Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een ‘LAV-voetbalclub’ , die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk pilsje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een super vrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Deze week is de keuze gevallen op Wesley Schreuder.
We spreken over een ijskoude winteravond in februari. Het toenmalige VV Leiden speelt om de Rabobank LAV Cup tegen Foreholte. Schreuder: ,,Het was een ongelukkig moment waardoor ik die blessure opliep. Een klein duwtje, en misschien een te korte warming-up en ik verdraaide mijn knie en niet zo weinig ook. Ik wist gelijk dat het heel erg mis was. Dat werd in de maanden erna niet onderkend door de medische wereld en dat neem ik ze echt wel kwalijk. De eerste fysiotherapeut wist niet wat hij er mee aan moest en vertelde me dat ook plompverloren. Lange tijd was het aansukkelen zonder dat de pijn of instabiliteit minder werden. Toen kwam ik bij de fysiotherapiepraktijk bij RCL en alles ging opeens in een sneltreinvaart. De ernst van mijn blessure werd gezien en in no time werd ik geopereerd. Wel maanden te laat natuurlijk. Nu zit ik in feite in de eerste maand van mijn herstel. Was er gelijk adequaat ingegrepen, dan had ik nu al fatsoenlijk kunnen lopen. De vooruitgang gaat wel sneller dan verwacht werd mede door de behandelingen van Robert-Jan, de therapeut van RCL, maar die maanden ben ik wel kwijt. De oude voetballer Wesley Schreuder komt nooit meer terug en op niveau voetballen kan ik vergeten. ,,Wees blij als je over een jaar weer tegen een balletje kan trappen”, kreeg ik te horen. Balen en niet zo weinig ook. Ik ben pas 28 en zat bepaald nog niet aan het eind van mijn carrière.”
Schreuders loopbaan voerde hem van RCL, waar hij op zijn zeventiende debuteerde, via Roodenburg, opnieuw RCL en VV Leiden om uiteindelijk weer bij de Leiderdorpse club neer te strijken. ,,Bij RCL ben ik begonnen en dacht daar te eindigen. Het is lekker in de buurt en dat is toch wel lekker met een kleine van anderhalf en een tweede op komst. Ik speelde nu bij RCL in het begin in het tweede om te wennen en ook met mijn ervaring die jongen gasten wat te begeleiden. Maar helaas bleven de problemen aan en moest ik onder het mes.”
Terugkijkend noemt Schreuder zijn jaar bij Roodenburg met onder andere Patrick Heijmans als bijzonder, maar vooral het jaar waarin met VV Leiden promotie naar de derde klasse werd afgedwongen een absoluut hoogtepunt. ,,Prachtig! En die mooie bezetenheid van trainer Cees van Tongeren is onvergetelijk. Het was voor mij persoonlijk ook een schitterend jaar. Cees suggereerde in de winterstop dat ik als linksback meer moest opkomen en meer moest scoren. In de tweede helft van het seizoen maakte ik er zeven en dat als verdediger.”
De regelmaat van trainen en voetballen worden deerlijk gemist in huize Schreuder. Van totale verveling zal echter geen sprake zijn. Het jonge gezin natuurlijk, maar ook jeuken zijn vingers om weer aan de slag te kunnen in het huis. Na een wel zeer grondige opknapbeurt van tuin en huiskamer wachten de keuken, de badkamer en meer. ,,Genoeg voor de boeg, maar man, wat mis ik de sfeer in de kleedkamer en het voetbal. Dat zal voorlopig nog wel blijven ook.” Gelukkig verhindert zijn blessure hem niet te genieten van een goed pilsje zoals Ruhrgold is. ,,Bedankt, een mooi gebaar”, zo eindigt de onfortuinlijke speler.
