De zondagtak van Roodenburg beleefde een hopeloos seizoen en eindigde op een trieste laatste plek in de vierde klasse A. Slechts drie overwinningen en bijna honderd doelpunten tegen zorgden ervoor dat trainer Robin van Wieringen een moeilijk seizoen beleefde.
,,Niet moeilijk, maar het moeilijkste en gevoelsmatig langste seizoen ooit. De seizoenstart was al weinig hoopgevend. De Ramadan viel in de voorbereiding en daarna gingen een aantal jongens op vakantie. Pas in de tweede week van de competitie had ik de volledige groep bij elkaar. Tot die tijd moest ik vijf, zes jongens van de B1 opstellen, ja en dan loop je tegen grote nederlagen aan.”
Nieuwe problemen deden zich in de herfst en vroege winter voor: ,,Een aantal spelers kwamen afspraken niet na, verschenen niet op de trainingen of kwamen voor de wedstrijd niet opdagen en betaalden hun contributie niet. In de winterstop hebben het bestuur en ik besloten om die gasten te vertellen dat ze niet meer welkom waren en alleen verder te gaan met de goedwillende en enthousiaste jongens. Daar hoorden weer een aantal knapen uit de jeugd bij. Fysiek en voetbaltechnisch konden die dat nog niet zo bijbenen en de nederlagen regen zich aaneen. Dat is heel moeilijk werken geweest. Ik werd er weleens moedeloos van.”
Dat was niet het enige waar Van Wieringen tegenaan liep. Ook stond hij er qua begeleiding in zijn eentje voor. ,,De tegenstander en de scheidsrechter ontvangen, opstelling maken, kleding verzorgen, invallers regelen, blessurebehandelingen, noem maar op; alles kwam op mijn bordje, want er was eenvoudig niemand die dat deed. Ik kon me dus ook niet veroorloven om me een keer af te melden. Ik was doordeweeks veel tijd aan voetbal kwijt en zondag van vroeg tot laat met teleurstellend weinig resultaat. Een frustrerend en lang jaar.”
Toch was het voor de geplaagde trainer niet alleen kommer en kwel. ,,De jongens van de B1 die regelmatig bij ons mee balden hebben zich geweldig ontwikkeld. Mentaal en voetbaltechnisch hebben ze enorme stappen gemaakt; het zijn echte kerels geworden. Petje af voor die gasten! Ook de laatste wedstrijd, winst tegen GOL Sport, was iets waar ik met een glimlach op terugkijk.”
Van Wieringen voelt zich naar eigen zeggen op dit moment weer kiplekker en kijkt optimistisch vooruit. ,,Ik neem het veelgeroemde sabbatical year en ga meer tijd voor mezelf en mijn vrouw nemen. Die is dus echt blij dat ik niet het hele weekend met voetbal bezig ben. Ik ga mijn conditie opvijzelen door mee te trainen onder leiding van onze nieuwe trainer Kees de Roode. Als mijn knie het houdt tenminste, want daar is wel iets mis mee. Ik heb al een beetje kennis gemaakt met de mogelijke groep van volgend jaar en het ziet er veelbelovend uit. Afwachten natuurlijk of ze inderdaad bij Roodenburg komen voetballen. Ik woon nu in Scheveningen en ga me eens oriënteren op de clubs hier. Misschien ligt daar mijn toekomst als (assistent)trainer wel. Wie zal het zeggen?
Roodenburg, in cijfers
Totaal: 22 gespeeld, 3 keer winst, 2 keer gelijk,17 keer verlies, 32 voor, 94 tegen (1 punt in mindering)
Prestaties thuis: 12e: 11-1-16-56
Prestaties uit: 11e: 11-9-16-38
Grootste winst thuis: niet van toepassing
Grootste winst uit: 0-6 GOL Sport
Grootste nederlaag thuis: 2-11 Leidsche Boys
Grootste nederlaag uit: 7-1 FC Rijnland
Beste periode: 3, 10 e plaats 7-6-17-34
Thuis de nul gehouden: 0 keer
Thuis niet gescoord: 3 keer
Uit de nul gehouden: 1 keer
Uit niet gescoord: 5 keer
