,,We gaan, zo vertelt Leidsche Boys-speler Sandjai Gajadien voor de wedstrijd tegen Woubrugge, voor de drie punten.We moeten ook wel om de race tegen UVS winnend af te sluiten. We kennen het spel van Woubrugge en hebben ons daarop ingesteld. Zij spelen compact en teruggetrokken. We hebben deze week getraind op korte, snelle combinaties over de grond. Zo gaan we ze aanpakken.”
Afgezien van de eerste vijf minuten lukte het de Boys in de eerste helft inderdaad Woubrugge onder druk te zetten. De ploeg van trainer Arie van Duijn voetbalde tegen de wind in en hun hoge ballen bleven veelal in de lucht hangen. Aan de andere kant zeilden verre passes van de Leidenaren nog wel eens over het hoofd van de bedoelde speler. De voor Ismaël Housny (hamstringblessure) ingevallen Gajadien had letterlijk en figuurlijk de wind mee toen hij de keeper van afstand trachtte te verrassen: ,,Ik zag de keeper ver voor zijn doel staan en probeerde de bal over hem heen te leggen.” Dat lukte maar de bal eindigde op de lat. Daar was gelegenheidsspits Tim de Cler als de kippen bij om het leer in het doel te koppen: 0-1. Leidsche Boys bleef vooral op het middenveld de bovenliggende partij waar met name Houssin Bezzai heerste als een vorst. Ondanks kansen van onder ander Bilal Karasahin bleef het echter bij dat ene doelpunt.
Met de wind in de rug zette Woubrugge in de tweede helft de Leidenaren onder grote druk. Kansen waren er zeker: in een scrimmage “vergat” Woubrugge de bal in te schieten en schoot Ruud van der Sar rakelings voorlangs. Leidsche Boys leek het voetbal van de eerste helft soms vergeten te zijn. Als ze wel combineerden werd het vaak gevaarlijk ook. Zo plukte Woubrugge doelman Lars van Halteren de bal van de voet van Leroy Brooks toen hij hem wilde omspelen en schoot Gajadien naast na een riante kans. Het was beslist een leuke pot om te zien en daarom was het jammer dat op een gegeven moment de vlam in de pan sloeg. Pal voor de dug-out van Woubrugge raakte Youssef Ait Blal van Leidsche Boys invaller Thom Buntsma van Woubrugge in het gezicht. De scheidsrechter ontging het incident en alles wat Woubrugge was reageerde furieus. Nog geen halve minuut later lag Ait Bilal kermend op de grond met de handen voor zijn gezicht. Het gevolg was een duwende kluwen opgewonden spelers. Uiteindelijk hield scheidsrechter Maurits de kaarten op zak en liet na een korte afkoelingsperiode verder spelen. De rust leek weergekeerd, maar onderhuids smeulde het brandje verder.
Een half uur voor tijd was spits Ferdy Dreef in het veld gekomen voor Woubrugge. ,,Schrijf maar op,” vertelde een Woubrugge supporter, ,,Ferdy gaat zo scoren.” Inderdaad lukte het Dreef de gelijkmaker te laten aantekenen. Bij een hoge voorzet vlak voor tijd tastte Kevin Wassenaar mis, de bal werd voor gekopt en Dreef kon met het hoofd de bal inknikken. ,,Ja, geweldig toch?” zegt Dreef na afloop. ,,Ik sta vaak in de basis, maar moest een paar keer eerst ook vanaf de zijlijn toekijken. Het was niet de eerste keer dat ik scoor als ik inval. Het publiek verwachtte dat ook hoorde ik”, zegt Dreef met een lach.
Ondanks gevaarlijke momenten voor beide doelen waaruit makkelijk een doelpunt had kunnen vallen bleef het 1-1. Voor de Leidenaren absoluut frustrerend. Ze hadden lang voorgestaan en moesten uiteindelijk toch met een punt genoegen nemen. Een slechte zaak met het oog op de tweestrijd met UVS om de eerste plaats. Na afloop laaide het vuur nog even op tussen wat toeschouwers en spelers uit Leiden. Gelukkig liep het niet uit de hand en keerde de rust snel weer. Tim de Cler bezag het een en ander ijzig kalm, maar hij is een ervaren rot en laat zich niet meer door randverschijnselen van zijn stuk brengen. “IJzeren” Tim leek een half uur voor het einde dusdanig geblesseerd dat hij het veld zou moeten verlaten. ,,Je denkt toch niet dat ik eruit ga bij zo’n stand en bij die belangen? Ik had een tikkie tegen mijn kuit gehad, maar dat wil niet zeggen dat ik me laat vervangen.” Inderdaad was De Cler, ondanks zijn blessure, nog zeer nuttig bezig op het veld. Uiteindelijk moest hij toch het veld ruimen ten faveure van Sem Schilthuizen. Teleurgesteld was De Cler wel. ,,Dit is jammer en onnodig: we hadden die tweede goal gewoon moeten scoren, dan waren we overal vanaf geweest.”
Dreef is vanzelfsprekend in zijn nopjes met het gelijke spel. ,,In de tweede helft zetten we grote druk. Wij speelden best wel fysiek voetbal en de Boys wisten zich er soms geen raad mee. In de eerste helft waren we misschien met meer geluk dan wijsheid overeind gebleven, maar de tweede helft waren we zeker niet de mindere. De puntenverdeling was terecht.” Op de vraag of er nog kampioenskansen zijn: ,,We hebben het er met de selectie na afloop uitgebreid over gehad. Er werd gezegd dat we 0,005% procent kans hadden. Dat is teruggelopen naar 0,00007%.” Of we dit serieus moeten nemen laten we aan de lezers over.
Woubrugge – Leidsceh Boys 1-1: 18. Tim de Cler 0-1; 87. Ferdy Dreef 1-1. Scheidsrechter Maurits. Toeschouwers 75
Woubrugge: Van Halteren, Molleman, De Wit, Verhoef, Van Luling (42. Van der Weiden), Wolvers 60. Dreef), Van Heuveln, Van der Sar, Elstgeest ( Buntsma) , Van der Ley, Van der Hoorn.
Leidsche Boys: Wassenaar, Oulgout, Ait Blal, Mayad, De Cler (90. + 4 S. Schilthuizen), Mizab, Karasahin, Brooks, Bessai, Matahelumal (46. De Boer), Housny (11. Gajadien).
