donderdag, maart 28, 2024
HomeUit de oude doosOude clubheldenOude clubheld: voetbalcoach en ondernemer Ruud Fortman (65)

Oude clubheld: voetbalcoach en ondernemer Ruud Fortman (65)

-

,,Het klopt, ik ben 65, een pensionado, maar stoppen met wat ik allemaal zo graag doe? Niente, nada!” Net terug van een welverdiende 8-daagse in de zon (‘Alles weer even rustig op een rijtje gezet’), komt het Spaans er vloeiend uit. De gebruinde Ruud Fortman, met hem praat Leiden Amateur Voetbal – zo’n drie uur – over zijn liefdes, zijn passies.

Hij noemt zichzelf een bevoorrecht mens, zo oogt hij en straalt Ruud ook uit. Hij is gelukkig met zijn Ivonne, met Sidney en Noël, zijn beide zoons, en is geslaagd in zaken (van eenmanszaak in 1990 gegroeid naar 90 medewerkers nu) en volop voldoening puttend uit het trainen/coachen van selectievoetballers.

Dat laatste, samen met assistent Wesley Slingerland, ook met succes. D1 van RCL gaat gelijk aan kop met de tegenvoeters van Rijnsburgse Boys. Het familiebedrijf – RUFO clean BV – komt aan de orde, ook zijn voetbalcarrière, en bovenal  de 30 jaar dat hij als trainer/coach op het veld staat, twee jubilea in één jaar, 2015.

Teamwork speerpunt

,,Voetballen bij een club in de jeugd behoort vormend te zijn.” Ruud gaat meteen serieus uit de startblokken. ,,In welk team een kind – jongen/meisje –  ook speelt, buiten de technische basisvaardigheden moeten ook normen en waarden worden bijgebracht, een juiste mentaliteit en goede instelling.” Daarom wil hij de karakters van zijn spelers leren kennen. Bijsturen waar nodig, sterker maken wat er al is. ,,Kijk, na de A’s gaan ze de maatschappij in. Dat is een stap, hè, wij leveren een aandeel om daar klaar voor te zijn. Dat is een heel proces, ik hamer op samenwerking, teamwork, op het maken en nakomen van afspraken.” De D-selectie traint driemaal per week, dat is een afspraak. Wie niet verschijnt of te laat komt, kan rekenen op een sanctie.  Dat is ook bekend bij en duidelijk voor de ouders. De huidige RCL D-1 noemt Ruud ‘een zeer getalenteerde groep’, met spelers die ook echt beter willen worden en willen winnen. Jarenlang trainde Ruud de oudste jeugdteams bij clubs als Zoetermeer, Voorschoten ’97, Lyra en DOSR. De laatste drie jaar trainde hij de B1-jeugd van Quick Boys, uitkomend in de 2e en 1e divisie.

RCL D1 2015–2016, gecoacht door Ruud Fortman. Staand van links naar rechts: Lucas, Jay, Jurek, Quilan, Jeroen (aanvoerder), Feijs, Mats en Sam. Zittend van links naar rechts: Wouter, Daan, Bjorn, Rick, Delano en Adib. Teammananger Ramon Hoogendam (links) en Ruud Fortman (rechts). Sponsor: RUFO clean Schoonmaakdienstverlening
RCL D1 2015–2016, gecoacht door Ruud Fortman. Staand van links naar rechts: Lucas, Jay, Jurek, Quilan, Jeroen (aanvoerder), Feijs, Mats en Sam. Zittend van links naar rechts: Wouter, Daan, Bjorn, Rick, Delano en Adib. Teammananger Ramon Hoogendam (links) en Ruud Fortman (rechts). Sponsor: RUFO clean Schoonmaakdienstverlening

Van E naar D

Na de F-jes en E-jes – waar het plezier voor het spelletje nog heel belangrijk, misschien wel het belangrijkste is – is de overgang naar D een hele stap. ,,Bijna alles verandert als je weggaat bij de E-groepering en gaat voetballen bij de D-pupillen. Daar en dan begint in feite het echte voetballen, zoals het in Nederland en ook in andere landen wordt gespeeld.” Dit schreef Ruud eerder toen hij bij r.k.v.v. Meerburg als technisch manager de jeugd onderbouw D-E-F begeleidde. Dat geldt nog steeds. Nu voegt hij er aan toe: ,,Bij de D wordt er gespeeld op een groot veld, met een scheidsrechter en grensrechters en met 11 spelers. De spelregels zijn anders, denk maar aan buitenspel, en ook de wedstrijden duren langer.”

D-spelers hebben zich al technisch ontwikkeld op voetbalgebied, ook lichamelijk. Een ideale leeftijd om basisvaardigheden door te ontwikkelen tot ‘spelers eigen gemaakte technieken’ die zij leren te gebruiken op trainingen en op zaterdag kunnen laten zien tijdens de wedstrijden.

,,Voetbal is natuurlijk een teamsport en bij wedstrijden en trainingen besteden de trainers daar volop aandacht aan. Maar voor mij persoonlijk is het belangrijkste doel, dat aan het einde van het seizoen alle spelers individueel ook echt beter zijn geworden en voetbalplezier hebben gehad. Dan pas kan ik zeggen dat wij het als trainers goed gedaan hebben.” Hier is geen woord Spaans bij.

De hoofdmacht van LenS 1975 – 1976. Staand links trainer Wim Andriessen (ooit een speler van Ajax). Ruud, staand 3e van links.
De hoofdmacht van LenS 1975 – 1976. Staand links trainer Wim Andriessen (ooit een speler van Ajax). Ruud, staand 3e van links.

Oerwoudgeluiden

 Normen en waarden verwacht Ruud niet alleen van zijn spelers, ook van een bestuur, van scheidsrechters en grensrechters. Dat dat niet altijd het geval is, werd aangetoond in een wedstrijd van Roodenburg tegen een andere regionale club. ,,Bij Roodenburg spelen veel donkere jongens. Daar heb ik drie moeilijke jaren gehad, zowel in als buiten het veld, maar wel met resultaat.  Op en buiten het veld werd heel onaangenaam gereageerd op onze Medelanders, er klonken zelfs oerwoudgeluiden. Toen het spel even stillag liep ik naar de scheidsrechter en vroeg hem iets te doen aan deze praktijken. ,,Ik wil dat u optreedt”, zei ik. Sjaak Nievaart, ooit uitstekende doelman van Roodenburg was leider. Toen de scheidsrechter geen maatregelen nam, heb ik de jongens van het veld gehaald.”

Later is Fortman met bestuurslid Raymond Keur naar de gemeente geweest om te bespreken wat er tegen die spreekkoren kon worden gedaan. Zonder resultaat overigens.

Strijd, beleving, inzet

Voetballen heeft Ruud Fortman op straat geleerd, in de buurt waar hij is geboren, vlakbij het Zuiderpark. Honderden malen een bal trappen tegen een muur, stoepie gooien en matchen tegen andere buurtelftallen. ,,En slim poten, dan mocht je aftrappen”,  lacht hij. ,,Daar heb ik geleerd hoe je de bal moet aannemen, strak naar een medespeler schieten, de tegenstander vastzetten en je lichaam gebruiken.”

•Het vlaggenschip van LenS 1979 – 1980. Ruud Fortman staat 3e van links.
•Het vlaggenschip van LenS 1979 – 1980. Ruud Fortman staat 3e van links.

Hij heeft zijn hele voetballeven de kleuren van LenS gedragen. ,,Wij, Hagenezen, stonden bekend om ons stevige spel, wij waren bikkels. Wanneer clubs uit de regio naar LenS kwamen stonden ze al met 1-0 achter. Er was altijd strijd, beleving en inzet.”

Tegen clubs in het Westland lag het precies andersom. ,,Tegen Westlandia bij voorbeeld en ’s- Gravenzande konden wij niet winnen.  Die lui konden 90 minuten gaan als de brandweer, non-stop.” Clubs uit Leiden als UVS, Roodenburg en Lugdunum waren een ‘makkie’ voor LenS. ,,Bloed aan de paal”, herinnert hij zich, ,,maar na afloop wel aan de bar een biertje drinken, in mijn geval limonade. Alles was vergeven en vergeten. Wanneer er tegenwoordig een paar spelers nog even blijven hangen, is het veel. Ze gaan na afloop meestal meteen naar huis.”

Ruud schiet in de lach. Waarom? ,,Ik moet opeens weer aan die kale Theo van den Burch denken. Hij bleef lopen. Wanneer je het hek open zou zetten, rende hij de straat op. Hij was kaal als een biljartbal. Wanneer Theo weer eens verkeerd kopte werd er “je mot krijte” geroepen. Haha.”

En dan: ,,Wanneer de trainer opdracht gaf dwars door een deur te lopen, deed je dat. Nu zeggen ze “kom ‘ns even, de deur kan ook open, er is veel veranderd.”

Een staaltje van psychologische oorlogsvoering is het volgende: ,,Bij LenS aten we donderdags na de training broodjes op de club. De opstelling voor de komende zondag werd dan bekend gemaakt. Bij mijn bord lag een foto van ene Roel Timmer van Blauw Zwart. De trainer aan het woord: ,,Dat is jouw tegenstander, Ruud, jij volgt hem op de voet. Wanneer hij naar zijn trainer in de dug-out gaat, ga je mee. Als hij naar de plee gaat, ga je mee. Als jij hem weet uit te schakelen, hebben wij al tachtig procent binnen.”  Zo ging dat. Ik vroeg nog wel, als hij gewisseld wordt, ga ik dan mee?”  Haha.

De matadoren van trainer Martin van Vianen (gehurkt, links). Ruud Fortman (staand 5e van rechts).
De matadoren van trainer Martin van Vianen (gehurkt, links). Ruud Fortman (staand 5e van rechts).

Prof?

Het Haagse dialect is nauwelijks meer te horen bij Ruud Fortman, daarvoor woont hij al te lang in Leiderdorp. Hij heeft dik drie decennia tussen Hagenaars gebivakkeerd. Tien jaar daarvan als manager en sportinstructeur van een sportcentrum annex health spa (‘Daar heb ik enorm veel geleerd, vooral in de omgang met mensen van allerlei pluimage’) en zeventien jaar in het eerste van vv Lenig en Snel (LenS).

Toen hij nog een jochie was en het etiket ‘aanstormend talent’ kreeg opgeplakt, mocht hij meetrainen bij ADO. In die tijd werkte Ruud als leerling tekenaar bij een ingenieursbureau, dat hem uren vrijaf gaf – die werden betaald door ADO – om zich waar te maken bij de club. ,,Ik ging op mijn fiets naar de club en zat in de kleedkamer bij mannen als Aad Mansveld, Aad Kila, Joop Korevaar, Simon van Vliet, de kale Theo van den Burch en de lange Martin van Vianen. Ik keek huizenhoog tegen hen op, ook tegen trainer Vujadin Boskov.” Elke keer wanneer Oh oh Den Haag, stad achter de duinen gezongen wordt kan Ruud op zijn Haags meezingen Lekkâh kankere op Theo van den Burch en die lange van Vianen. Van Vianen werd later zijn trainer bij LenS.

Eddy Hartmann, de legendarische manager van ADO, zag het wel zitten in Ruud, hij betaalde ook voor de trainingen. Hoewel Fortman de ambitie had om prof te worden, is het er toch niet van gekomen.

•LenS – Olympia – 27 november 1972. Ruud Fortman (midden streepshirt). De bal gaat naast. Let op de lange haardracht. Populair in die tijd.
•LenS – Olympia – 27 november 1972. Ruud Fortman (midden streepshirt). De bal gaat naast. Let op de lange haardracht. Populair in die tijd.

Waarom niet? ,,Ik had wel de goede instelling, maar kwam technisch toch tekort.” Hij denkt even na en zegt dan: ,,Van thuis uit werd ik niet gestimuleerd door mijn ouders. Later stonden ze wel altijd langs de lijn. Ze waren trots op me.” Ook waren zijn ouders er altijd bij toen Ruud voor het Haags Jeugdelftal (onder trainer Rob Baan) en het Districtsteam uitkwam. In Militaire dienst lag hij in Apeldoorn. Daar hield Ruud zijn conditie op peil bij AGOVV.

Ooit betaald gekregen van LenS? ,,Ik ben ooit benaderd door Aad de Mos, in die tijd trainer van Wilhelmus. Hij wilde mij wel en bood me drieduizend gulden. Met die aanbieding ging naar de penningmeester van LenS, die de kluis opende, mij dat bedrag gaf en zei ,,En nu blijf je zeker bij ons”, en dat bleef ik.”

Dat geld kwam uitstekend van pas voor de kinderkamer, Sidney was op komst.

Pico Bello

Ruud werkte in een Sportcentrum en speelde enkele keren mee in het Artiestenelftal, met daarin Ben Cramer, Ron Brandsteder en Oscar Harris, die regelmatige bezoekers van het Sportcentrum waren.

Na een verschil van mening en inzicht bij het Haagse sportcentrum, stapte Ruud daar op en verhuisde naar Leiderdorp. Daar begon hij een schoonmaakbedrijf, vanuit huis, een eenmansbedrijf. Van ’s morgens tot ’s avonds was hij in de weer. Later bijgestaan door zijn Ivonne en zijn zoons. De geboorte van RUFO clean, een familiebedrijf, dat in 25 jaar uitgroeide tot een organisatie met een klinkende naam.

,,RUFO clean, inmiddels met negentig medewerkers en de nodige oproepkrachten is ook een team, weliswaar met meer mensen dan een selectie voetballers, maar toch ook een team.” Van zijn mensen verwacht Ruud ook inzet, afspraak is afspraak.  Het personeel op kantoor en op de vloer bij de klanten gaan punctueel gekleed. In shirts, polo’s, schorten, overgooiers en regenjacks in de standaardkleur – blauw/wit –  ‘de kleuren van LenS’ en het logo van het bedrijf. De auto’s van RUFO clean moeten er – zo zegt de oprichter – er ‘pico bello’ uitzien. De werkkasten op de projecten waar de materialen en schoonmaakmiddelen van RUFO clean opgeslagen liggen zien er altijd opgeruimd uit.

Het drietal dat leiding geeft aan RUFO clean. Van links naar rechts: Noël, Sidney en Ruud Fortman. (Foto Corrie van der Laan / Leiderdorps Weekblad).
Het drietal dat leiding geeft aan RUFO clean. Van links naar rechts: Noël, Sidney en Ruud Fortman. (Foto Corrie van der Laan / Leiderdorps Weekblad).

 

Het zal niet verbazen dat Ruud in zijn bedrijf ‘RUFO projecttoezicht’ ook mensen in dienst heeft die als huismeesters werkzaam zijn op enkele grote wooncomplexen en hun sporen als voetballers hebben verdiend. Namen? Ron de Roode (Roodenburg, ADO, Willem II, Telstar), Frans Danen (ADO), Pablo Plak (ADO) en Joop Tegelaar (ADO amateurs, Roodenburg, Wilhelmus).

Zij kennen hun ‘broodheer’ en weten als geen ander wat er van hen wordt verwacht. Geen wonder dat RUFO clean omzet blijft plussen.

,,Ik besta eigenlijk uit twee personen, het ene deel is voetbal en het andere ondernemen, twee passies. Eigenlijk schaak ik op twee borden tegelijk, je kunt ook zeggen dat ik op twee bruiloften dans. Zo voelt dat. De jongen van RCL D1 houden me jong, ze geven me energie en de groei van RufoClean geeft mij een gevoel van trots.” Terecht!

Logo RufoClean (Small)

Must Read