Toen ik in de kinderwagen zat nam mijn moeder me al mee naar de Kade om voetbal te kijken. Mijn vader Koos speelde bij LDWS en UDWS en mijn moeder en hij hebben me aangestoken met het voetbalvirus. Vanaf het ontstaan van FC Boshuizen ben ik ook een fanatieke fan. Ik ga dan ook naar alle wedstrijden zowel uit als thuis. Zo ben ik ook met de club mee geweest naar Nieuw Buinen. Ze hadden een lift geregeld zodat ik in de bus kon. Dat hadden ze werkelijk fantastisch geregeld en daar ben ik zo dankbaar voor.”
De 33-jarige Erwin Keyzer zit vanwege een ernstig zuurstoftekort bij zijn geboorte zijn hele leven in een rolstoel. ,,Het is niet anders, ik had natuurlijk erg graag zelf gevoetbald en ben dan maar een supporter geworden.” Mensen die FC Boshuizen niet kennen kijken vreemd op als spelers hem in de rust toeroepen: ,,Jij gaat erin de tweede helft Erwin. Ga je vast maar warm lopen.” ,,Voetbalhumor” zegt Keyzer. ,,Ik geef ze dan altijd antwoord in de trant van dat ik wat last van mijn hamstrings heb. Lachen toch? Ik ben er eigenlijk zelf mee begonnen. Dat het kan is een kwestie van wederzijds respect denk ik, dollen hoort erbij.” Dat zijn cluppie de zege aan G.O.E.S. moest laten zal hem pijn doen, maar wellicht komt er zondag nog een herkansing. ,,Zal ik je eens wat zeggen?”, zo zegt hij met volle overtuiging: ,,FC Boshuizen is de mooiste club van Leiden.”
