donderdag, maart 28, 2024

Column: Spirit……

-

Mei 2014, nacompetitie Spirit-RCL. Sandra Akerboom was toen nog elftalbegeleidster bij de Leiderdorpers. Zij schreef ook in die tijd al columns. De navolgende is nooit benut, maar wilde onze redactie toch graag nu even delen. Vandaar onderstaande tekst..

Nou de geest hebben we in ieder geval gekregen! Wat een zoete overwinning zeg, heerlijk. Deze week, tsja als het alleen om voetbal zou draaien. Op dinsdag krijg ik een telefoontje van meneer de hoofdtrainer: of ik ff kan informeren of hij 7(!) wissels op de bank mag zetten. Ik hang op, denk na, en weet bijna zeker dat ik 18 man op het formulier mag zetten alleen……hebben we shirtnummer 2-16 dus als je ff goed telt, komt je er dan toch echt 1 tekort.

Dus woensdag als een malle achter een lichtblauw shirt aan, rood-wit in overvloed bij Sport 2000 ware het niet dat we uit spelen en Oudhollands bijgeloof leert: niet in thuistenue uit spelen, da’s vragen om ellende. Okay, shirt geregeld, broekje haalt m’n dochter vrijdag in haar lunchpauze op, 1 zorg minder.

We stappen 12 uur de bus in, een chauffeuse, je verzint het niet, BOVO wel. Ze doet het er niet minder door hoor, we stranden namelijk op een omleiding die ons over woonerven en langs dubbel geparkeerde auto’s leidt. Een Fiat Panda wordt opzij getild om zo het één na laatste stukje van de trechter te overbruggen, die laatste is namelijk een BMW. De buurman van de BMW is de beroerdste niet en belt bij zijn buren aan, terstond komt de beste man naar buiten maar trekt in zijn haast de deur dicht: zonder zijn huisdeursleutels. Hilariteit ten top, gierende voetballers in een bus, een buschauffeuse met de zweetdruppels op haar neus en een zich dood generende BMW meneer voor zijn dichte voordeur.

We besluiten uit te stappen…….hopsakee met de benenwagen verder naar Spirit! Voordat ik uitstap geef ik de chauffeuse m’n nummer met daarbij de vraag of haar collega ons alsjeblieft aan de doorgaande weg wil oppikken om kwart over vijf.

Het is billenknijpen gedurende 75 minuten, daarna is de wedstrijd gespeeld. Soms vraag ik me weleens of waarom ik geen kilo’s verlies, waarom ik kramp in m’n kaken krijg en hoop ik altijd heel erg dat de aanwezige fotografen met die ellendig grote lenzen mij niet in hun vizier krijgen. Om nog maar niet te spreken van filmpjes, tv Rijnmond of radio Ouderkerk aan de IJssel.

Na de wedstrijd krijg ik een belletje van de chauffeur: hij staat in de file vanuit Antwerpen, het wordt half 6. Ik zeg ‘m dat de zon schijnt, de sfeer goed is en we het wel redden dat kwartiertje.Als we half 6 bij de afgesproken lichtmast staan zien we vooral veel rokjes, schapen, een varken en heul veul gras maar geen bus.Dat mag de pret niet drukken, we hebben een bal, bier en wat bankjes waar de oude garde op kan zitten, ons hoor je niet.

Als ik de chauffeur om kwart voor 6 bel, zegt ie: ‘er is geen doorkomen aan, m’n navigatie zegt nog 20 minuten’. Ik verzeker hem dat ik een groot probleem heb als we voor aanvang van de Champions League finale niet thuis zijn. Hij zelf ook, zegt ie.

Om vijf over zes gaat opnieuw mijn telefoon, de chauffeur. Sandra, het is nog maar 6 kilometer dus jullie kunnen alvast wel gaan staan. Ik zeg ‘m dat er bij zijn die al 90 minuten en een beetje in de benen hebben en dat we echt wel op zullen springen als hij de bocht om komt. Hij lacht, ik ook.

Tien minuten later veer ik op als ik een witte bus de hoek om zie komen, ik krijg alweer visioenen van een kantelbus maar als ik de bus in stap en van de chauffeur een ferme hand en een brede lach krijg weet ik al: dit komt goed! Iedereen komt aan de beurt op de terugweg, ook zij die er niet zijn.

Het maakt allemaal niets meer uit: we leven nog, we mogen door, nog twee duels te gaan. Het leven van een voetballer, trainer, verzorger, grensrechter, assistent shirt-ophanger c.q kleedkamerboy en teammanager gaat niet altijd over rozen. Maar gelukkig is de sfeer wel zo goed dat ik de enige ben waar ‘een piemel in moet’, dat weet ik zelf ook maar ben gewoon ’n beetje kieskeurig.

Gasten…..op naar het volgende duel!

Sandra Akerboom
Sandra Akerboom
Columniste, RCL, rots in de branding sinds 2013, ontaard lief, altijd behulpzaam, vrouw in de redactie, sandra@leidenamateurvoetbal.nl

Must Read