Tweede klasse C (zaterdag)- Wie UVS afgelopen zaterdag zag spelen, kon zich niet voorstellen dat de Leidse ploeg de periodetitel de voorbije twee speelronden net was misgelopen. Of anders gezegd: juist wel. De stadsgenoten van DoCoS bakten er betrekkelijk weinig van en konden vijf kwartier niet imponeren. De thuisploeg liet de kans niet lopen om daar optimaal gebruik van te maken. UVS bewaarde beroerde herinneringen aan de laatste confrontatie in de Kikkerpolder. UVS leek toen verdiend met 1-0 te winnen en een steeds grotere kampioenskandidaat te worden, maar in de extra tijd volgde de verrassende gelijkmaker. Dat was een streep door de rekening en enkel de nacompetitie resteerde. De afloop daarvan is bekend. Dit keer toonde DoCoS de kwetsbaarheid aan van de formatie van Steef Roodakkers. Drie regelrechte blunders hielpen de gastheer op het zadel. Het zou de withemden echter tekort doen om enkel het falen bij UVS aan te stippen. DoCoS speelde veel meer met het hart en dat is vereist om succes te boeken. Of het nu gaat om een derby of een andere tweestrijd. Het werd uiteindelijk 3-1 voor de formatie van Ron de Roode en de manier waarop deed veel stof opwaaien.
UVS wil minimaal weer een rol van betekenis spelen en de start van het seizoen oogde veelbelovend. Het was degelijkheid troef en met name achterin werd wekelijks bijster weinig weggegeven. Tegen Voorschoten’97 werd vorige week echter de eerste nederlaag geleden, na 22 competitieduels achtereen ongeslagen te zijn geweest, en daarmee werd de tweede kans om de eerste periodetitel te grijpen verkwanseld. De nederlaag tegen de Leidse vrienden, de spelers kennen elkaar grotendeels en gaan doorgaans prima met elkaar om, kwam eveneens aan als een mokerslag.
DoCoS maalde uiteraard niet om het afbrokkelen van succes bij de nu nummer vier op de ranglijst. Het profiteerde dankbaar van fouten die ook op dit niveau niet mogen voorkomen. Wel was de eerste kans nog voor UVS. Spits Thom de Vries strandde op Joris van Harmelen en even later vergat Berend Verdoes dezelfde speler een grote kans voor te leggen. In de openingsfase was de frivoliteit nog wel aanwezig bij de gasten, maar geleidelijk aan veranderde dat beeld.
Daarbij werd DoCoS geholpen door een mispeer achterin bij UVS van Youssef Ait el Houssi. Het passje van Adam Atif kreeg zo een succesvol vervolg via Joshua Overvliet. Vanaf dat moment groepeerde de manschappen van De Roode zich en bleef er weinig over van aanvallende daadkracht bij een regelmatig apathisch overkomend UVS. De inspeelpass van Ait el Houssi halverwege de eerste helft op Kevin Driessen was vervolgens niet handig en leverde nog meer problemen op. Het opjagen van Simon Joubij leverde balbezit op en vervolgens stoomde de middenvelder door de centrale as bij UVS en werd Ait el Houssi eenvoudig weggezet. Aan de afronding mankeerde eveneens niets. De eerder voor Ter Leede spelende kracht had dus duidelijk niet zijn middag, waarbij dient te worden aangetekend dat Ait el Houssi eigenlijk middenvelder is en weinig wedstrijdritme heeft. Centraal achterin oogde de ervaren rot onwennig. Ayoub El Houari en Alex Pison konden niet starten en daarmee was de omzetting voor Roodakkers verklaard. Met Driessen is een andere speler aangeduid, die ook bepaald niet zijn finest moment kende deze zaterdagmiddag.
Roodakkers probeerde met twee wissels weer grip te krijgen voor de tweede helft. Daan van der Zwaan kwam naast De Vries te spelen en Ayoub el Houari moest UVS voorzien van meer creativiteit. Het tweetal was koud in het veld of het was echter al 3-0. Bij dit doelpunt was de wanorde bij de gasten schrijnend te noemen. Eerst mocht Atif naar binnen dribbelen. De van Lugdunum overgekomen speler kon vervolgens schieten, maar verkoos af te leggen op de volkomen vrijstaande Chris van Empel. Bij UVS had men moeten weten dat de puntspeler dit soort kansen doorgaans niet onbenut laat. Dat was ook nu niet het geval en daarmee leek de wedstrijd al vroegtijdig beslist.
Tien minuten na rust werd de marge evenwel teruggebracht tot twee treffers. Bart van der Weijden, die in tegenstelling tot veel van zijn ploeggenoten wel een vereist niveau aantikte, vond De Vries uit een vrije trap en de 3-1 had de wedstrijd nieuw leven kunnen inblazen. El Houari gaf UVS wel enigszins een impuls, maar de thuisploeg bleef in het vervolg vrij eenvoudig overeind, omdat de eindpass bij de achtervolger zelden aankwam. De overtuiging was ver te zoeken.
De Roode: ,,Mijn ploeg heeft prima gespeeld vanuit de taak en met veel druk naar voren. Zo zie ik het graag. Het zegt mij genoeg dat de jongens in de rust na vijf minuten alweer naar buiten wilden. Met die onverzettelijke houding en gretigheid had UVS veel moeite.”
De verliezende trainer: ,,Na een kwartier spelen werden we stuurloos en ik vond de instelling van mijn ploeg verre van in orde. Een onsamenhangend geheel. Dit was de slechtste wedstrijd van ons onder mijn leiding. We zullen even terug moeten naar de basis. Aan het begin van de competitie hebben we noodgedwongen reactievoetbal moeten spelen. Dat doe ik liever niet, maar als het moet dan passen we de speelwijze weer aan.”
Docos-UVS 3-1 (2-0). 19. Overvliet 1-0, 27. Joubij 2-0, 48. Van Empel 3-0, 54. De Vries 3-1. Scheidsrechter: Van Kommer. Toeschouwers: 250. 89. Verlaan (UVS, twee keer geel).
Docos: Van Harmelen, Van Voorthuijzen, Maat, Armitage (14.Karasahin), Peet, Overvliet, Joubij, Atif (81.Quellhorst), Klein, De Roode, Van Empel.
UVS: Haak, Sloos, Ait el Houssi (46. El Houari), Spierdijk, Verlaan, Van der Weijden, Verdoes (76.Pison), Leugering, Driessen, De Vries, Walcott (46. Van der Zwaan).
