Het spelen om de Koetshuis Cup valt in de smaak bij trainer en speler. Maurice Jansen, trainer van Leiden, pleitte zelfs voor een verliezersronde in het toernooi (let wel: al voor de nederlaag tegen LSVV). ,,Nu spelen we misschien maar drie potjes. We zouden er wel meer willen. De spelers vinden een wedstrijd veel leuker dan gewoon trainen, zeker een pot tegen een Leidse club geeft iets extra’s omdat ze altijd wel tegen een paar bekenden spelen. Ik vind het ook een mooie kans om mensen speelminuten te geven die teug komen van een blessure en om een en ander uit te testen wat betreft speelwijze. Het kan ook een mooie conditietest zijn.”
Voor LSVV was de eerste helft een bevestiging van wat ze al wisten: ze kunnen uitstekend voetballen. De eerste twintig minuten vooral werd het arme Leiden overdonderd en overklast. De 1-0 achterstand, opgelopen in de tweede minuut, werd omgezet in een 1-4 voorsprong. Vooral via de flanken dartelden de bezoekers door de hulpeloze defensie van Leiden. Vooral op hoge ballen moest de thuisclub het antwoord schuldig blijven. Vlot combinerend werd Leiden zoek gespeeld. De ruststand van 1-5 gaf het spelbeeld dan ook goed weer.
Grommend liepen Jansen en zijn assistent van de dag Peter van der Tuin richting kleedkamer. Dit was net zo dramatisch als de tweede helft tegen VVSB was (gespeeld j.l. zaterdag, red.) hun kille, maar logische reactie. Maar zie, Leiden kwam met opgestroopte mouwen uit de kleedkamer. Weg was het passieve en lamlendige voetbal. Opeens werd er van achteruit gecombineerd, opeens werden duels gewonnen en LSVV kreeg de kans niet om een balletje rustig in de voeten van een medespeler te plaatsen. Dan was Rick Boot ook nog eens ingebracht. Hij had de scherpte voor het doel vandaag. Of het nu aankwam op het afronden van een hem geboden kans of het scoren vanuit een mêlee van spelers: hij bleef koeltjes en kreeg het leer tegen het net. De wederopstanding kreeg niet het ultieme slot van een gelijkspel, maar het moet Leiden ongetwijfeld een heleboel zelfvertrouwen hebben gegeven. Als het erop aankomt staat Leiden zijn mannetje.
De ex-spits van Leiden, Van der Tuin dus, hoopt in maart zijn diploma oefenmeester C te halen. In het kader daarvan was hij het die als trainer de touwtjes in handen had, terwijl Jansen over zijn schouder meekeek. Voor Van der Tuin ongetwijfeld een nuttige ervaring om te zien dat zelfs een schier hopeloze 1-5 bijna nog tot een gelijkspel kan leiden. Hij zal ongetwijfeld nog even een flinke nababbel gehad hebben met zijn collega, die de wedstrijd moest analyseren, even verderop gezeten. In vele opzichten weer een mooie en zinvolle avond in het kader van de Koetshuis Cup. En nog dit: volgende week spelen de clubs in competitieverband tegen elkaar!
Leiden-LSVV’70 4-5 (1-5). Middelkoop 1-0, De Groot 1-1, Van Kessel 1-2, Mulder 1-3, De Groot 1-4, Mulder 1-5, Boot 2-5, Boot 3-5, Boot 4-5.
Penalty’s: 5-1.
Basisopstelling Leiden: Vinkeles, Heppener, Bas Middelkoop, Dieke, Sjaardema, Van Duyvenbode, Van Egmond, Roland Middelkoop, Donders, Bakker, Van Schie.
Basisopstelling LSVV’70: Metz, Meulman, Huisman, Petersen, Mulder, Groenendijk, De Graaf, Ebbing, Jansen, De Groot, Van Kessel.
