Tweede klasse C (zaterdag)- Sommige wedstrijden zijn een beetje als vakantie: de voorpret is ook al de moeite waard. Zo’n wedstrijd was UVS-DoCoS. Trainers werden geïnterviewd, spelers waren al of niet via de sociale media aan het dollen en Leidse kenners lieten hun licht schijnen over deze fraaie Leidse clash. Voor de wedstrijd was het in de kantine, in de businessruimte en op de tribune een weerzien van oude bekenden en was het simpelweg gezellig en keek men uit naar de botsing tussen de Leidse rivalen. Dat uiteindelijk bijna 500 toeschouwers het speelveld omzoomden zegt eigenlijk alles: oude tijden herleefden weer enigszins in de Kikkerpolder!
Uiteindelijk viel het niveau van de wedstrijd wat tegen. Hier waren toch echt de koploper aan het werk en een ploeg die een prima serie aan het neerzetten was. DoCoS ging met de zege aan de haal en kreeg daarmee wel een heel royale beloning voor het vertoonde spel. De bezoekers opereerden met name in de eerste helft heel voorzichtig en presteerden volgens trainer Nico van der Salm onder hun kunnen. Dat hij niet tevreden was hield hij langs de lijn niet verborgen. Zijn collega Jeroen Hoefnagel kon meer waardering opbrengen voor het presteren van zijn ploeg. UVS zette vroeg druk, verstoorde menigmaal de opbouw van DoCoS en kreeg ook een paar mogelijkheden om de scoren te openen. Zo was de jonge (17 jaar pas) Ayoub el Houari dicht bij een doelpunt maar doelman Mitchel van Abswoude stond op de juiste plek. DoCoS ontworstelde zich een paar keer aan de druk van UVS, maar ook de roodwitten konden de score niet openbreken. De 0-0 ruststand was voor de thuisploeg teleurstellend; een voorsprong was zeker mogelijk geweest.
In de tweede helft was de wedstrijd meer in balans. Het was nog steeds geen grootse vertoning, maar de inzet vergoedde veel. De beste aanval van DoCoS van deze middag werd direct beloond met een doelpunt. Bij een strakke voorzet vanaf links maakte Christiaan van Empel een heel leep overstapje. De bal belandde in de voeten van de achter hem opgedoken Melvin van Gent. De net ingevallen Van Gent controleerde het leer en liet keeper Niels van den Burg van dichtbij volstrekt kansloos.
Hoefnagel speelde al met een jong team, maar gooide ook B-junior Marcello Walcott voor de leeuwen. De debutant was zelfs uiteindelijk nog het dichtst bij de (verdiende) gelijkmaker. Na een solo werd zijn schot met de grootste moeite door Van Abswoude tegen de paal gewerkt waarna de bal weer in zijn handen belandde. DoCoS had via Van Gent nog een kans, maar hij schoot voorlangs.
Het eindsignaal van scheidsrechter was het slot van een wedstrijd waar het er soms stevig aan toe ging. Rode kaarten bleven uiteindelijk in de borstzak van de leidsman en daar mocht een speler van zowel UVS als DoCoS niet over klagen. Na afloop was alle eventuele kinnesinne als sneeuw voor de zon verdwenen. Bij DoCoS was het feest in de kleedkamer en bij UVS was het vooral even de pijn verbijten van de nederlaag. William van Vliet had de hele wedstrijd gesleurd en gebuffeld en was daarmee de perfecte aanvoerder: ,,Ja, ik kan wat betreft moeilijk verzaken natuurlijk. De hele ploeg heeft zich vandaag trouwens werkelijk voor 100% gegeven. De inzet was fantastisch. Dat, én het feit dat we voetballend de kansen hebben gehad maakt een nederlaag heel vervelend. We hadden zeker een punt verdiend. De stijgende lijn hebben we eigenlijk gewoon doorgezet, maar misschien door een gebrek aan stootkracht binnen de zestien staan we nu met lege handen.”
Rowin Peet van DoCoS erkent dat zijn ploeg goed is weggekomen. ,,In de eerste helft waren we een tikje minder. In de tweede helft pakten we het beter op, maar een gelijk spel had zeker gekund. Dan toch winnen is onze kracht denk ik. We hebben het eerder bewezen dit seizoen, dit is geen toeval meer.” Sommigen fluisteren het woord ‘kampioenschap’ al. Zover wil Peet zeker niet gaan. ,,Natuurlijk gaat het lekker, de sfeer zit er goed in, we winnen ook dit soort wedstrijden ,maar laten we vooral niet te ver vooruit kijken. De volgende wedstrijd is de belangrijkste, wat er daarna gebeurt is te ver weg. Eerst nog even hiervan genieten.”
Zijn collega Van Vliet is geen man om lang te blijven hangen in het negatieve. Hij had genoeg pluspunten gezien in de stadsderby. ,,De inzet was zoals gezegd fantastisch, maar ook het spel van de jonge gasten is hartverwarmend.” Met een lach: ,,Het hadden mijn zoons kunnen zijn. Het is heerlijk om ze hier of op de training te zien. Je geniet van de blijheid en vrijheid waarmee ze spelen. Er zat een duidelijke progressie in de groep en dit geeft aan dat er rek genoeg zit in de ploeg. Dit jaar nog verder groeien en natuurlijk handhaven is het doel. Dan eens kijken wat er voor ‘tropische verrassingen’ in de zomer bijkomen en dan met deze groep plus eventuele versterkingen vanaf het begin serieus gaan meedoen volgend jaar om de prijzen.”
Het zou de volgers van het Leidse voetbal niet verbazen als ploegen als Lugdunum en Voorschoten’97 volgend jaar ook in de tweede klasse C gaan spelen. Dan wordt er (bijna) wekelijks een klapper gespeeld als zaterdag het geval was met UVS en DoCoS. Want ook al vlogen de vonken er niet vanaf, genoeg stof tot napraten was er toch wel.
UVS-DoCoS: 0-1 (0-0) 60. Van Gent 0-1. Scheidsrechter: Schuitemaker. Toeschouwers: 475.
UVS: Van den Burg, Verlaan, Pison, Van der Weijden, Houari (80. Van der Plaat), Verdoes, Kort, Van Vliet, Bekkering (86. Van Rest), Boogmans (75. Walcott) , Van der Voort.
DoCoS: Van Abswoude, Van Voorthuijzen, Maaskant, Gonlag, Peet, Jouby, Van Empel, Slingerland (87. Klein), Ravensbergen, Gezici (72. Elkerbout), Overvliet (56. Van Gent).
Foto’s: met dank aan dhr Van Abswoude.
[soundcloud id=’306095261′ height=’false’]
[soundcloud id=’306097326′ height=’false’]
