Hoofdklasse B (zaterdag)- Een schril contrast na afloop van de Katwijkse derby in de catacomben op Nieuw Zuid. Waar Quick Boys-middenvelder Jesse Driebergen een brede grijns, van oor tot oor, niet kan onderdrukken, staat Rijnvogels-doelman Peter Messemaker het huilen nader dan het lachen.
De veertigste minuut van de teleurstellende dorpstwist vertelt het verhaal achter de gemoedstoestand van beide spelers. Het is Driebergen die, op de helft van bezoekers, ongehinderd mag opstomen en besluit vanaf een meter of twintig zijn geluk maar eens te beproeven. Het schot van de jonge middenvelder leek zeker houdbaar, vrij onschuldig misschien zelfs wel. Het verraderlijke stuitje die de bal onderweg meekrijgt, blijkt Messemaker echter te machtig.
,,Zoiets overkomt iedere keeper wel eens, maar dit was wel de laatste plek op aarde waar het mocht. Ik heb hier drie seizoenen gekeept en was erop gebrand te laten zien dat ze me destijds onterecht weg hebben gestuurd, als Speler van het Jaar. Er zat een rare dwarrel in die bal en ik kon er niet goed achter komen. Bovendien stuiterde ‘ie nog verrassend op. Vooropgesteld dat ik het boetekleed aantrek, werd die jongen ook totaal niet aangepakt. Hij mocht twintig meter opstomen en ongehinderd uithalen. Dat was veelzeggend voor de staat waarin we verkeerden. We waren veel te bleu. Ik baal hier echt vreselijk van, maar je moet het ook weer snel achter je kunnen laten. Ik pak straks een biertje en als ik thuis de kinderen weer zie, gaat de knop om. Het leven gaat door.’’
Driebergen, die en passent werd verkozen tot Man of the Match, kon zijn geluk ondertussen niet op. ,,Mijn eerste goal in Quick Boys 1 en dan meteen zo’n belangrijke’’, glunderde de Valkenburger, die zijn voetballoopbaan begon bij Valken ’68, vervolgens door Feyenoord gescout werd en afgelopen zomer de overstap naar Nieuw Zuid maakte. ,,Voetballend waren we niet in goede doen, al viel het de eerste helft nog wel mee. Maar na rust was het niet best, nee. Dan zit er maar één ding op: die voorsprong over de streep trekken. Dat is gelukt, dus over het resultaat kunnen we tevreden zijn.’’
De 19-jarige Driebergen begon het seizoen als basisspeler, maar verloor zijn plek in het elftal al vrij snel en moet het sindsdien doen met korte invalbeurten. Tegen FC Rijnvogels stond hij eindelijk weer eens aan de aftrap, al was de aanleiding daarvoor minder leuk: Phillipe den Hartog liep twee weken terug, in de uitwedstrijd bij SHO, een zware knieblessure op en komt dit seizoen zeker niet meer in actie. ,,Een enorme domper voor het team, want Phillipe is een belangrijke speler en was de laatste tijd erg goed op dreef. Natuurlijk wil ik graag spelen en is het heerlijk om weer eens te mogen beginnen, maar ik dwing het liever op eigen kracht af dan dat ik moet profiteren van ernstige blessures van anderen. Dat gun je niemand.’’
Compassie was er op Nieuw Zuid ook volop voor de onfortuinlijke Messemaker. Niet in de laatste plaats bij zijn trainer, Hein van Heek. ,,Erg zuur voor Peter, dit is toch zijn club geweest. Ik neem hem niets kwalijk. Natuurlijk beoordeeld hij die bal niet goed, maar voorafgaand aan die situatie gaat er natuurlijk al het nodige mis. Bovendien heeft hij ons dit seizoen al heel wat keren gered.’’
Messemaker hoeft zich dan ook geen zorgen te maken voor zijn plekkie. Dat geldt niet voor de voorhoedespelers van de Kooltuinstrijders, over wie Van Heek minder te spreken was. ,,Het was jammer dat ik Mitchel Beijersbergen noodgedwongen moest wisselen, want dat was eigenlijk de enige voorin die nog wat bracht. Van Martin Onderwater en Thomas Dijk verwacht ik meer en ook Niels van Veen viel niet erg gelukkig in. Hendrik (Van Beelen, red.) maakte tijdens zijn invalbeurt daarentegen juist een erg gedreven indruk. Hij won alle kopduels voorin, maakte oorlog en bracht gif in ons aanvalsspel. Of ik overweeg hem in de volgende wedstrijd als centrumspits te laten starten? Dat is wel een optie aan het worden ja.’’
