Sinds een maand is Peter Wansink de trotse vader van zoon Isaak, sinds afgelopen maandag begonnen met een baan als accountant bij Post.nl en zondag speelde hij zijn eerste half uur in het eerste van SJZ sinds half 2016. Een opmerkelijke maand derhalve voor de ‘nummer 10’ van de Zoeterwoudse club. Wat voor hem het meest memorabele moment is laten we hier even in het midden.
Op 7 oktober 2016 werd Wansink geopereerd aan een afgescheurde kruisband. Eindelijk mag je wel zeggen daar het leed lang daarvoor al was geschied. Hij heeft de laatste periode van het seizoen daarvoor zelfs nog gespeeld en getraind, allemaal behoorlijk pijnlijk, maar toch. Fysiotherapie bracht vanzelfsprekend geen soelaas. Uiteindelijk belandde hij in het ziekenhuis waar een MRI scan de ellende aan het licht bracht. Hoewel de gemiddelde SJZ speler zonder enige twijfel een afgetraind lichaam heeft duurt de revalidatie langer dan pakweg voor Zlatan Ibrahimovic die al na 4 ½ maand op het trainingsveld stond.
,,Het was een frustrerende tijd”, zegt Wansink. ,,Eerst natuurlijk de periode van onzekerheid, pijn en fysiotherapie, dan de operatie en weer pijn en fysiotherapie. Het moeilijkst voor mij was echter het afhankelijk zijn van anderen, daar kan ik slecht tegen zo blijkt. Je loopt op krukken en als je ergens heen wilt moet er iemand met een auto beschikbaar zijn. Het herstel is een lang en moeizaam traject, waarbij de progressie soms akelig traag verloopt. Voor mijn gevoel bleef ik hangen en mijn fysiotherapeut heeft me echt uit een dal geholpen. Niet alleen zijn handen waren belangrijk, maar vooral mentaal moest hij me soms door een zwarte periode heen slepen. Ik kon het ook niet meer opbrengen om naar elke training en wedstrijd te gaan. Dan merk je dat er een verwijdering ontstaat tussen jou en de groep. Ik heb in de zomer voor mezelf keihard doorgetraind, ook op de sportschool, en kon eigenlijk direct aansluiten bij de trainingen voor het nieuwe seizoen. Gelijk sta je dan overal middenin, mede omdat we bij SJZ een echte vriendengroep vormen. Dat dit een heerlijk gevoel was hoef ik niet uit te leggen.”
Vervolgend: ,,Ik had twee wedstrijdjes in het tweede meegespeeld en mocht het laatste half uur invallen tegen WVC. Niet ideaal, want het stond al 1-4. Er hing een even onvoorstelbare als onbegrijpelijke matheid over de groep en dat na die wedstrijd tegen FC Rijnland. Ik denk echter dat Ludo Pistorius ons weer op het rechte spoor krijgt. Zo’n kenner van het regionale voetbal zal je niets snel tegen komen. Ook bij de trainingen en de wedstrijdbesprekingen weet hij bijvoorbeeld precies hoe wij vorig jaar speelden. Hij kent onze zwakke punten en die krijgt hij er wel uit, sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat het kampioenschap voor SJZ een reële optie is.” Een wel zeer rooskleurige visie van de speler. SJZ lijkt even de weg kwijt, maar wellicht kan de inbreng van de spelbepaler een ommekeer teweeg brengen.”
