Het zit GHC bepaald niet mee. De wind staat pal tegen en elk succesje wordt gekoesterd. Kees van Tongeren, rechterhand van Dennis Olman, had voorafgaand aan het treffen met kampioenskandidaat Sportlust’46 ‘een goed gevoel’ over de afloop. Of dat na het in de warming-up wegvallen van sterkhouder Danny Maaskant ook nog zo was, vertelt het verhaal niet. Gunstig was het in elk geval niet, zo bleek even na kwart over vier. GHC verloor met 1-4 van Sportlust’46 en dus blijft GHC in een tunnel waar het licht nog op zich laat wachten.
Volgens diverse media zou het niet alleen sportief gezien beroerd gaan bij de Leidse eersteklasser, maar is er veel meer aan de hand. Zo zou een goot gedeelte van het zittende bestuur zijn opgestapt of gaan opstappen. Dick Barnhoorn, al 37 jaar verbonden aan de fusieclub, stopt als voorzitter. En zo komen er nog meer bestuursstoelen onbemand te staan. Barnhoorn doet er niet moeilijk over. ,,Bij elke clubs zijn er periodes dat de zon schijnt of het regent. Op tal van plaatsen in de media is geplaatst dat er een leegloop is op bestuurlijk niveau. Dat is helemaal geen nieuws. Al eerder was duidelijk dat er mensen zouden stoppen, zoals dat overal gebeurt. Maar als het dan sportief niet lekker loopt, wordt er gezocht. En dan vinden ze altijd wel wat. Versta me goed, ik zeg niet dat het windstil is op de club. Maar ik laat me niet gek maken. Ik heb voor hetere vuren gestaan in de voorbije decennia. Ik zeg alleen dat mensen zich bij de feiten moeten houden en dat zaken niet uit hun verband getrokken moeten worden.”
Tevens zou er onvrede hebben bestaan of nog bestaan bij spelers. Er zou een spelersstaking zijn, omdat de club bepaalde verplichtingen niet is nagekomen. Trainer Olman erkent dat er het een en ander heeft gespeeld, maar zou heel graag zien dat er nuances worden aangebracht in de pers. ,,Kijk, ik heb ook geen glazen bol. Ik weet dus niet hoe het de komende maanden zal gaan. Wat ik voor het moment wel weet, is dat er één speler is geweest die zijn conclusies heeft getrokken. Voor het overige zijn we met Sportlust weer begonnen aan de competitie en ik geloof niet dat er vreemde namen op papier stonden. We lopen hier bij GHC niet weg voor problemen. Er zijn hier veel successen geboekt de voorbije jaren en nu gaat het minder. Vervelend, maar het heeft geen zin om je kop in het zand te steken. Het raakt mij als er dan items in de krant verschijnen die niet kloppen. Spelers die niet meer voor GHC zouden willen uitkomen zijn met naam en toenaam genoemd. Dat is schadelijk voor die spelers. Zonder uitzondering spelen ze allemaal nog voor GHC. Dan moeten ze van de pers ook zo flink zijn om rectificaties te plaatsen en spelers willen rehabiliteren.”
Barnhoorn wil er ook nog wel wat over kwijt. ,,Ik werd van de week nog aangesproken door mensen. GHC zou weer spelers kwijt zijn. ,,Hoeveel zijn het er nu weer, Dick? Dat werd mij gevraagd. Met zulke uitspraken ben ik regelmatig geconfronteerd de laatste tijd. Ik heb ze eerlijk verteld dat de selectie op een haar na volledig in tact is. Als ik dan zeg ‘geloof je me nu’ dan nemen ze dat eindelijk aan. Ik hoor verder niemand over het feit dat we in de laatste maanden veertig tot vijftig jeugdleden rijker zijn. De wereld zou er flink rooskleuriger uitzien als men wat positiever zou oordelen. En daar wil ik het graag bij laten.”
Terug naar de sportieve dadendrang van het vlaggenschip. GHC verloor en dat is tegen Sportlust’46 bepaald geen schande. De Leidse ploeg deed vooral in de eerste helft prima mee, ook na de vlotte 0-1. Een eigen doelpunt. GHC richtte zich op en kreeg ook kansen. Olman daarover: ,,Ik vind dat we bij momenten prima gespeeld hebben. We hebben getracht combinatievoetbal te spelen, meer dan de tegenstander. Sportlust speelt puur vanuit de omschakeling. Helaas beheersen een aantal spelers bij ons dat minder. Drie van de vier tegengoals werden onnodig weggegeven. En ik heb zat kansen gezien voor ons. Maar dan moet je ze wel maken. Zo werd het vechten tegen de bierkaai.”
Olman, afzwaaiend in Leiden en elders in de race als hoofdtrainer, kon de 1-4 al met al niet in vrede aannemen. ,, Deze uitslag is buiten proportie. Misschien misten we teveel spelers, maar dat is nu eenmaal een gegeven. Het zit niet mee dit seizoen. Nu viel Danny Maaskant ook nog eens weg in de warming-up. Eerder raakten Martijn van Leeuwen en de reserve-doelman geblesseerd. Met Michael van Voorthuijzen durfden we het niet aan in de basis. Hij werd getest vooraf, maar het risico was te groot om hem in de basis op te stellen. We willen ook nog plezier van hem hebben in de komende maanden. Het zal toch wel een keer gaan mee zitten dit seizoen?”
Dat laatste is te hopen voor GHC, want anders komt de tweede klasse snel dichterbij. Anderzijds, diverse ploegen zijn nog niet ver weg en met een compleet elftal en eensgezindheid om de malheur af te wenden, is het kalf nog niet verdronken aan de Vliet.
Reacties zijn gesloten.