal was wat dat betreft exemplarisch: we nemen zelf een corner en tien seconden later ligt ‘ie bij ons erin. Dat mag natuurlijk nooit. We gaven niet thuis. Onbegrijpelijk na de nederlaag tegen SJZ, waarin dat ook al het geval was. Dan verwacht je een getergd Meerburg aan de aftrap, dat wat recht heeft te zetten. Maar daar was geen moment sprake van. Teleurstellend.’’
Toch weigert Van der Meer te wanhopen voor wat betreft de tweede seizoenshelft. ,,We staan er nog steeds bij, de verschillen achter de top-3 zijn klein. Het is zorg voor ons om goed uit de winterstop te komen en met een serie’tje de basis te leggen voor een goede eindklassering of misschien zelfs wel winst van de derde periode. Ik denk dat we het samen met Voorschoten, Van Nispen, Teylingen en misschien een MMO of DOSR gaan uitmaken.’’
