Koetshuis Cup- Vorig seizoen bereikte Lugdunum de finale waarin het nipt verloor van FC Rijnvogels. De groenwitten hebben zich na gisteravond geplaatst voor de halve finale over de rug van UVS. Na negentig minuten was de strijd nog onbeslist (1-1). Ook na de eerste tien strafschoppen gaven de buren elkaar nog geen strobreed toe. Uiteindelijk redde Kevin Wassenaar tweemaal en kon Niels van den Burg eenmaal een elfmetertrap keren. Lugdunum gaat het nu in de halve finale opnemen tegen stadsgenoot DoCoS. UVS hoopt komende zaterdag een bescheiden feestje te kunnen vieren wanneer het tweedeklasserschap veilig gesteld kan worden.
De kampioen uit 3A kon zo ongeveer in de sterkste opstelling aantreden tegen de rivaal uit de Kikkerpolder. UVS gaf diverse spelers rust vanwege pijntjes, maar vooral ook met het oog op de belangrijke competitiewedstrijd tegen VDL. Een begrijpelijke keuze van het driemanschap Jeroen Hoefnagel, Arnold Overdijk en Bert Kort.
De onderlinge ontmoeting moest uitmaken wie zich als laatste zou scharen bij de al eerder geplaatste halve finalisten (FC Boshuizen, FC Rijnvogels 2 en DoCoS). In de beginfase werd de kat nadrukkelijk uit de boom gekeken. De bal was vooral op het middenveld te vinden. Rob van der Plaat was de eerste die zich vrij kon spelen, maar de aanvaller had zijn vizier nog niet op scherp staan. Even later bereikte Housin Bezzai met een lange trap Tim de Cler, die wel tot een doelpoging kwam maar Van den Burg hoefde niet handelend op te treden.
Vervolgens prikte Bas Nieuwenburg naast namens UVS en Adam Atfi mikte over voor de op papier nog derdeklasser. De fraaiste actie had Bezzai evenwel in huis, na een halfuurtje spelen. De ex-prof had een ‘stift’ in huis, waar Van den Burg nu wel actie op moest ondernemen. De doelman kon het speeltuig net aan over zijn doel tikken. Ook Ozan Isitir verscheen nog voor het doel, maar zijn inzet verdween evenzo over het doel van UVS.
Ook de tweedeklasser kreeg nog een grote kans na een prima aanval. Ronald Mink bereikte Van der Plaat, die op zijn beurt de bal bij Thom Ligtvoet kreeg. De spits schoof de bal naast en zo bleef het bij een doelpuntloze eerste helft, waarin nauwelijks overtredingen werden gemaakt en er veel respect was voor elkaars ledematen. Op zich een normale gang van zaken, maar helaas verloopt het in de voetballerij nog wel eens anders als buren elkaar treffen binnen de krijtlijnen.
Even na rust werd de ban gebroken. Bij een hoekschop kreeg Lugdunum de bal niet weg en de mee opgekomen Kenneth Maaskant kon van dichtbij Wassenaar verschalken. Het leidde een interessante tweede helft in, waarin Lugdunum nadrukkelijk de aanval koos en UVS leunde op de verdediging. Via uitbraken werd getracht om de beslissing te forceren. Kort na de 0-1 claimde Bezzai een strafschop na een overtreding in de zestien, maar scheidsrechter Karremans zag geen reden om de bal op de stip te leggen.
Tien minuten na de rust meldde De Cler zich voor een vrije trap. De bijna veertiger krulde de bal fraai naar de hoek, maar Van den Burg is en blijft nu eenmaal een doelman die niet met het grootste gemak te passeren valt. Aan de andere kant leek Van der Plaat richting school en kantoor te gaan voor de 0-2, maar Henk Brandt klaarde het klusje in defensief opzicht met verve. Zo bleef het duel levendig en was de uitkomst onvoorspelbaar.
Soufiane Boukhidous kreeg nog twee kansen namens de gastheren, maar UVS bleef overeind. De klok liep door en UVS leek met de minimale score de schaapjes op het droge te krijgen. Tot een minuut of vijf voor tijd de kleine Isitir koppend net iets eerder bij de bal was dan Van den Burg: 1-1. De groen-witten vierden de goal uitbundig, om maar aan te geven dat Lugdunum maar wat graag de halve finale wilde bereiken. Zover kwam het nog niet in de reguliere tijd, want na de gelijkmaker bleven kansen uit.
De eerste tien strafschoppen werden feilloos ingeschoten en dus moesten de beide teams daarna om en om gaan vuren vanaf de stip om zo een winnaar te kunnen aanwijzen. Tot en met 6-6 ging het gelijk op, maar vervolgens miste Casper Koreman. UVS kreeg de kans om alsnog de winst te pakken, maar Evert van Rest zag zijn inzet eveneens gekeerd worden door de doelman. Daarna was het weer over en weer raak en miste ook Sergio Vrede niet. Dat deed Mink vervolgens wel en zo kwam Lugdunum alsnog als winnaar uit de bus. Opvallend was dat alle pogingen in elk geval tussen de palen werden geschoten en dat gebeurt ook lang niet altijd, zeker ook niet op hogere niveaus.
Lugdunum kon zo andermaal een feestje vieren en toonde zich niet voor het eerst een ware cupfighter. Werd DOSR immers eerder niet verslagen na strafschoppen na een 5-2 achterstand? UVS had met het aangepaste team gehoopt op de overwinning en kwam daar ook dichtbij. Dat het uiteindelijk niet lukte zal zeker geen diepe wond na laten. De competitie immers is voor de blauw-witten heilig en komende zaterdag kan er wellicht opgelucht adem worden gehaald.
Al met al was de burenruzie vermakelijk te noemen en werd er bewezen dat rivaliteit ook samen kan gaan met gezond verstand. Scheidsrechter Karremans, geassisteerd door Van Zanten en Moraal, floot een uitstekende wedstrijd en deelde zo in een avond die reclame maakte voor dit toernooi. Dat laatste was zeker niet de eerste keer, want er werden tot aan de halve finale bijzonder leuke wedstrijden afgewerkt in een uitstekende sfeer. Het was overigens de vijfde keer in dit toernooi dat strafschoppen de beslissing moesten brengen. De onderlinge verschillen vanaf de 1/16 finale zijn in deze tweede editie uitermate gering te noemen. Een prettige constatering.
Basisopstelling Lugdunum: Wassenaar, Berdai, Brandt, Schaafstra, C.Isitir, De Cler, Bezzai, Sebrechts, O.Isitir, Boukhidous, Atif.
Basisopstelling UVS: Van den Burg, J.Maaskant, K.Maaskant, T. van Rest, Van der Voort, Mink, Menken, Nieuwenburg, Ligtvoet, Van der Plaat, El Houari.
Foto’s: J.P. Kranenburg
Reacties zijn gesloten.