Koetshuis Cup, poule B: Een wedstrijd, twee totaal verschillende visies. Trainer Huig Jan Heeringa was totaal niet te spreken over het gebeuren in Leiden Noord. ,,Als het zo moet hoeft het van mij niet.” Zijn collega van Roodenburg was daarentegen laaiend enthousiast. ,,Eindelijk strijdlust. Die Koetshuis Cup past ons wel. Net als vorig jaar kunnen we groeien in het toernooi.”
Oegstgeest toog naar de opponent met slechts vijf basisspelers in de gelederen. ,,Op woensdagavond trainen we normaal gesproken niet. Een aantal heeft andere zaken op die avond zoals werk. Roodenburg hield echter vast aan de woensdag en de wedstrijd moest toch gespeeld worden. Het zij zo. Ik had dus een team met jongens die meestal op de bank zitten of in het tweede spelen. Toch hebben we het best aardig gedaan, alleen niet goed genoeg. In de eerste helft hadden we verreweg het meeste balbezit. Het ging allemaal echter plichtmatig. De pure wil om te winnen zag ik niet bij ons. Roodenburg ging heel efficiënt om met hun kansen. Ik denk dat ze er drie kregen waarvan er twee doeltreffend werden afgerond. Dat is knap. Zij hadden wel die passie om de zege binnen te halen. Naar mijn mening gingen ze hierbij regelmatig over de schreef, waarbij de clubscheidsrechter veel te tolerant was. Ik ben daar niet blij mee. In de tweede helft kwamen we door doelpunten van Adil Harfaoui uit een vrije bal en Roy Dijkstra, die raak kopte, nog een gelijkspel, maar de bittere smaak blijft. Nogmaals: wij waren vandaag gewoon niet goed genoeg, maar ik blijf met een katterig gevoel zitten.”
Een groter contrast in de nabeschouwing is moeilijk te vinden als assistent trainer Lofti aan het woord is: ,,Ik heb bij ons een perfecte eerste helft gezien. We hadden afgesproken vanaf de eerste minuut strijd te leveren voor elke bal. Dat hadden we vaker gedaan, maar nu gebeurde het ook: elk duel werd gewonnen, elke tweede bal was voor ons. Ik heb heerlijke aanvallen gezien en twee mooie doelpunten van Mohamed Maatoug en Hicham Rahmaoui. Ik heb tegen de jongens gezegd dat ze van dit soort wedstrijden moeten genieten. Dat heb ik in ieder geval wel gedaan. Absolute uitblinker was Oussama Ghazal. Hij had pas twee keer getraind en speelde de wedstrijd van zijn leven. Daar gaan we nog heel veel plezier aan beleven. Vorig jaar was de Koetshuis Cup het podium waar wij voetballend gegroeid zijn. Ik zie dat dit jaar ook gebeuren. De eerste helft waren we heer en meester en dat had ik dit seizoen nog niet gezien. De tweede helft was allemaal wat minder, maar het feit dat zij alleen konden scoren uit standaardsituaties stemt me ook tevreden. Ik ben trots op de manier waarop onze jongens hebben gespeeld.”
Het gebeurt niet vaak dat de meningen van trainers zo uiteenlopen. Toch hoort ook dat bij het boeiende spelletje dat voetbal heet.
