Hoofdklasse B (zaterdag)- Vier punten van een gerenommeerde tegenstander pakken die ASWH toch heet te zijn, is op zich een behoorlijke prestatie. De eerste drie werden in de heenwedstrijd veroverd, het laatste punt in de laatste thuiswedstrijd op De Kooltuin van het seizoen 2014-2015. Frappant is dat in beide duels de slotfases beslissend waren. In Hendrik Ido Ambacht trokken de vogels dankzij een late treffer van Martin Onderwater de volle buit naar zich toe maar op eigen bodem waren het de slotseconden die ook in het voordeel van de thuisclub gunstig waren.
Doelpunten bij het scheiden van de markt waren er dit seizoen voor de promovendus voldoende. Meestal rolde de knikker op het laatste moment de verkeerde kant op. Zaterdagmiddag dus weer de goede. Mitchel Beijersbergen trok – nadat hij vijf minuten daarvoor een penalty en daardoor de kans op de gelijkmaker had gemist- alsnog de zaken recht.
Voor de beide teams viel er niets meer te winnen of te verliezen behalve de spreekwoordelijke eer. De punten werden gedeeld maar het team dat er het meeste recht op had was toch wel ASWH. Over het hele duel gezien waren zij de beter voetballende ploeg. Wellicht droeg de in de 2e minuut verkregen voorsprong hier een steentje aan bij. De wekker in de vogelverdediging bleek nog niet te zijn af gegaan want na gerommel was het Serginio Axeldongen die van dichtbij de thuisclub wakker deed schrikken, 0-1. Vervolgens waren de bezoekers de bovenliggende partij, maar zij verzaakten om de voorsprong verder uit te bouwen. De meestal verre en prachtige dieptepasses verdeeld over de beide vleugels, waar de backs Joey Zandbergen en Andreas Stam een lastige middag beleefden, brachten de spitsen van de bezoekers in soms riante scoringsposities. Mels van Driel en Serginio van Axeldongen faalden alleen voor doelman Peter Messemaker die een paar uitstekende reddingen in huis had.
Het tempo lag in die fase hoog en het spel golfde op en neer. Na de missers van de bezoekers trok de thuisclub de zaken recht. Mitchel Beijersbergen mocht terecht van de vrouwelijke arbiter Peeters door, een gave pass volgde en Pieter van den Breggen bediende Martin Onderwater op maat. De spits schoof het leer beheerst langs doelman Stef Doedee, 1-1. De bekroning van een perfect uitgevoerde aanval. Hiermee leken de vogels de schroom van zich hebben afgeworpen want nog voor de thee volgden er nog een paar fraaie aanvallen die echter in schoonheid strandden. Sander van der Gugten raakte kort voor de rust geblesseerd en op het moment dat er nog geen vervanger in het veld stond, sloeg ASWH alsnog toe.
Geheel vrij bij de eerste paal mocht Michael van Dommelen de 1-2 aantekenen. Gezien het spelbeeld terecht.
De mannen van Hein van Heek konden in het tweede bedrijf dus weer achter de feiten aanlopen. Vooralsnog heersten de bezoekers en gaven niets weg ondanks enkele pogingen van de vogels. Doelman Doedee kreeg echter weinig stuipen op het lijf en hoefde zich slechts enkele malen in te spannen bij corners of terugspeelballen. Zijn makkers voorin waren wel gevaarlijk maar konden ook weinig kansen scheppen omdat de rood-witte defensie zich behoorlijk staande hield. Mannen als Niels van Veen en Yuri Guijt kregen in aanvallend opzicht nauwelijks kans om zich te onderscheiden.
De laatste thuiswedstrijd leek op -alweer – een nederlaag uit te lopen. Maar de geest kwam uiteindelijk in de slotfase uit de fles. Trainer Joop Hiele van de bezoekers begreep niet waarom zijn team de draad kwijt was. Onder de druk van het alles-of-niets offensief van de gastheren bezweek zijn equipe alsnog. Veel hectische situaties voor het hok van Doedee. Er volgde zelfs een strafschop maar deze was dit keer niet aan Mitchel Beijersbegen besteed. Hij zat niet echt in de wedstrijd. Normaal knalt hij ze in de hoek maar nu middendoor. Doedee koos een hoek maar al vallend keerde hij de knikker met de voet. Weg kans op de 2-2. De falende schutter maakte in blessuretijd alsnog zijn misser goed door in de dying seconds de gelijkmaker binnen te frommelen. Daarmee het thuispubliek alsnog een goed gevoel gevend. Verdiend of niet? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ASWH het meeste recht op de zege had. Maar het recht zegeviert niet altijd.
