Derde klasse A (zondag)-Daar waar de weersvoorspellingen er niet zo heel best uitzagen (frisse wind), bleek de realiteit gelukkig anders. Een heerlijk voorjaarszonnetje bescheen het Stompwijkse sportpark voor de match tegen Voorschoten’97. Bij de gastheren ontbrak Nick Ammerlaan in de opstelling vanwege rugklachten, de snelle aanvaller was wel fit genoeg om naast coach Erik van Manen plaats te nemen. Bij Voorschoten’97 waren Mike Nikic en Niels van den Berg niet van de partij wegens een schorsing. Beide formaties begonnen in een vertrouwde 1:4:3:3 opstelling, waarbij Stompwijk de ruimtes heel klein maakte om bij balverlies toe te kunnen slaan via de razendsnelle Enrico Geus.
Voorschoten’97 liet vanaf het begin zien dat ze bij de opbouw Bennie Hogewoning vanuit de laatste linie door wilden schuiven richting het middenveld. Dat lukte diverse keren omdat Stompwijk’92 geen hoge druk gaf en er ook voor koos om aanspeelpunt Rick Luiten als diepe man te laten staan en er niet van achteruit werd doorgeschoven door Stompwijk’92. Daardoor kwam Hogewoning diverse keren in balbezit en wist hij met goede passes zijn voorwaartsen in stelling te brengen. Op sommige momenten had Hogewoning ook in kunnen dribbelen om de Stompwijkers tot een keuze te dwingen, dit liet hij echter na.
Stompwijk’92 loerde op een interceptie en zodra balverlies ontstond  zochten ze direct de diepte bij Geus of speelden ze de balvaste Luiten in en probeerden snel bij te sluiten. Dit leverde een paar kansjes op waarbij Geus wat ongelukkig was in de afronding. Naast de opbouw via Hogewoning kwam in de eerste helft ook linksback Wout Adriaanse diverse keren goed door en leverde daarmee een bijdrage aan de aanvallen van Voorschoten’97.
Na een kwartier stond ineens Voorschotenaar Rick van der Maas voor de keeper. Er werd een slim balletje richting 11-meter gespeeld, de bal bleef wat hangen en daardoor kreeg van der Maas niet genoeg tijd om binnen te schieten en VS’97 op 0-1 te zetten. Echter bleef de doelpuntloze stand niet voor lang in tact. Een goede pass van Hogewoning op Bryan Hilders werd door laatstgenoemde op waarde geschat en goed binnengeschoten, 0-1. De voorsprong van de bezoekers was een terechte stand op dat moment. Stompwijk’92 bleef gevaarlijk via snelle counters. Zo kwam aanvoerder Maurice Luchtigheid in balbezit rond het strafschopgebied van de Voorschotenaren, hj draaide handig weg maar zijn schot werd geblokt dus leverde niets op.
Zoals gezegd had Voorschoten de wedstrijd voetballend onder controle maar wist geen afstand te nemen van de Stompwijkers die wat beter in de wedstrijd kwamen. Na een blessure van Bo van Vliegen kwam de niet geheel fitte Ammerlaan toch tussen de Stompwijkse lijnen. Vlak daarna kreeg de ploeg van Erik van Manen randje zestien meter een vrije trap te nemen. Geus zette zich achter de bal en draaide het leder richting de bovenhoek. De anders zo betrouwbare goalie Abdel Lamrabette ging naar de bovenhoek maar taxeerde de houdbare bal niet goed en het leder vloog tegen het net. Tegen de verhouding in kwam zo de 1-1 op het scorebord. Toen iedereen zich al instelde op het nuttigen van een kopje thee, koffie of iets anders, kwam Luiten in balbezit links van het strafschopgebied, draaide goed open en legde af op Ammerlaan. In plaats van te schieten (hij stond recht voor het doel) speelde hij de bal door naar  Geus die schuin voor de goal op Lamrabette af kon. De keeper redde nu echter bekwaam op het schot van Geus waarna een 1-1 ruststand op het scorebord prijkte.
Na het nuttigen van een kopje koffie met een gevulde koek, geschonken door een bevriende collega, schoot Voorschoten’97 direct na de hervatting van de tweede helft uit de startblokken. Wout Adriaanse kwam goed door op links maar schoot rakelings naast met een diagonaal schot. Even later speelde Vincent van Veen (38 jaar) niet lekker terug op keeper Lamrabette. De bal had te weinig snelheid, maar kon net door Lamrabette worden verwerkt voordat een der Stompwijk aanvallers er tussen kon komen. Stompwijk pakte de zaken nu alerter aan, zat korter op de bal en was agressiever in de duels. Een en ander leverde gelijk al een counter op. Ammerlaan brak uit op de linkerflank, maar kon door ingrijpen van Van Veen niet de geheel vrijstaande Geus bereiken. Toch was dit een stevige waarschuwing voor de Voorschotenaren.
Inmiddels had Luiten zich met een hamstringblessure laten vervangen door Jaco Sweere. Dit was een lelijke streep door de rekening voor de ploeg van trainer Van Manen. Luiten fungeerde namelijk als een prima aanspeelpunt die de bal kaatste op sluitende middenvelders. Zij konden zo de snelle aanvallers Ammerlaan en Geus in stelling brengen. Met name Geus had diverse mogelijkheden om de 2-1 binnen te knallen maar hij was te onrustig bij de afronding of Lamrabette lag in de weg. Ook Ammerlaan slaagde er niet in te scoren na een goede actie binnendoor waarna hij een lastig schot inclusief venijnige stuit losliet. De inzet werd knap gepareerd door Lamrabette.
Halverwege de tweede helft verving de niet fitte Frank van den Heuvel bij VS’97 de jonge Jurgen Oerlemans, een cruciale wissel van trainer Huub van Oostrom Soede naar later bleek. Op dat moment was Stompwijk de meest gevaarlijke ploeg als het om doelrijpe kansen ging. Zo stuurde Joris Disseldorp met een splijtende pass alweer Geus weg die opnieuw het een-op-een gevecht met Lamrabette verloor tot wanhoop van heel Stompwijk. Invaller Hamidullah Sarmastzada en Van den Heuvel brachten door hun ervaring en spelinzicht wat meer lijn in het spel van Voorschoten. Het spel bleef heen en weer gaan en  verveelde geen moment want voor beide doelen ontstonden hectische momenten.
Vlak voor tijd zette Stompwijk’92 een goede aanval op met Ammerlaan en Van Marwijk, de laatste kwam recht voor Lamrabette uit. De aanvaller had de 2-1 moeten binnenschieten maar een reflex van de Voorschotense goalie voorkwam dat. De bal ging omhoog waarna Van Marwijk met een snelle handbeweging de bal in het doel sloeg. Heel Stompwijk stond op de banken. De goed leidende scheidsrechter Van der Laan zag direct wat er gaande was en keurde het doelpunt terecht af. Voor Van Marwijk ligt er na zijn voetbalcarrière wellicht nog een toekomst in het volleyballen in het verschiet. Uw verslaggever ter plaatse vond het wel een komisch moment. In de laatste minuut van de wedstrijd sloeg Voorschoten dan toch toe via Van den Heuvel die de bal hoog in de touwen kopte achter de kansloze keeper Van der Salm. Voorschoten in euforie en Stompwijk in diepe rouw. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een gelijkspel beter op zijn plaats was geweest.
Good old Vincent van Veen beaamde na afloop dat zijn ploeg een betere eerste helft speelde waarin ze ook afstand hadden kunnen en moeten nemen. Hij erkende dat Voorschoten’97 naarmate de wedstrijd vorderde te slap speelde en te veel duels verloor mede door toedoen van Stompwijk. ,,Maar uiteindelijk telt alleen de winst”, aldus de ervaren Van Veen.
Foto’s: met dank aan Haaglandenvoetbal.nl
